Πριν λίγες μέρες, βρέθηκα σε έναν ιδιαίτερο χώρο, με μια ιδιαίτερη σκηνή και αντίκρισα μια ιδιαίτερη παράσταση. Η ιδιαιτερότητα έγκειται σε μια απλότητα. Στην ανάγκη για έκφραση που αναγνώρισα μα κυρίως στην έκδηλη αγάπη για το θέατρο. Σε ένα χώρο, που θα μπορούσε να είναι στη Ρωσία... Θα μπορούσε να είναι στην Ελλάδα... Θα μπορούσε να είναι οπουδήποτε, τέσσερις άνθρωποι μας μεταφέρουν στο σύμπαν του Τσέχωφ!

Εύστοχα το δελτίο τύπου γράφει "Σκηνικό κανένα, μονάχα η θέα της λίμνης. Και έρωτας... Πόσος έρωτας". Έρως! Έρως για θέατρο, έρως για αυτό που έφτιαξαν, έρως για τον έρωτα! Στη σκηνή δεν υπήρχε λίμνη... Κι όμως υπήρχε! Την έβλεπα κι ας μην υπήρχε. Η μαγεία του θεάτρου! Γλάρος, λοιπόν. Αυτό ήθελαν να πουν! Αν και το έργο ήταν ο Γλάρος μέσα στη λίμνη, άκουσα Άκη Δήμου, Γιώργο Χειμωνά, Laurent Gaude, Γιάννη Ευσταθιάδη, Sarah Kane κ.α. Αυτό το μπλέξιμο μέσα στο έργο του Τσέχωφ δημιουργούσε έναν τρυφερό ερωτισμό και ρομαντισμό σε όλη τη διάρκεια της παράστασης, ενώ για κάποιον πολύ περίεργο λόγο, σε έβαζε ακόμα περισσότερο μέσα στην Τσεχωφική κοσμοθεωρία.

Τι να πει κανείς για αυτό το έργο του μεγάλου δημιουργού Άντον Τσέχωφ; Αγαπημένο έργο! Σε θεωρητικό επίπεδο, ο "Γλάρος", ουσιαστικά, εγκαινίασε την ιδιότυπη σύνθεση της τσεχωφικής δραματουργίας, όπου τη θέση του ως τότε καθιερωμένου "κεντρικού ήρωα" παίρνει ένας όμιλος προσώπων, μια μικρή κοινωνία, με μοιρασμένη ανάμεσα τους τη δράση, με μικτό ύφος, μοιρασμένο σε δράμα και κωμωδία. Ωστόσο, ο ίδιος ο Τσέχωφ χαρακτήρισε το έργο του ως "κωμωδία σε τέσσερις πράξεις", θίγοντας τις σχέσεις, τα κίνητρα, την ψυχολογία και τις διεκδικήσεις ανθρώπων που αγαπούν, υπηρετούν ή θέλουν να υπηρετήσουν την τέχνη, μέσω της συγγραφής και του θεάτρου. Γύρω τους περιστρέφονται "οι άνθρωποι της καθημερινότητας" που προσπαθούν να ξεπεράσουν τα αδιέξοδα της ζωής τους.

Όμορφη παράσταση, πολύ όμορφη! Με όμορφη ενέργεια, όμορφες εικόνες, όμορφες μουσικές, όμορφες υποκριτικές. Χρησιμοποιώ τη λέξη όμορφος [< μεσαιωνική ελληνική ὄμορφος < ἔμορφος < αρχαία ελληνική εὔμορφος < εὖ + μορφή] καθώς η εν λόγω παράσταση πήρε μια μορφή που με άγγιξε ιδιαίτερα. Μια μορφή, πέρα από φόρμες, στιλιζαρίσματα και παιξίματα. Μια μορφή χωρίς σχήμα, μια μορφή απλή και λιτή. Τη μορφή του "ένας κόσμος τόσο γνώριμος και οικείος". Τη μορφή του έρωτα.

