Blame Kandinsky: O Kandinsky άνοιξε ορίζοντες και αυτό προσπαθούμε κι εμείς μουσικά
- Λεπτομέρειες
- Γράφει ο/η Γιάννης Φύτρος Γιάννης Φύτρος
- Κατηγορία: Συνεντεύξεις Συνεντεύξεις
- Δημοσιεύθηκε : 15 Ιανουαρίου 2016 15 Ιανουαρίου 2016
Ανήκουμε στη γενιά της ταχύτητας, της υπερπληροφόρησης και της απόγνωσης. Χρειαζόμαστε κάτι έντονο για να αποφορτιστούμε από την καθημερινότητα συν ότι βρεθήκαμε όλοι στη χρονική στιγμή που αποζητούσαμε κάτι πέρα από τα όρια της μουσικής μανιέρας που έχει καθιερώσει η βιομηχανία...
λένε στο Γιάννη Φύτρο οι Blame Kandinsky.
Οι Blame Kandinsky δημιουργήθηκαν το Νοέμβριο του 2012, με την πρώτη τους εμφάνιση να γίνεται στο Slap & Panic Fest στο An Club τον Απρίλιο του 2013. Η πενταμελής math 'n' roll μπάντα στα τρία χρόνια παρουσίας της στο μουσικό στερέωμα έχει συνεργαστεί με πολλά αξιόλογα μουσικά σχήματα, ενώ έχουν ήδη δώσει δείγμα από τη δουλειά τους με το ντεμπούτο EP "Pink Noise Motel" και αυτό το Σάββατο θα παρουσιάσουν στo live τους στο Ρομάντσο υλικό από το επερχόμενο άλμπουμ τους. Με αυτήν την ευκαρία, ήρθαμε σε επικοινωνία και γνωρίσαμε λίγο καλύτερα μια μπάντα που ξεφεύγει από τη σιγουριά του πετυχημένου και ό,τι έχει καθιερώσει η μουσική βιομηχανία, προκαλώντας χάος και πανικό στο πέρασμα της ή, καλύτερα, στο άκουσμά της!
Υπάρχετε σαν Blame Kandinsky 3 χρόνια. Τι ήταν αυτό που σας ένωσε το Νοέμβριο του 2012;
Το κοινό μουσικό γούστο και το πάθος για δημιουργία και εκτόνωση μας έφερε κοντά για αρχή, μετά οι χαρακτήρες μας ήταν το βασικό συστατικό που μας έκανε αυτά τα 3 χρόνια να συνεχίσουμε μαζί.
Το «Blame Kandinsky» είναι το πρώτο κι επίσημο όνομα της μπάντας, υπάρχει όμως και δεύτερο όνομα... το «χαλσμένο παγκύρ». Πως γεννήθηκαν αυτές οι δύο ονομασίες; Και γιατί «κατηγορείτε» τον Kandinsky;
Δεν υπάρχει δεύτερο όνομα! Στην ουσία το «χαλασμένο πανηγύρι» είναι αυτοσαρκασμός που βάλαμε στο κείμενο μας για το gig του Σαββάτου και χρησιμοποιείται στη Βοιωτία για ό,τι δε δείχνει να δουλεύει σωστά. Σίγουρα η μουσική μας ακούγεται κάπως έτσι σε αρκετών τα αυτιά... σαν κάτι να μην πηγαίνει καλά! (Γέλια)
Όσο για τον Kandinsky, δεν τον κατηγορούμε σε καμία περίπτωση, άνοιξε ορίζοντες και αυτό προσπαθούμε κι εμείς μουσικά... είναι τιμής ένεκεν, είναι εύηχο, είναι λίγο παραπλανητικό φυσικά... ίσως μια μέρα φάμε και καμιά μήνυση!
Ο Kandinsky έχει πει ότι η μουσική, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, είναι η μόνη τέχνη που τους τελευταίους αιώνες δεν επιδίδεται στην αναπαράσταση της φύσης, αλλά στην έκφραση της ψυχής, ή αλλιώς της «εσωτερικής αναγκαιότητας» του καλλιτέχνη. Ποια εσωτερική αναγκαιότητα οδήγησε τους Blame Kandinsky σε αυτά τα μουσικά μονοπάτια;
Ανήκουμε στη γενιά της ταχύτητας, της υπερπληροφόρησης και της απόγνωσης. Χρειαζόμαστε κάτι έντονο για να αποφορτιστούμε από την καθημερινότητα συν ότι βρεθήκαμε όλοι στη χρονική στιγμή που αποζητούσαμε κάτι πέρα από τα όρια της μουσικής μανιέρας που έχει καθιερώσει η βιομηχανία... ίντρο, κουπλέ, ρεφραίν, κουπλέ, ρεφραίν, γέφυρα, ρεφραίν. Τέλος. Η αφήγηση είναι πολύ γοητευτικότερη και στη μουσική αρχή, μέση, τέλος ή κάτι κοντά σε αυτό, χωρίς επαναλήψεις των όσων έχουν ειπωθεί μια φορά. Όπως ενα βιβλίο ή μια ταινία.
