Η συνειδητή ζωή έχει να κάνει με την επαφή που έχεις με το συναίσθημα. Είναι μεγάλο κρίμα άνθρωποι να περνούν την ζωή τους τρέχοντας μακριά απο αυτό, ζώντας μια ατέλειωτη νεύρωση.

λένε στην Εύη Κουκά οι ΕΚΜΕΚ.

Εκμέκ... και το πρώτο πράγμα που μας έρχεται στο μυαλό είναι το γλυκό, το οποίο όλοι γνωρίζουμε. ΕΚΜΕΚ και το πρώτο πράγμα που θα σκεφτούμε είναι το συγκρότημα που από το 2009 έχει δώσει μια μπαλάντα στη λογική, «έναν τραπεζίτη» σε εμάς για να χαιρόμαστε, κάτι πιο γλυκό στην πικρή γεύση της ξενιτιάς και ένα φρέσκο αέρα στα παλιά τραγούδια.

Νομίζω λοιπόν ήρθε ο καιρός να σας μάθουμε λίγο καλύτερα... Πείτε μας πως συναντηθήκατε, πως αποφασίσατε να συνεργαστείτε, από πού έρχεστε, που θέλετε να πάτε; Και φυσικά πως ήρθε το βάπτισμα της μπάντας που «γλυκαίνει και δεν παχαίνει»...

Οι περισσότεροι απο εμάς υπήρξαμε συνοδοιπόροι και συνεργάτες για χρόνια προτού φτιάξουμε τους Εκμεκ. Μας συνδέουν δεκαετίες φιλίας, η κοινή μας αγάπη για τη μουσική και η απόλυτη εσωτερική ανάγκη για δημιουργία. Αυτά είναι και οι λόγοι για τους οποίους ξεκινήσαμε και συνεχίζουμε τον δρόμο μας.

Ξεκινήσατε σε μια εποχή που ενείχε ρίσκο για νέα ξεκινήματα αλλά και για το χώρο της μουσικής, σε μια εποχή που όλο και δυσκολεύει. Τι είναι αυτό που σας κρατάει και σας δίνει αισιοδοξία για το μέλλον;

Η γνώση πως ό,τι και να γίνει η ανάγκη των ανθρώπων για έκφραση δεν θα πάψει να υπάρχει, άρα πάντα θα υπάρχει τραγούδι και ακροατής. Η ουσία δεν μπορεί να επηρρεαστεί απο τις έξωθεν συνθήκες, όσο κι αν αυτές δυσκολέψουν.

Θα συνεχίσω με τον «τραπεζίτη», ένα τραγούδι που εκτός του ότι κέρδισε το ενδιαφέρον αλλά και συνταίριαξε με τις απόψεις πολύ κόσμου, έγινε και το soundtrack του διεθνούς ντοκιμαντέρ της Deutsche Welle για την κρίση στη χώρα. Πως προέκυψε αυτό;

Έτυχε να βρίσκεται στην Ελλάδα και να ακούσει για εμάς ένας δημοσιογράφος της Deutsche Welle. Κάποια στιγμή λοιπόν αφού επέστρεψε στη Γερμανία μας έστειλε ένα mail ζητώντας την άδεια για τη χρήση του τραγουδιού. Όταν σιγουρευτήκαμε πως οι προθέσεις του και η οπτική του ντοκιμαντέρ δεν θα είναι "παράξενες" την παραχωρήσαμε μετά χαράς.

Όπως ντύσατε ένα ντοκιμαντέρ για την κρίση στη χώρα μας με τραγούδι σας, πιστεύετε ότι θα έρθει η στιγμή να ντύσετε και ένα ντοκιμαντέρ για την έξοδο μας από αυτή;

Αυτό που βιώνουμε αυτή τη στιγμή ως γενιά δεν το έχουμε ξαναβιώσει, οπότε σημεία αναφοράς δεν υπάρχουν. Υπάρχει όμως καταγεγραμένη ιστορία και υπάρχει και η ανάγνωση των γεγονότων τα οποία τις περισσότερες φορές δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για αισιοδοξία. Ακόμη και να βγούμε από την κρίση δεν είμαι σίγουρος για το ποια θα είναι η κατάσταση του βίου μας.

