"Η Αέναη Γιορτή για τον Rory Gallagher" με Band of Friends & Blues Wire @ Κύτταρο
- Λεπτομέρειες
- Γράφει ο/η Γιάννης Φύτρος Γιάννης Φύτρος
- Κατηγορία: Live & Συναυλίες Live & Συναυλίες
- Δημοσιεύθηκε : 12 Δεκεμβρίου 2016 12 Δεκεμβρίου 2016
Μια τεράστια γιορτή διοργανώνεται κάθε χρόνο στο ιστορικό Κύτταρο, ένας φόρος τιμής προς έναν τεράστιο τραγουδοποιό και σύμβολο της blues rock μουσικής, τον ιρλανδό Rory Gallagher. Από τα Shadow Play Fests μέχρι την περσινή επέτειο των 20 χρόνων χωρίς τον Rory, πρόκειται για ένα ραντεβού που πλέον δε διανοούμαστε να χάσουμε. Έτσι, το Σάββατο της 10ης Δεκεμβρίου επιτέλους έφτασε κι εμείς σπεύσαμε περιχαρείς στην "Αέναη Γιορτή για τον Rory Gallagher" με τη Band of Friends και τους Blues Wire!
Όταν μιλάμε για ένα live-αφιέρωμα στον Rory Gallagher, όπως αυτά που με τόση αγάπη και σεβασμό διοργανώνει κάθε χρόνο ο Σίμος Παυλίδης και η Rockin' the Blues, κάθε φορά είναι σαν την πρώτη φορά! Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τη χαρά μας όταν βλέπουμε πως αυτές οι προσπάθειες αγκαλιάζονται από τον κόσμο με απανωτά sold out, όπως και για τον ενθουσιασμό - αλλά και τη συγκίνηση - του να διαιωνίζεται η μουσική κληρονομιά του θρυλικού Rory, πόσο μάλλον μέσω ανθρώπων που έζησαν και έπαιξαν πλάι του, όπως o Gerry ΜcAvoy και ο Ted McKenna.
Μπορεί φέτος το πρόγραμμα να μην περιελάμβανε τον γλυκύτατο γερόλυκο της Blues, Barry Barnes - αν και ήταν μαζί μας στην αρένα του Κυττάρου, τιμώντας με την παρουσία του τη διοργάνωση - αλλά η αέναη γιορτή για τον Rory Gallagher μας επεφύλασσε μια εξίσου επιτυχημένη επιλογή: τους Θεσσαλονικείς Blues Wire. Οι δικοί μας "θρύλοι" της Blues, μετρώντας πλέον πάνω από 30 χρόνια στο σανίδι και πληθώρα δισκογραφικών δημιουργιών αλλά και διεθνών συνεργασιών, ανέλαβαν να μας βάλουν στο κλίμα της βραδιάς τόσο με δικά τους κομμάτια όσο και με διασκευές γνωστών και κλασικών ασμάτων (όπως η ενδιαφέρουσα απόδοση του Locomotive Breath, από Jethro Tull). Ο Ηλίας Ζάικος (κιθάρα & φωνή), ο Σωτήρης Ζήσης (μπάσο), η Νίκη Γουζουρλίδου (τύμπανα) αλλά και ο Γιάννης Παχίδης, που ανέβηκε προς το τέλος για να συνοδεύσει τους blues wire με τη φυσαρμόνικα του, έδωσαν για άλλη μια φορά (μιας και είχαμε τη χαρά να τους απολαύσουμε και πέρυσι στην ίδια σκηνή, παρέα με τον Γιάννη Σπάθα και τον Άκη Τουρκογιώργη) τον καλύτερο εαυτό τους, ευφραίνοντας τα αυτιά και την καρδιά μας με δυνατές "μπλουζιές".
Κάπως έτσι έφτασε η ώρα και για τους "συνήθεις υπόπτους", τη Band of Friends των Gerry ΜcAvoy, Ted McKenna και Marcel Scherpenzeel. Τί να πεις και τί ν' αφήσεις για αυτούς τους απίστετους καλλιτέχνες και για το μεγάλο ταλέντο τους να ξεσηκώνουν τον κόσμο με το κέφι και τη μουσική τους, χωρίς φανφάρες και υπερβολές, αλλά με την αυθεντικότητα, την αγάπη και το μεράκι τους απέναντι στην τέχνη που εκπροσωπούν... Έχοντας απολαύσει τις εμφανίσεις τους επί ελληνικού εδάφους τα τελευταία 3 χρόνια αλλά και έχοντας μιλήσει μαζί τους, ίσως πλέον να τους λατρεύουμε σχεδόν όσο λατρεύουμε και τον ίδιο τον Rory!
Από το Moonchild μέχρι το million miles away, κι από το Shadow Play μέχρι το Bullfrog Blues με το οποίο μας αποχαιρέτησαν, οι Band of Friends κατάφεραν να ξεσηκώσουν μέχρι και τον τελευταίο νοσταλγό της Blues και του Rory, να τον κάνουν να τραγουδήσει, να γίνει για μια στιγμή κομμάτι αυτής της μοναδικής μουσικής ιστορίας, να φωνάξει δυνατά "Rory" και, ίσως, να αφουγκραστεί την απάντηση...