Ας ξεκολλήσουμε επιτέλους από την τάση να βάζουμε ταμπέλες και ας επικεντρωθούμε σε πιο ουσιαστικά θέματα όπως, ας πούμε, τη δυνατότητα να απολαμβάνουμε live τη μουσική που μας αρέσει χωρίς καμία έκπτωση στην ποιότητα...

Ο Χαρούλης κουβαλά μέσα του ολόκληρη την Ελλάδα με κεντρικό σταθμό την πανέμορφη Κρήτη. Το λαούτο στα χέρια του παίρνει άλλη διάσταση...

Σήμερα, δύο χρόνια μετά, που δεν βρίσκομαι πια στην Ελλάδα, όχι δεν ακούω την «Αμερική» αλλά σιγοψιθυρίζω «απόψε το τραγούδι θα γίνει αγκαλιά και θα χωράει κι εσένα κι ας είσαι μακριά»...

Πριν μερικούς μήνες, έκανα ένα ταξίδι στη Ρώμη. Ένα ταξίδι που στάθηκε κυριολεκτικά πηγή μιας κάποιας έμπνευσης.

Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2016
Ώρα: 4:30
Πριν από 4 ώρες περίπου είδα «Το ξύπνημα της Άνοιξης», από κάθε άποψη.

Ακόμα κι αν δεχτούμε το δόγμα της εποχής που λέει πως "καταναλώνω άρα υπάρχω" (όπου σαν κατανάλωση δε νοείται μόνο η κατανάλωση προϊόντων, αλλά και υπηρεσιών και πληροφοριών), η επιλογή του τί θα καταναλώσουμε παραμένει στο χέρι μας.

Ποιος λοιπόν τολμά χωρίς καμία αναστολή να ζητάει τις γνώσεις, το χρόνο και την ενέργειά τους – τουτέστιν την εργασία τους – δωρεάν;
Η «Τεχνόπολις - Γκάζι Ανώνυμη Εταιρία Ο.Τ.Α. Προστασίας και Ανάδειξης Βιομηχανικού Αρχαιολογικού Πάρκου Αθηνών».

Μπορεί κάποιοι να είναι άεργοι, αλλά πολλοί, πάρα πολλοί, χιλιάδες κόσμου ψάχνει για δουλειά και δε βρίσκει. Να λείπει λοιπόν το "τσουβάλιασμα".