Η Κυριακή 22 Ιανουαρίου είχε σημειωθεί εδώ και πολύ καιρό στο ημερολόγιο ως μια μέρα που, ο κόσμος να χαλούσε, το βράδυ έπρεπε να βρίσκομαι στο Κύτταρo για να απολαύσω από κοντά την παρουσίαση του νέου άλμπουμ των Verbal Delirium. Μέχρι και άδεια είχα δηλώσει για την επόμενη μέρα, προκειμένου να βιώσω όλη την εμπειρία του live (γιατί κάθε live των Verbal Delirium είναι εμπειρία) χωρίς κανένα απολύτως άγχος.

Η ακρόαση νέων ή και παλαιότερων μουσικών δημιουργιών, είτε μεμονωμένα κομμάτια είτε ολόκληρους δίσκους, αποτελεί ένα ιδιαίτερα ευχάριστο και ενδιαφέρον κομμάτι της καθημερινότητας μου. Όπως, όμως, φαντάζομαι ότι συμβαίνει σε όλους τους ανθρώπους, τα κομμάτια ή οι δίσκοι που θα μου κάνουν το "κλικ" και θα θέλω να ακούω συνεχώς, είναι σαφώς λιγότερα. Το "The Imprisoned Words of Fear", τρίτο άλμπουμ των Verbal Delirium, μπορώ να πω πως είναι σίγουρα ένα απ' αυτά, αφού από την κυκλοφορία του - πριν περίπου 4 μήνες - μέχρι και σήμερα έχει μετρήσει άπειρες ώρες αναπαραγωγής στα ηχεία και τα ακουστικά μου. Συνεπώς, το να πω πόσο πολύ περίμενα να το ακούσω και από κοντά, ίσως να είναι λίγο περιττό.

Κάπως έτσι λοιπόν, λίγο πριν τις 9 το βράδυ, οι φίλοι, γνωστοί και φανς του είδους υποδεχτήκαμε τους Verbal Delirium στη σκηνή του Κυττάρου. Κι αυτοί με τη σειρά τους... έπαιξαν όλο το άλμπουμ! Ολόκληρο. Από την αρχή μέχρι το τέλος. Χωρίς "διακοπή για διαφημίσεις", χωρίς εμβόλιμα κομμάτια από προηγούμενους δίσκους, απλά και καθαρά "The Imprisoned Words of Fear", στην υπέροχη ολότητα του. Όλη η μελωδικότητα του δίσκου, με τις πειραματικές του διαθέσεις - progressive γαρ, τις εναλλαγές του, τα heavy ξεσπάσματα του, τα νοσταλγικά του στοιχεία αλλά και την κατά τόπους επιθετικότητα στις συνθέσεις του, με αποκορύφωμα το ηλεκτρονικών καταβολών διαμάντι "In Memory" που, αν κάποιος με υποχρέωνε υπό την απειλή όπλου να επιλέξω αγαπημένο κομμάτι από το άλμπουμ, πιθανότατα αυτό θα επέλεγα.

Αφού "το βγάλανε από μέσα τους" λοιπόν, εισπράτοντας και το θερμότερο χειροκρότημα του κόσμου, το μικρόφωνο ανέλαβε ο Jargon - ο άνθρωπος πίσω από τα φωνητικά, τα πλήκτρα, τις συνθέσεις, τους στίχους και ενός εκ των πιάνων για τους Verbal Delirium - για να πει δύο λόγια για το άλμπουμ και να αποδώσει τα ανάλογα εύσημα σε παρόντες και απόντες που συνετέλεσαν σε αυτό το άψογο αποτέλεσμα. Για τη συνέχεια, βέβαια, μας επεφύλασσε και μια έκπληξη, αφού παρέα με τον Νικήτα Κίσσονα - που συνόδευσε όλη την εμφάνιση των Verbal Delirium στην κιθάρα και στα δεύτερα φωνητικά - είχαν ετοιμάσει ένα μικρό ακουστικό σετ "αντί διαλείμματος"... "Reprise" από το πρώτο άλμπουμ των Verbal Delirium με τον Νικήτα στα φωνητικά και τον Jargon στο πιάνο, "Lines on a Bust" από το πρώτο άλμπουμ των Methexis -project του Νικήτα Κίσσονα- όπου ο ίδιος ανέλαβε την κιθάρα και ο Jargon τα φωνητικά, καθώς και μια υπέροχη διασκευή στο "If I Could" του Peter Hammill. Νομίζω ότι αν έμπαινε κάποιος στο Κύτταρo και έβλεπε και άκουγε αυτούς τους δύο καλλιτέχνες μόνο κατά τη διάρκεια αυτού του μικρού ακουστικού σετ, δε θα χρειαζόταν ούτε να μάθει κάτι παραπάνω γι' αυτούς ούτε να ακούσει κάτι παραπάνω για να πεισθεί για το αγνό, αστείρευτο ταλέντο τους.

