Μια παράσταση - αφιέρωμα στην Κατερίνα Γώγου ''ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΤΟΧΟΣ'' στο Ρυθμός Stage
«Εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά…»
Με αφορμή την συμπλήρωση των 20 χρόνων από το θάνατο της ηθοποιού και ποιήτριας την Πέμπτη 3 του Οκτώβρη και από τη Δευτέρα 7 Οκτώβρη 2013 όπως και κάθε Δευτέρα ο Ρυθμός Stage αλλάζει τα σκηνικά του και με την βοήθεια καλλιτεχνών, ηθοποιών και μουσικών, ανεβάζουν μια παράσταση αφιέρωμα στην Κατερίνα Γώγου.
Η Κατερίνα Γώγου γεννήθηκε στη 1η Ιούλη του 40 και αυτοκτόνησε στις 3 Οκτώβρη του 93.
Ήταν αυθεντική, χαρισματική αλλά και φευγάτη. Μια από τους λίγους underground ροκ ήρωες της ελληνικής σκηνής. Ξεκίνησε σαν ηθοποιός, την κέρδισε όμως η «κατάρα». Το μυαλό της γύριζε όσο και αυτή, όπως αναφέρει και η ίδια «η ελευθερία μου βρίσκεται στις σόλες των παπουτσιών μου». Έτσι η ποίηση έγινε το άλλο της μισό. Μεγάλωσε σε μια εποχή που δεν ήταν εύκολη, η κοινωνική και οικονομική εξαθλίωση έσφυζε και θέριζε τους ανθρώπους. Παρ’ όλα αυτά, ικανή και πεισματάρα, κατάφερε να σπουδάσει και να εκφραστεί με την τέχνη μέχρι που αυτό την σκότωσε.
Έτσι λοιπόν μετά από 20 χρόνια, που έχει φύγει από κοντά μας, ο Γιώργος Κορδέλας, που υπήρξε σύντροφος της, σκηνοθετεί αυτή την μουσική παράσταση. Σε πρωταγωνιστικό ρόλο είναι η Μυρτώ Αλικάκη, που υποδύεται με την τόσο εκφραστική ερμηνεία την Κατερίνα και μας παρουσιάζει κάποια από τα ποιήματα της. Η Νάνα Μπινοπούλου με την ανατριχιαστική φωνή της σε πολλά από τα τραγούδια όπως το «δέντρο ήμουνα» ή το «με κόκκινο» αλλά και ο Κώστας Χαριτάτος, που είναι εξίσου συναρπαστικός, ερμηνεύουν τα μελοποιημένα ποιήματά της από την πολυσυλλεκτική παραγωγή «Πάνω κάτω η Πατησίων».
Ο ρόλος της Κατερίνα Γώγου είναι πολύ δύσκολος αφού και η ίδια ήταν ιδιόρρυθμος χαρακτήρας. Ήταν οργισμένη, πολλές φορές μίλαγε με παράπονο για την ζωή της, την ζωή μας, τους ανθρώπους, που δεν ενδιαφέρονται πια για τίποτα άλλο εκτός από εφήμερες σχέσεις και πλούσια ζωή. Μια προσωπικότητα τόσο σπουδαία αλλά και τόσο παρεξηγημένη ταυτόχρονα, που άφησε βέβαια πίσω της ένα έργο πολύ πλούσιο για της νεότερες γενιές.
Η Αλικάκη είναι εξαιρετική στις εναλλαγές αυτές του ρόλου, την μια γελάει και την άλλη κλαίει, παραπονιέται και εξοργίζεται την ίδια στιγμή. Έχει μπει μέσα στον ρόλο της και αυτό φαίνεται σε κάθε κίνηση της πάνω στην σκηνή, Πίνει, καπνίζει, δεν φεύγει ούτε μια στιγμή, τραγουδάει, γράφει, δείχνει να τρελαίνεται και αυτή με την διαφθορά, για την οποία μιλάει η Γώγου. Είναι σαν δυο διαφορετικές γυναίκες, που έγιναν μία καθώς έχει γίνει ένα με τον ρόλο της.
Όλα ξεκινάνε με το «σε λίγο θα γεννηθώ» και η παράσταση συνεχίζει με το «εμένα οι φίλοι μου είναι», «είμαι ένας βλάκας» , «η ζωή μας είναι σουγιάδες» και άλλα. Ανάμεσα στην ερμηνεία της Αλικάκη και στα τραγούδια υπάρχουν βίντεο από την ζωή της Κατερίνας στο σπίτι της , κάποιες φωτογραφίες είτε από την παιδική της ηλικία είτε μεγαλύτερη καθώς και από ταινίες που έχει παίξει. Αυτό είναι κάπως σοκαρίστικο σαν ιδέα, αφού κάποιες στιγμές αισθάνεσαι ότι είναι κάπου εκεί, θα εμφανιστεί δίπλα στην Μυρτώ, θα της μιλήσει για την συνονόματη κόρη της και θα ερμηνεύσουν μαζί κάποια από τα ποιήματα.
Είναι ένα αφιέρωμα πολύ καλά σκηνοθετημένο με πολλές λεπτομέρειες και εξηγήσεις για την ζωή αυτής της γυναίκας. Η συγκίνηση σε διακατέχει σε κομμάτια όπως «το σπίτι μου το άνοιγμα των χεριών» , το «παλτό», οι «καραμελίτσες θεάτρου», η «μάνα» και φυσικά το «πάει αυτό ήταν», που μ’ αυτό έρχεται και το τέλος της παράστασης.
Η Κατερίνα, η Ρηνούλα, η μπέμπα, με όποιον τρόπο και να τη φώναζαν, ήταν ένας άνθρωπος που δεν τον ένοιαζε η εικόνα του. Ήθελε να είναι ο εαυτός της και ας την έκριναν. Ήθελε να βγάζει και να εξωθεί τους άλλους στα άκρα γιατί μόνο έτσι πίστευε πως ζει και μπορεί να παραμείνει και ζωντανή. Το σίγουρο είναι πως έχει παραμείνει ζωντανή στις καρδιές μας και στο μυαλό μας.
Προσωπικά κρατάω κάποιους στίχους από το «κανείς δεν θα γλυτώσει», που μου φαίνονται σαν μια μικρή συμβουλή και σκέφτομαι να την ακούσω...
Δεν ξέρω - μην περιμένεις κι από μένα πολλά -
τόσα έζησα τόσα έμαθα τόσα λέω
κι απ' όσα διάβασα ένα κρατάω καλά :
''Σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος''.
Θα την αλλάξουμε τη ζωή! (Κατερίνα Γώγου)
Videos: Kostas Scrom
Φωτογραφίες: Kostas Scrom (Κώστας Κανέλλος) & Demetra photograghy
