Xiu Xiu & Άγγελος Κυρίου live @ Temple Athens
- Λεπτομέρειες
- Γράφει ο/η Χριστίνα Δραγγανά Χριστίνα Δραγγανά
- Κατηγορία: Live & Συναυλίες Live & Συναυλίες
- Δημοσιεύθηκε : 25 Νοεμβρίου 2017 25 Νοεμβρίου 2017
Το βράδυ της Τρίτης 21 Νοέμβρη, βρεθήκαμε για πρώτη φορά στο νέο συναυλιακό χώρο Temple Athens - έχει ανοίξει τις πύλες του τις τελευταίες μέρες στο Γκάζι - για τη live εμφάνιση των experimental, pop "noisers" Xiu Xiu. Περιμέναμε με αρκετό ενθουσιασμό τη συγκεκριμένη εμφάνιση, καθώς ο front man της μπάντας Jamie Stewart, είχε ιντριγκάρει για τα καλά τη φαντασία μας, μέσα από τις απαντήσεις στη συνέντευξη που μας είχε δώσει λίγες μέρες πριν τον ερχομό του στην Αθήνα.
Το ατμοσφαιρικό, πολλά υποσχόμενο Temple, αναμένεται να γίνει ένα από τα συναυλιακά και όχι μόνο μουσικά στέκια της Αθήνα. Επίσης η διοργάνωση ήταν άψογη, ο ήχος ήταν αξιοπρεπέστατος και τηρήθηκαν ευλαβικά οι ώρες εμφάνισης που είχαν ανακοινωθεί για εκείνη τη βραδιά, γεγονός αρκετά σπάνιο για τα ελληνικά δεδομένα.
Ας μπούμε στο καθαρά μουσικό κομμάτι της βραδιάς. Πριν τους Xiu Xiu, τη σκηνή κατέλαβε ο Άγγελος Κυρίου. Ο Άγγελος Κ. είναι ένας μοναχικός μουσικός, που έχει καταφέρει να εξωτερικεύσει, μέσα από τη μουσική του, ένα πολύ προσωπικό σύμπαν, αρκετά σκοτεινό μα συνάμα χιουμοριστικό. Η μουσική που συνθέτει είναι κυρίως ηλεκτρονική σε συνδυασμό με κιθάρα και φωνή. Ίσως για αρκετούς και για την υποφαινόμενη η μουσική του να είναι αρκετά μινιμαλιστική, παρ' αυτά άρτια. Οι στίχοι του όμως είναι αυτοί που κλέβουν την παράσταση, καθώς μπορούν πολύ εύκολα να τραβήξουν την προσοχή και να κρατήσουν το ενδιαφέρον του ακροατή, ακόμη κι αν δεν είναι τόσο fan του μουσικού ιδιώματος που εκπροσωπεί.
Τι κάνει τους στίχους τόσο καλούς; Είναι κατ' αρχάς επίκαιροι, μιλούν για θέματα που απασχολούν τους πάντες σήμερα, είναι χιουμοριστικοί, με διάθεση αυτοσαρκασμού και αρκετά μεγάλη δόση ειρωνείας για την ελληνική και όχι μόνο πραγματικότητα. Επί σκηνής ήταν αρκετά υποτονικός, παρασυρμένος στο δικό του σύμπαν, το οποίο προσπαθούσε να μοιραστεί, με το δικό του τρόπο, μαζί μας. Μας έμειναν οι εξής στίχοι που θύμιζαν Κική Δημουλά.
