Ένα παγερό σαββατόβραδο του Γενάρη, οι χειμερινοί κολυμβητές πιάσαν λιμάνι στον Πειραιά. Συγκεκριμένα λίγο πιο πάνω από το λιμάνι, στην πλατεία Κοραή όπου δεσπόζει το Kremlino, ένας χώρος “φρούριο” των τεχνών, των γραμμάτων και της πολιτιστικής δράσης.  Η παρέα από το Βορρά, το μακροβιότερο εν ζωή ελληνικό μουσικό σχήμα (since 1979), πάντα έχει τον τρόπο να ζεσταίνει το κλίμα και να δημιουργεί αίσθηση οικειότητας στο ακροατήριο. Το ίδιο έγινε, όπως θα δούμε παρακάτω, για μια ακόμη φορά.

Ας δούμε πρώτα τη σύνθεση των Χειμερινών Κολυμβητών, κάτι που όπως γνωρίζετε δεν είναι σταθερό καθώς αρέσκονται στις συνεργασίες και στις αλλαγές. Στο Κρεμλίνο, ο αεικίνητος Αργύρης Μπακιρτζής, αρχιτέκτων, μουσικός, στιχουργός, ηθοποιός κ.α., ψυχή των Χειμερινών Κολυμβητών είχε στο πλάι του τον Χάρη Παπαδόπουλο στο μπουζούκι, τον Θοδωρή Ρέλλο (Mode Plagal) στο σαξόφωνο, τον Μπάμπη Παπαδόπουλο στην κιθάρα, τον Κώστα Βόμβολο στο ακορντεόν, και τον Μιχάλη Σιγανίδη στο ηλεκτρικό μπάσο, όλοι τους μουσικοί μεγάλου βιρτουοζιτέ, μερικοί μάλιστα και συνθέτες.
Η ανδρική εξάδα, μας ξενάγησε μουσικά στο βορρά (Ξάνθη-Θεσσαλονίκη-Καβάλα) και μέσα σε κάθε συναίσθημα, με κυρίαρχο αυτό της χαρμολύπης, το απόλυτο συναίσθημα που διαπερνά την ελληνική ψυχή.

Μουσικά κινούνται σε ένα προσωπικό sui generis στυλ, κάτι ανάμεσα σε δημοτικό τραγούδι, αστικό τραγούδι, καντάδα-σερενάδα, ρεμπέτικο, παλιό λαϊκό που μπλέκει αισθητικά πινελιές από κάθε μουσική με ψυχή, όπως π.χ. το τανγκό με τις “μπλουζιές”. Στιχουργικά το καθημερινό μπλέκεται με την ποίηση, ρομαντισμός και λυρισμός μετουσιώνονται μέσα από το άκουσμα της μοναδικά ιδιόμορφης φωνής και ερμηνείας του Αργύρη Μπακιρτζή.

Η ώρα ήταν έντεκα και κάτι όταν ακούστηκαν οι πρώτες νότες από το «Θεέ μου μεγαλοδύναμε» το οποίο αφιέρωσαν στον πρόσφατα χαμένο Τζίμη Πανούση, τον ντροπαλό, όπως τον αποκάλεσε με κάπως σπασμένη φωνή, ο Α. Μπακιρτζής. Το Kremlino είχε γεμίσει από κόσμο κάθε ηλικίας, οι περισσότεροι ήταν φανερό πως τους ακολουθούν αρκετά χρόνια και περίμεναν να τους ταξιδέψουν για μια ακόμη φορά.

Κοιτάξτε να δείτε πως έχει με τους Χειμερινούς Κολυμβητές... Καταρχάς δεν σου δίνουν ποτέ την αίσθηση ενός μουσικού σχήματος που παίζει μουσική απλά για να παίζει. Οι άνθρωποι, ειδικά παλαιότερα, ήταν γνωστοί και λατρεμένοι από ένα συγκεκριμένο κοινό, δεν έγιναν ποτέ ευρέως γνωστοί και ούτε το επιδίωξαν ποτέ. Δεν προσδιορίστηκαν ποτέ ως επαγγελματίες μουσικοί, απλά κάνουν αυτό που αγαπούν και γουστάρουν.

Τα παραπάνω δημιουργούν μια φιλική ατμόσφαιρα, α λα παλαιά. «Πες μου διάολε μια καλή ιστορία...» πόσο ανάγκη το ‘χουμε οι άνθρωποι, να συνδεθούμε μέσα από τις ιστορίες. Ο πρόλογος του Αργύρη Μπακιρτζή πριν από κάθε τραγούδι είναι ένα μαγικό storytelling, σαν παλιός παραμυθάς, που μέσα από το χιούμορ και διάφορα περιστατικά της ζωής του ή της ιστορίας, μας βάζει στο νόημα και προπαντός μας φτιάχνει το κέφι.

Σε αυτή τους την εμφάνιση, απολαύσαμε μεταξύ άλλων κομμάτια όπως, «ο Ξένος», «Καιμακτσαλάν», καθως και Μαρκο Βαμβακάρη «Να πεθάνεις» , για να ακολουθήσει το δικό τους «Γιατί δεν πεθαίνεις;» , «Ο καλοπερασάκιας», «Ο Δρόμος», «Το Φάρμακο», «Αρτζεντίνα», ενώ έκλεισαν φυσικά με το «Το πολλαπλό σου είδωλο», ένα κομμάτι που όλοι περίμαιναν πως και πως για να ακούσουν.

Μπορεί τα δύο σαββατόβραδα στο Kremlino να ήταν από τις σπάνιες εμφανίσεις των Χειμερινών Κολυμβητών, παρ’ όλα αυτά μέλη τους, Μπακιρτζής, Βόμβολος και Σιγανίδης θα εμφανιστούν 2-5 Φλεβάρη και πάλι στην Αθήνα, αυτή τη φορά παρέα με την Εύη Μάζη (φλάουτο, τραγούδι), στη μουσική παράσταση «.. θέλω να πάρω τα βουνά και τους κρημνώδεις βράχους», ένα πρόγραμμα με επιλογές από λαϊκά και αστικά τραγούδια του μεσοπολέμου. Ευκαιρία για όσους δεν έχουν ακούσει ακόμη τον Αργύρη Μπακιρτζή και την παρέα του, να τους ανακαλύψουν!

• Τάνια Τσανακλίδου live @ Σταυρός του Νότου Club
• Damirah | "Lights and guns and fire" Live Presentation @ Temple Athens