Groove Attack Big Band @ Γυάλινο Μουσικό Θέατρο
- Λεπτομέρειες
- Γράφει ο/η Ελένη Μολφέτα Ελένη Μολφέτα
- Κατηγορία: Live & Συναυλίες Live & Συναυλίες
- Δημοσιεύθηκε : 15 Οκτωβρίου 2015 15 Οκτωβρίου 2015
Είναι Groove. Eίναι Big Band. Και κάνουν «Επίθεση». Αυτές τις τρεις φράσεις που χαρακτηρίζουν την Groove Attack Big Band είχαμε την ευκαιρία να επαληθεύσουμε την Παρασκευή 9 Οκτωβρίου στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο.
«Groove»
Δε μεταφράζεται στα ελληνικά, αλλά σίγουρα το έχουμε νιώσει όλοι. Πρόκειται για το ρυθμό που νιώθουμε ενστικτωδώς υπό το άκουσμα μουσικών οργάνων, τη μουσική που σε κάνει να θέλεις να χορέψεις! Σίγουρα αυτό ισχύει στην περίπτωση της εικοσαμελούς μπάντας, που πιστή στην υπόσχεση της και το ύφος της μας προσέφερε ένα μουσικό ταξίδι που περνά από τη jazz και διαπερνά τη latin, funk, soul, pop, fusion, και rock, δίνοντας ρεσιτάλ ερμηνείας και μουσικής και κινώντας μας στους ρυθμούς της με κομμάτια από το "It's my life" μέχρι το "Diamonds are forever" και το "Πολλές φορές" του Μανώλη Χιώτη, σε διασκευή του Δημήτρη Καραβίτη.
«Big Band»
Ο Νίκος Ρουσάκης και η Κατερίνα Σκρέκη μαζί με special guests τον Νίκο Γεώργα, μέσω των απίστευτων ερμηνειών και το εξαιρετικό τους ρεπερτόριο, ταξίδεψαν το κοινό σε μια βραδιά με ατμόσφαιρα άλλης εποχής. Αν και καθήμενο το κοινό, υπήρχε μια έκδηλη groovy διάθεση, από τις διαχρονικές all time classic ενορχηστρώσεις. Οι τρεις ερμηνευτές ξεσήκωσαν τον κόσμο με τις αγγελικές φωνές τους, το κέφι και το πάθος τους. Καθ' όλη τη διάρκεια της συναυλίας είχαν μια πολύ δυναμική παρουσία και οι ερμηνείες των τραγουδιών είχαν κάτι το ξεχωριστό. Είχαν συναίσθημα, είχαν ακόμα και μια θεατρική υπόσταση, είχαν χρώμα, είχαν ταλέντο. Όπως κι αν το μεταφράζουμε αυτό! Αξιοσημείωτο και αξιοθαύμαστο είναι ο αριθμός των μουσικών. Συγκεκριμένα, στο σαξόφωνο συναντάμε τον Νίκο Κουλούρη (alto sax), τον Παντελή Λυκούδη (alto sax), τον Βαγγέλη Αυγίδη (tenor sax), την Ελισσάβετ Τσατσάκη (tenor sax) και τον Γιάννη Μεταλληνό (baryton sax). Στην τρομπέτα τον Κώστα Μήτρου, τον Γιάννη Μητσόπουλο, τον Γιάννη Ρόμπα και τον Χάρη Βρεττό. Στο τρομπόνι τον Μελέτη Βασιλείου, τον Γιάννη Καίκη, τον Renato Kushi και τον Κυριάκο Καϊκτσή (BassTrombone). Στην κιθάρα τον Πάνο Σούλιο, στο πίανο την Κάλλη Μητσέα, στο μπάσο τον Φάνη Τσιουγκράνη, στα ντραμς τον Αργύρη Κυριακό και στα κρουστά τον Xavier Hallauer. Τρομερή ενέργεια μηδενός εξαιρουμένου. Είναι κυριολεκτικά BIG BAND!
«Attack»
Η "επίθεσή" τους πέτυχε! Είναι υπέροχο να βλέπεις πως τα μουσικά όργανα χρησιμοποιούνται σαν ανθρώπινες φωνές και πως η τζαζ έχει διαμορφώσει ειδικές μουσικές φόρμες και ένα ιδιαίτερο ρεπερτόριο.
Ένας σημαντικός συνθέτης και πιανίστας της Τζαζ, ο Thelonious Monk, είχε πει:
"Η Τζαζ είναι Ελευθερία".
Πράγματι, υπήρχαν απελευθερωμένες μουσικές ιδέες σε μια πραγματικά προσωπική έκφραση, για καθέναν από τους μουσικούς και ερμηνευτές.
Μια ξεχωριστή στιγμή ήταν όταν ο Νίκος Ρουσάκης με την Κατερίνα Σκρέκη και τον Νίκο Γεώργα έκλειναν το πρόγραμμα με τον τελευταίο να ερμηνεύει τους στίχους:
"Birds flying low you know how I feel
Sun in the sky you know how I feel
Breeze driftin' on by you know how I feel.
It's a new dawn
It's a new day
It's a new life for me yeah
It's a new dawn, it's a new day, it's a new life for me
And I'm feeling good"
Όλοι στην αίθουσα, που πλέον δεν ακουγόταν ούτε ψίθυρος, νιώσαμε μία γλυκιά ανατριχίλα από την πρώτη κιόλας φράση. Δεν ήταν μόνο μια μαγική φωνή, ήταν μια φωνή που έβγαινε μέσα από την ψυχή του και άγγιζε τις δικές μας. Η βραδιά τελείωσε με τις επίσης συγκλονιστικές φωνές της Κατερίνας Σκρέκης και του Νίκου Ρουσσάκη και με τον κόσμο να φωνάζει "Κι άλλο".
Πόσο όμορφη φράση αυτό το "κι άλλο" όταν κάτι δε θες να τελειώσει. Ειλικρινά, κανείς μας δεν ήθελε! Γιατί ήταν ένα ειδυλλιακό μουσικό ταξίδι με διαχρονικά κομμάτια μέσα σε μια Jazz εποχή, κάτι που δεν το ζεις κάθε μέρα και είναι τουλάχιστον υπέροχο όταν έχεις την ευκαιρία να το βιώσεις. Ήταν Groove. Έκαναν «επίθεση». Και ήταν Big Band με κάθε σημασία!
Φωτογραφίες: Ελένη Μολφέτα