Μ΄ αρέσει το σύρσιμο του δοξαριού, ο λυγμός του κλαρίνου, το βιολί του Στάθη Κουκουλάρη αλλά και ο μέγιστος Βασίλης Τσιτσάνης.

λέει στην Εύη Κουκά ο Νίκος Ανδρουλάκης.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης γιός του λυράρη Μανώλη Ανδρουλάκη, γεννημένος και μεγαλωμένος στο Αβδού Ηρακλείου, ξεκίνησε τη δισκογραφική του πορεία στις αρχές της δεκαετίας του ΄90 και στο διάστημα αυτό έχει παρουσιάσει έξι προσωπικούς δίσκους, έχει συμμετάσχει σε αρκετές δισκογραφικές δουλειές τρίτων και έχει πραγματοποιήσει εμφανίσεις στην Ελλάδα, στην Κύπρο αλλά και σε μεγάλα θέατρα της Ευρώπης όπως στο DOMINION του Λονδίνου(1988) και στο PALAIS DE BEAUX-ARTS των Βρυξελλών (Μάρτιος 1992). Επίσης έχει συνεργαστεί με συνθέτες και στιχουργούς όπως οι: Γιάννης Μαρκόπουλος, Χριστόδουλος Χάλαρης, Λίνος Κόκοτος, Γιώργος Σταυριανός, Μιχάλης Τρανουδάκης, Σαράντης Κασσάρας, Ηλίας Κατσούλης, Παντελής Θαλασσινός, Γιώργος Δεσποτίδης, Γιάννης Νικολάου, Γιώργος Αρσενίδης, Αντώνης Πετράτος, Θανάσης Νικόπουλος, Γιώργης Θεοχαρόπουλος, Γιάννης Τζουανόπουλος, Χαρούλα Βερίγου, Γιάννης Παξιμαδάκης κ.ά., καθώς και με καλλιτέχνες κρητικής μουσικής: Γιώργος Καλομοίρης, Χαράλαμπος Γαργανουράκης, Μιχάλης Αλεφαντινός, Μανώλης Ανδρουλάκης, Μιχ. & Αντ. Φραγκιαδάκης, Νίκος Καραβιράκης, σε επίπεδο συναυλιών και δισκογραφίας. (nikosandroulakis.gr)

Με αφορμή τις θεματικές παραστάσεις που έχει ήδη ξεκινήσει στο Ρυθμός Stage, επικοινωνήσαμε με το Νίκο Ανδρουλάκη και συζητήσαμε για τη μουσική διαδρομή του έως τώρα και για τον κύκλο εμφανίσεων που πραγματοποιεί αυτή την περίοδο στη μουσική σκηνή της Ηλιούπολης, πηγαίνοντας μας από την Κρήτη μέχρι τη Σμύρνη και τραγουδώντας μας έλληνες ποιητές και λαϊκά τραγούδια, μέσα από τα οποία "υπάρχει τέτοια  επικοινωνία που μπορεί να φτάσεις στο σημείο να δώσεις το χέρι σου σε κάποιον που μέχρι χτες σου ήταν άγνωστος".

Φαντάζομαι ότι η σχέση σας με τη μουσική ξεκίνησε από μικρή ηλικία λόγω του πατέρα σας, Μανώλη Ανδρουλάκη, που είναι λυράρης. Πως ήρθε όμως η απόφαση να ακολουθήσετε κι εσείς αυτό το δρόμο;

Νίκος Ανδρουλάκης: Όταν κανείς μεγαλώνει μόνο με μουσική, τραγούδια, καντάδες, μαντινάδες, έχω την αίσθηση ότι τα πράγματα δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά. Η δοξαριά του πατέρα μου έκανε την αρχή και όλα τα άλλα ήρθαν μόνα τους. Τραγούδια με τις παρέες αγαπημένων φίλων, λύρες, λαούτα, γλέντια, όλα αυτά μου έδωσαν την ευχή τους...