Ποιές είναι οι δικές σας μουσικές επιρροές;
Είναι άπειρες... Είμαστε 5 και ακούμε και πάρα πολλά διαφορετικά πράγματα μεταξύ μας, σε ένα τεράστιο ρεπερτόριο που δεν ξέρω αν μπορώ να απεικονίσω εύκολα. Θα έλεγα από κλασσική μέχρι noise. Και το εννοώ.
Η mathcore στη μουσική, όπως και τα έργα του Kandinsky στις εικαστικές τέχνες, τείνει να προκαλεί την κατεστημένη αντίληψη περί τέχνης, χωρίς ωστόσο να χάνει το στόχο της αρμονίας. Πόσο δύσκολο είναι να πηγαίνετε κόντρα στο ρεύμα;
Επειδή δεν είμαστε πρωτομάστορες του είδους σε καμία περίπτωση, ούτε καν στην Ελλάδα θα έλεγα... νομίζω πως σίγουρα δε νιώθουμε μόνοι, οπότε δεν φαίνεται υπερβολικά δύσκολο αλλα είναι σημαντικό να ξέρεις γιατί το κάνεις. Δεν μπορείς να ελπίζεις να γεμίσεις εύκολα ένα μεγάλο συναυλιακό χώρο όπως θα ήταν εφικτό με κάποιο άλλο είδος μουσικής, πιο εύπεπτο. Το κάνουμε για εμάς και χαιρόμαστε όταν βλέπουμε κάποιους να καταλαβαίνουν την γλώσσα που μιλάμε μουσικά.
Πως βλέπετε την εξέλιξη του hardcore στην Ελλάδα;
Ισχύει για όλα τα είδη του ακραίου ήχου ότι οι σκηνές στην Ελλάδα ανεβαίνουν με πολύ καλό ρυθμό. Όλο και πιο πολλές μπάντες, όλο και πιο οργανωμενα gigs, όλο και μεγαλυτέρο κοινό. Όλα προχωρούν ανοδικά. Ευχάριστο πολύ όλο αυτό.
Το Σάββατο 16 Ιανουαρίου θα σας δούμε στη σκηνή του Ρομάντσο. Την ίδια βραδιά θα εμφανιστούν εκεί και οι Insect Radio και οι Friend of Gods. Πείτε μας δυο λόγια για αυτό το κοινό live...
Το περιμένουμε πως και πως! Έχει πέσει πολύ τρέξιμο για την παραγωγή και νομίζω ότι θα είναι πολύ ωραία βραδιά! Μακάρι και ο κόσμος από κάτω να έχει την φοβερή διάθεση που έχουμε εμείς ώστε να γίνει σωστός χαμός! Οι Friend of Gods και οι Insect Radio είναι πολύ καλοί μας φίλοι και τρομερές μπάντες. Συνεργαζόμαστε άψογα μαζί τους, όποτε δεν υπάρχει κανένα άγχος... είναι μια πανέμορφη βόλτα στο πάρκο!
Σε αυτό το live θα παρουσιάσετε και υλικό από τον επερχόμενο δίσκο σας. Τι να περιμένουν οι φίλοι της μπάντας από αυτή τη δεύτερη δισκογραφική σας δουλειά;
Νομίζω πως υπάρχει μεγαλύτερη ωριμότητα στη σύνθεση και αρκετός πειραματισμός στον ήχο! Θα κινείται φυσικά στα πλαίσια της επιθετικότητας του ντεμπούτου μας αλλά με περισσότερη μελωδία!
Ευχαριστώ! Καλοτάξιδος ο επερχόμενος δίσκος και καλή συνέχεια!
Εμείς ευχαριστούμε για τον χρόνο σου και τη διάθεση! Τα λέμε το Σαββάτο στο Ρομάντσο!