Ωστόσο, κανείς δεν θα 'φευγε ακόμα καθώς ακολουθούσε το τρίτο μέρος της βραδιάς με κομμάτια από τους δύο πρώτους δίσκους των Verbal Delirium. Από το ομότιτλο τραγούδι του πρώτου άλμπουμ "So Close & Yet So Far Away", το ταξιδιάρικο "Desire" και το ολίγον καταθλιπτικό πλην αγαπημένο "Sudden Winter" από το δεύτερο πόνημα του σχήματος με τίτλο "From The Small Hours Of Weakness", μέχρι το "Dancing Generation" με το οποίο έκλεισαν το live... Ο Γιώργος Παγίδας στο μπάσο, ο Νίκος Τερζής στο πιάνο, ο Γιώργος Κυριακίδης στις κιθάρες, ο Νικόλας Νικολόπουλος στα πνευστά (σαξόφωνο, φλάουτο), ο νέος ντράμερ του σχήματος Βασίλης Αρμάος και φυσικά ο εκλεκτός καλεσμένος και συνοδοιπόρος (όχι μόνο ως mainman των Methexis που κινείται σε εφάμιλλα μουσικά ηχοτόπια αλλά και ως συντελεστής στη δημιουργία του "The Imprisoned Words of Fear" μέσα από τις κιθάρες και ενορχηστρώσεις του) Νικήτας Κίσσονας, έδωσαν τα ρέστα τους για ένα αψεγάδιαστο οπτικοακουστικό αποτέλεσμα, όπως άλλωστε μας έχουν συνηθίσει οι Verbal Delirium.

Όχι, δεν ξέχασα τον Jargon από το line up, τον άφησα τελευταίο και καλύτερο, μιας και για να βγάλεις ένα τόσο δυνατό, μεστό και ποιοτικό αποτέλεσμα όπως το "The Imprisoned Words of Fear" αλλά και τους προηγούμενους δύο δίσκους, από το στάδιο της αποτύπωσης των στίχων και των συνθέσεων μέχρι την παραγωγή του δίσκου και την καθ' όλα εξαιρετική σκηνική παρουσία στο συναυλιακό σανίδι... δεν αρκούν μόνο οι (μπόλικες) γνώσεις, δεν αρκεί μια πάρα πολύ καλή φωνή, δεν φτάνει μόνο η μουσική παιδεία και η γενικότερη καλλιτεχνική καλλιέργεια... πρέπει να είσαι και "λίγο" διάνοια. Μουσική διάνοια. Και ο Jargon είναι. Γι' αυτό και οι Verbal Delirium έχουν όλα τα εχέγγυα να φτάσουν πολύ ψηλά στο μουσικό στερέωμα, κι ας έχουν την "ατυχία" να εδρεύουν σε μια χώρα που δεν έχει ούτε το κοινό να τους εκτιμήσει ούτε τις προϋποθέσεις να ανελιχθούν. Πάντως, εγώ αισθάνομαι ιδιαίτερα τυχερός που τους γνώρισα, μέσα από τη μουσική τους, ενώ ήδη ανυπομονώ για το επόμενο live τους.

Φωτογραφίες: Σοφοκλής Κιουρτζόγλου

• Έλντα Πανοπούλου, Ελένη Πέτα & Τάνια Τρύπη @ Ρυθμός Stage
• 1000mods & Naxatras Live @ Piraeus Academy