«Πουλί ξενιτεμένο», ο τίτλος από το τελευταίο κομμάτι που κυκλοφορήσατε. Ποια η άποψη σας και τα συναισθήματα που σας διακατέχουν ως πολίτες μιας χώρας που δέχεται πρόσφυγες αλλά και που κάνει τους Έλληνες να φεύγουν μακριά της για ένα καλύτερο μέλλον;

Η ιστορία έχει δείξει πως ο τροχός γυρίζει ξαφνικά και απότομα για τις κοινωνίες και συχνά πέφτουν στο απόλυτο σκοτάδι εντός λίγων ετών. Οι περισσότεροι απο τους ανθρώπους που έρχονται εδώ, μέχρι πριν κάποια χρόνια είχανε μια ζωή "κανονική". Δεν έκαναν κάτι λάθος, δεν έσκαψαν τον λάκκο τους. Η κατάσταση στην οποία περιήλθαν ήταν αποτέλεσμα σχεδιασμού άλλων δυνάμεων. Η αλληλεγγύη είναι η μόνη πραγματικά ανθρώπινη επιλογή για όλους τους ανθρώπους που αναγκάζονται να αφήσουν το σπίτι τους.

«Η μπαλάντα της λογικής»... Μήπως αδικείται λίγο η λογική μέσα από αυτό το τραγούδι;

Η λογική είναι απαραίτητη. Στην πραγματικότητα χωρίς μια κάποια τάξη τίποτα δεν μπορεί να υπάρξει. Είναι όμως και πολύ επικίνδυνη. Η συνειδητή ζωή έχει να κάνει με την επαφή που έχεις με το συναίσθημα. Είναι μεγάλο κρίμα άνθρωποι να περνούν την ζωή τους τρέχοντας μακριά απο αυτό, ζώντας μια ατέλειωτη νεύρωση.

Ακούγοντας λοιπόν τους ΕΚΜΕΚ, βλέπουμε ότι στη μουσική σας υπάρχει τόσο το ελληνικό όσο και το λάτιν στοιχείο. Μεξικό και Ελλάδα... Πώς/πού ενώνονται (στη μουσική αλλά και πέρα από αυτή);

Αυτές οι δύο παραδόσεις δεν απέχουν τόσο η μία από την άλλη όσο η γεωγραφία θα υποδείκνυε. Κατ' αρχάς οι δύο γλώσσες έχουν την ίδια μουσικότητα. Δηλαδή σε μια μελωδία ισπανικού τραγουδιού μπορείς εύκολα να γράψεις ελληνικούς στίχους ενώ με τα αγγλικά δεν συμβαίνει το ίδιο. Επίσης κάποιοι ρυθμοί της μουσικής και στις δύο χώρες είναι πολύ κοντά.

Στα περί live τώρα! Όταν βρίσκεστε σε μια συναυλία στη μεριά του κοινού, τι περιμένετε από αυτή;

Την στιγμή που θα ανοίξει το κανάλι της επικοινωνίας.

Εσείς, επί σκηνής πλέον, τι θα δώσετε στο κοινό που θα έρθει στο Faust στις 13 του Οκτώβρη;

Ακριβώς αυτό. Το άπλωμα του χεριού για να μιλήσουν οι ενέργειες. Επίσης, πρέπει να αναφέρω πως έχοντας μια ανάγκη που δεν μπορούσε πλέον να αγνοηθεί ανανεώσαμε το πρόγραμμα και έτσι ερχόμαστε ουσιαστικά με μια νέα πρόταση.

Θα ήθελα να κλείσουμε με την ατζέντα των ΕΚΜΕΚ για το άμεσο μέλλον... Τι έρχεται μετά τις δύο εμφανίσεις σας σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα;

Εμφανίσεις στην επαρχία που ανακοινώνονται όλες στη σελίδα μας στο facebook αλλά και επιστροφή σε λίγο καιρό σε πρωτεύουσα και συμπρωτεύουσα.

Ευχαριστώ! :)

• Ο Αποστόλης Βαγγελάκης μιλάει στο EvArt.gr
• Συνέντευξη Σέλας: "Το κλείδι είναι να αντέχεις στο χρόνο"