Στην πορεία σας έχετε ασχοληθεί με το έντεχνο, λαϊκό, παραδοσιακό τραγούδι. Οι επιρροές, τα ακούσματα σας γυρίζουν γύρω από αυτά τα είδη μουσικής ή ψάχνεται κι άλλους ήχους;

Ν.Α.: Αυτά είναι η βάση. Μ΄ αρέσει το σύρσιμο του δοξαριού, ο λυγμός του κλαρίνου, το βιολί του Στάθη Κουκουλάρη αλλά και ο μέγιστος Βασίλης Τσιτσάνης. Από 'κει και μετά ακούω και άλλους μουσικούς δρόμους, μ΄ αρέσουν οι μουσικές και από άλλους τόπους και από άλλες περιοχές του κόσμου.

Έχετε συνεργαστεί με πολλούς γνωστούς πλην σημαντικούς συνθέτες και στιχουργούς. Υπάρχει κάποια συνεργασία την οποία ξεχωρίζετε ή από την οποία μπορεί να πήρατε/μάθατε το κάτι παραπάνω;

Ν.Α.: Οι μουσικές μου συναντήσεις με δημιουργούς είτε στη δισκογραφία είτε σε συναυλίες τους, μου έχουν δώσει πολλά εφόδια. Τώρα για να ξεχωρίσω μόνο μία, στα τόσα χρόνια είναι πολύ δύσκολο. Είναι πολλά αυτά που έχουν συμβεί, παραμένουν στο μυαλό μου, δίνοντάς μου δύναμη για να συνεχίσω το μουσικό μου ταξίδι.

Έχετε βρεθεί να τραγουδάτε σε μικρούς αλλά και σε μεγάλα θέατρα τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Υπάρχει κάποια/ ες συναυλία/ ες που να σας έχει/ ουν αφήσει μία ιδιαίτερη γεύση;

Ν.Α.: Η κάθε μου συναυλία ή μουσική βραδιά σε μικρότερος χώρους είναι μια κατάθεση, ένα μικρό λιθαράκι στο καλό ελληνικό τραγούδι.

Μετράτε πολλά χρόνια στο χώρο της μουσικής. Παρ΄ όλα αυτά, θυμάστε την πρώτη συμβουλή του πατέρα σας στα πρώτα βήματα; Εσείς αντίστοιχα τι θα λέγατε τώρα σε κάποιον που κάνει την είσοδο του στο χώρο;

Ν.Α.: Πάντα θυμάμαι ότι μου έχει πει και μ' αυτά μπορώ να συνεχίζω στο δύσκολο δρόμο του τραγουδιού. Αυτά όμως που δεν ξεχνώ είναι: «να μην προδώσω ποτέ τα πιστεύω μου για την καλή μουσική και τα καλά τραγούδια» και επίσης «να αγαπώ τους συνεργάτες μου». Αυτά τα δυο δεν φεύγουν ποτέ από τη σκέψη μου. Το ίδιο θάλεγα και εγώ στα νέα παιδιά, να αγαπούν τα καλά τραγούδια και ότι κάνουν να το κάνουν με μεράκι.

Έχετε ήδη ξεκινήσει τις παραστάσεις στο Ρυθμό stage. Ο κύκλος αυτών των εμφανίσεων ξεκίνησε από την Κρήτη. Τι είναι η Κρήτη πέρα από το μέρος που γεννηθήκατε και μεγαλώσατε;

Ν.Α.: Η Κρήτη είναι ο τόπος που με έμαθε να αγαπώ τους φίλους μου, να ζω με την μουσική και τα ωραία τραγούδια και πάνω απ΄ όλα με έμαθε να ονειρεύομαι. Μένω στην Αθήνα από τα μέσα της δεκαετίας του ΄80. Δεν έχει περάσει ούτε ένας χρόνος που να μη κατέβω στην Κρήτη τουλάχιστον δέκα φορές. Είναι το λιμάνι μου, είναι το σημείο αναφοράς, εκεί συναντώ του φίλους μου και με γεμάτη την ψυχή μου ξαναγυρίζω. Ωραίο ταξίδι!

Συνεχίσατε με ένα αφιέρωμα στη Σμύρνη. Που συναντώνται η Κρήτη με τη Σμύρνη.

