Brant Bjork w/ Sean Wheeler & the Low Desert Punk Band Live @ AN Club
- Λεπτομέρειες
- Γράφει ο/η Χριστίνα Δραγγανά Χριστίνα Δραγγανά
- Κατηγορία: Live & Συναυλίες Live & Συναυλίες
- Δημοσιεύθηκε : 16 Νοεμβρίου 2016 16 Νοεμβρίου 2016

Σαββατόβραδο στο γνωστό υπόγειο των Εξαρχείων, το οποίο είχε γεμίσει ήδη πριν την έναρξη του live. Ίσως γιατί δεν υπήρχε κάποιο support που θα προετοίμαζε το έδαφος μέχρι την εμφάνιση του κύριου θεάματος. Ένας άλλος λόγος της μεγάλης προσέλευσης είναι το γεγονός πως το desert-stoner rock έχει αποκτήσει στην χώρα μας ένα μεγάλο κοινό τα τελευταία χρόνια και τείνει να λάβει ακόμα πιο μαζικές διαστάσεις.
Ο Brant Bjork λοιπόν ανέβηκε στην σκηνή συνοδεία της μπάντας The Low Desert Punk. Ο Καλιφορνέζος τυπάς δεν είναι χθεσινός, πρώην ντράμερ των στονεράδων Kyuss, συμμετείχε αργότερα στους Fu Manchu κι άρχισε την σόλο καριέρα του το '99. Σήμερα συνεχίζει να εξασκεί το ερημικό στόνερ με προσμείξεις heavy metal και πανκ στοιχείων.
Όπως ήταν αναμενόμενο πήραμε ακριβώς αυτό που ζητούσαμε από τον συγκεκριμένο κύριο και τους μουσικούς του, σκονισμένα ριφς που αναδύονταν από το σκληρό ερημικό τοπίο που γέννησε το είδος που εκπροσωπεί. Χωρίς πολλά λόγια και εύκολους εντυπωσιασμούς, παρέσυρε το κοινό που έμοιαζε πραγματικά να το απολαμβάνει, αναδύοντας αβίαστα τρομερή ενέργεια η οποία συνοδεύονταν από το απαραίτητο coolness της υπόθεσης.
Την παράσταση όμως έκλεψε κυριολεκτικά ο Sean Wheeler, frontman των Throw Rag, μιας καλιφορνέζικης σαικοροκαμπιλοπανκ μπάντας, ο οποίος ισορροπώντας ανάμεσα στο γκροτέσκο και το νεορομαντισμό μας χάρισε μια αξέχαστη performance. Κατόρθωσε δε να συμπαρασύρει ένα «βαρύ» κοινό ώστε να τραγουδήσει μαζί του, έστω και ελάχιστους στίχους. Η εμφάνισή του on stage θα μπορούσε να είναι βγαλμένη από την λιντσεϊκή ατίθαση καρδιά. Ως άλλος γητευτής των φιδιών, ο Captain Sean Doe aka Diamond Boss aka Sun Trash θα μας μείνει αξέχαστος για έναν και μοναδικό λόγο, για την αγνή μυσταγωγία που εξέπεμπε.
Το μόνο σίγουρο είναι πως φύγαμε με όμορφα συναισθήματα από το συγκεκριμένο live, ούτως ή άλλως θα ήταν σχεδόν αδύνατον να μας απογοητεύσει ένας βετεράνος του στόνερ σαν τον Brant Bjork. Ίσως οι μουσικόφιλοι πολλές φορές να εχθρεύονται όποιο είδος αποκτά πιο δημοφιλή χαρακτήρα, κάτι που έρχεται ενάντια στην βασική αρχή πως η μουσική είναι μια και άρα θα πρέπει να ακούγεται με ανοιχτά αυτιά. Ναι, ίσως ο Brant Bjork να έπρεπε να έρθει στο άνθος της καριέρας του όταν τον γνώριζαν ίσως ελάχιστοι στην χώρα μας, αλλά έχει πραγματικά σημασία αυτό ή τα όσα μας χάρισε στο εδώ και τώρα;
Φωτογραφίες: Δήμητρα Σαρλά