Η αγάπη δίνει μορφή και πνοή στο καθετί. Ο Κώστας Μπάρας, που σκηνοθετεί την παράσταση, έχει φτιάξει ένα πολύ τρυφερό σύμπαν. Οι ηθοποιοί όλοι με τόσο πάθος και πίστη, που έφεραν πάνω στη σκηνή κάτι από Οδυσσέα Ελύτη, Τα τρία Τ της επιτυχίας: Ταλέντο, Τόλμη, Τύχη. Κάτι τέτοιο σκεφτόμουν καθώς τους έβλεπα, ακριβώς μπροστά μου. Κάτι επίσης τρομερό ήταν που οι ηθοποιοί, -τα πλάσματα- είχαν κάτι μαγικό γιατί ήταν όντως σα να είχαν ξεπηδήσει από τις σελίδες του Τσέχωφ.

Σε μια λίμνη, που δεν υπήρξε... Αλλά υπήρξε.
Σε μια θεατρική σκηνή, που δεν υπήρξε... Αλλά υπήρξε.
Υπάρχουν δεν υπάρχουν, μικρό το κακό. Σημασία –για μένα τουλάχιστον- έχει τι σου επικοινωνεί μια παράσταση!

Βγαίνοντας από εκείνο το σύμπαν που με είχαν μεταφέρει αυτοί οι καλλιτέχνες, είχα μια τόσο γλυκιά αίσθηση. Δεν ήξερα τι ακριβώς ήταν. Μετά από σκέψη ημερών, κατέληξα πως ήταν η αλήθεια τους που με άγγιξε. Καθώς και αυτός ο ξεχασμένος -λόγω εποχής- ρομαντισμός. Μας λείπει ο ρομαντισμός. Μας λείπει. Κάτι πρέπει να κάνουμε. Δεν είναι αδυναμία, όπως θέλουν να πιστεύουν μερικοί. Δύναμη είναι! Μια δύναμη που είναι επιτακτική ανάγκη να φέρουμε στην επιφάνεια. Ας επιστρέψουμε στο ρομαντισμό. Έχει μια αθωότητα, έχει μια λιακάδα για τους γκρίζους καιρούς που διανύουμε.

Περπατώντας στα Εξάρχεια, κοιτώντας χάμω βλέπω ένα γλάρο ζωγραφισμένο στο πεζοδρόμιο που να αναγράφει "Γλάρος... Αυτό ήθελα να πω". Χαμογέλασα! "Τι όμορφο", είπα στον εαυτό μου.Μια παράσταση με πολλή αγάπη, αλήθεια και πολύ μεράκι. "Μικρές" για την εποχή αξίες, με μεγάλη σημασία!

Οφείλω να μοιραστώ το μονόλογο της Νίνας από το έργο:

Να ερωτεύεστε θα πω! Είτε λέγεται άνθρωπος, είτε λέγεται θέατρο, είτε.. είτε.. είτε...
Μας χρειάζεται ο έρωτας και εμείς ακόμα περισσότερο!
Μια πραγματικά πολύ ωραία δουλειά από την ομάδα HashArt.

Καλή συνέχεια!

Πληροφορίες Παράστασης

Η παράσταση παίζεται κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 20:00 στο χώρο "Παπαγάλος", Νοταρά 15 στα Εξάρχεια. Για να παρακολουθήσετε την παράσταση, απαραίτητη είναι η κράτηση θέσεων κατόπιν τηλεφωνήματος στο 6940718106.
Τιμές εισιτηρίων: 7€ / 5€ μειωμένο

Δραματουργική σύνθεση: ομάδα Hashart, Κώστας Μπάρας
Παίζουν οι: Εβίτα Αμερικάνου, Ελένη Κουταλώνη, Σταύρος Λιλικάκης, Τρύφων Μπάρκας
Σκηνοθεσία: Κώστας Μπάρας
Σκηνογραφική - ενδυματολογική επιμέλεια: Γιώργος Λιντζέρης

Βοηθός σκηνοθέτης: Χρίστος Παπαμιχαήλ
Επιμέλεια διαφανειών: Γιάννης Καρδάσης
Φωτογραφίες: Κατερίνα Λιακοπούλου, Κ.Μπάρας
Video: Νικ Δαλιάνης
Υπεύθυνη επικοινωνίας και προώθησης: Ερατώ Τρίκα

• Marvin's Room του Scott McPherson στον Πολυχώρο Vault
• "Η τελευταία μαγνητοταινία του Κραπ" του Σάμιουελ Μπέκετ στο Bios