Ν.Α.: Στις 12 Νοεμβρίου κάναμε αφιέρωμα στη Σμύρνη και σεργιανίσαμε νοερά στα σοκάκια και στα παραθύρια της. Ακούστηκαν ωραία τραγούδια,(Μια Σμυρνιά στο παραθύρι, Λαλεδάκια, Και γιατί δε μας το λες, Αλατσατιανή, Μελαχρινό μου πρόσωπο κ.α.) και ο κόσμος που μας άκουσε πέρασε υπέροχα. Τώρα η Κρήτη και η Σμύρνη όπως και άλλοι τόποι συναντώνται μουσικά γιατί υπάρχει κοινός κώδικας, που είναι η μουσική και η γλώσσα, δυο κορυφαίες στιγμές της παράδοση μας.

Η τρίτη παράσταση έχει να κάνει με μελοποιημένη ποίηση. Ποιών ποιητών έργα θα ακούσουμε;

Ν.Α.: Είμαστε από τους λίγους λαούς που έχουμε τραγουδήσει τους καλύτερους μας ποιητές. Από τον Κορνάρο, τον Ελύτη, τον Σεφέρη, τον Χριστοδούλου, τον Γκάτσο, τον Λειβαδίτη μέχρι τον Γιάννη Ρίτσο και τον Αναγνωστάκη κ.α. Αυτά τα μοναδικά τραγούδια με τον καθαρό λόγο και την αξιοθαύμαστη μουσική, θα περιλαμβάνει το πρόγραμμα την Πέμπτη 19 Νοεμβρίου, στη μουσική σκηνή «Ρυθμός».

Κάποιοι θεωρούν ότι η ποίηση είναι ένα ολοκληρωμένο έργο και δε χρειάζεται να «ντυθεί» με κάτι παραπάνω. Πιστεύεται ότι στη μελοποίηση ενός ποιήματος συμπληρώνει η μία τέχνη την άλλη ή απλά συνυπάρχουν σαν ξεχωριστά έργα;

Ν.Α.: Η ποίηση έτσι κι αλλιώς προσφέρει πολλά σε όλους μας. Τώρα αν η ποίηση βοήθησε τη μουσική ή το αντίθετο, πιστεύω πως όταν σμίγουν δυο σημαντικές και καθαρές τέχνες όπως η ποίηση και η μουσική, βγαίνουν σπουδαία και ολοκληρωμένα έργα.

Οι παραστάσεις θα κλείσουν με λαϊκά τραγούδια. Ποιους ερμηνευτές, συνθέτες, μουσικούς θαυμάζετε από αυτό το είδος μουσικής και ποια εποχή έχετε στο μυαλό σας σαν την καλύτερη του λαϊκού τραγουδιού;

Ν.Α.: Το λαϊκό τραγούδι υπηρέτησε τον καημό των Ελλήνων. Είναι τα τραγούδια που κρατούν ξεχωριστή θέση στις καρδιές μας. Μεγάλοι συνθέτες, μουσικοί και τραγουδιστές για σειρά ετών μας έδιναν μουσικά αριστουργήματα και δεν είναι τυχαίο ότι μέσα από το λαϊκό τραγούδι υπάρχει επικοινωνία που μπορεί να φτάσεις στο σημείο να δώσεις το χέρι σου σε κάποιον που μέχρι χτες σου ήταν άγνωστος. Τέτοια η δύναμη του λαϊκού μας τραγουδιού, ενώνει το κόσμο.

Οι ρίζες μας...Τι σχέση θεωρείται ότι πρέπει να έχουμε με τις ρίζες μας, το παρελθόν μας, την ιστορία;

Ν.Α.: Το σήμερα δεν υπάρχει χωρίς το χθες.

Θα κλείσω ρωτώντας σας για τα σχέδια σας μετά από αυτές τις εμφανίσεις. Θα σας συναντήσουμε δισκογραφικά ή επί σκηνής ξανά σύντομα;

Ν.Α.: Προς το παρόν συνεχίζω τις συναντήσεις με τους φίλους που αγαπούν και αναζητούν τα καλά τραγούδια όπως συμβαίνει στο ΡΥΘΜΟ, και επίσης έχω κατά νου, τον επόμενο δίσκο, γιατί έχουν περάσει περίπου πέντε χρόνια από τότε που κυκλοφόρησε «Στης μνήμης το κλαδί»(Ιανουάριος 2011).

• Ο Γιάννης Μαθές μιλάει στο Evart.gr
• Ο Στάθης Πλώτας μιλάει στο Evart.gr για το ντοκιμαντέρ "For My Children"