σκέφτεσαι εγώ, λες εμείς
σχηματίζεις:
δυο αριθμοί γίνονται ένας με την πρόσθεση,
δύο αριθμοί γίνονται ένας με την αφαίρεση,
δύο αριθμοί γίνονται ένας με τον πολλαπλασιασμό,
δύο αριθμοί γίνονται ένας με τη διαίρεση
σημειώνεις:
η πράξη ενώνει το αποτέλεσμα απομονώνει
Ας πάμε όμως στο κυρίως πιάτο. Οι Shayna Dunkelman και Jamie Stewart προσγειώθηκαν από την Καλιφόρνια, στη σκηνή του Temple. Οι Xiu Xiu εμφανίστηκαν για τρίτη φορά στη χώρα μας, έχοντας κυκλοφορήσει, μέσα στη χρονία που διανύουμε, την ενδέκατη δισκογραφική τους δουλειά με τίτλο Forget. Απ' ό,τι φάνηκε δεν είχαν ξεχάσει το ελληνικό κοινό!
Καθ' όλη τη διάρκεια της εμφάνισης τους ήταν γεμάτοι ενέργεια, συνεσταλμένοι και απόλυτα αφοσιωμένοι στη μουσική τους. Πρωταγωνιστής της βραδιάς ήταν αδιαμφισβήτητα ο Jamie Stewart, ο εμπνευστής και κυριολεκτικά η ΨΥΧΗ των Xiu Xiu. Πραγματικά ένας χαρισματικός performer από τους λίγους που έχουν απομείνει στο δυτικό μουσικό στερέωμα, ο οποίος διαθέτει μια εκπληκτική φωνητική δύναμη, τη δυνατότητα να μετουσιώνει σε τραγούδι και μουσική, με άμεσο τρόπο τον συναισθηματικό του κόσμο και να μεταδίδει ένταση μέσα από την ιδιαίτερη φωνή του.
Δεν είναι μόνο η φωνή, αλλά η συνολική ερμηνεία, με τη μουσική, την κίνηση και τη θεατρικότητα να ολοκληρώνει το πακέτο. Κορυφαία στιγμή της βραδιάς ήταν η εκτέλεση του κομματιού "I luv abortion" στην οποία ο Jamie S. έδωσε την καλύτερη του performance, μέσα από ένα κομμάτι απέδωσε μοναδικά τα συναισθήματα αγωνίας και πόνου που γεννά η όλη ιδέα της πράξης κυριολεκτικά ή μεταφορικά. Αφήνοντας να διαφανεί η εύθραυστη ιδιοσυγκρασία του, συνέχισε ακάθεκτος την εμφάνισή του πότε γοντατιστός, πότε ξαπλωμένος στο πάτωμα, χτυπώντας τα πιατίνια με κλοτσιές, άλλες φορές ακίνητος με σταυρωμένα τα χέρια, κάνοντας τακτικά μικρά διαλείματα για να καθαρίζει το λαιμό του, κάνοντας προσεκτικά γαργάρες με ζεστό τσάι (χωρίς αλκοόλ;!)
Στο πλευρό του η Shayna D. έδωσε τον καλύτερο της εαυτό, στα τύμπανα, πιατίνια, τα διάφορα είδη κρουστών και «ηλεκτρονικών». Τα έσπασε, οι μπαγκέτες της πήραν φωτιά και παρά την ενέργεια και δύναμη που έβγαζε μέσα από τα τύμπανά της, μπορούσες να δεις ένα πρόσωπο χαρτί, χωρίς την παραμικρή έκφραση υπερπροσπάθειας ή κόπωσης. Εν τω μεταξύ, το Temple είχε σχεδόν γεμίσει, από κοινό, κάθε ηλικίας, το οποίο ήταν πολύ ένθερμο, εκδηλώνοντας την πώρωση που του δημιουργούσαν οι Xiu Xiu, οι οποίοι ήταν πότε κοφτεροί με εκκωφαντική κιθάρα, πότε πιο υπερκινητικοί- χορευτικοί στα όρια του dark wave κι άλλες φορές εύθραυστοι και ακίνητοι. Μπορούν να βγάζουν ήχους από οτιδήποτε, τσαμπούνες, πλαστικές τρομπέτες, παιδικά μουσικά όργανα, μαράκες, ξυλάκια, drum machine, συνθεσάιζερ και να τα συνδυάζουν με τρόπο φυσικό και αβίαστο.
Ακούσαμε κομμάτια κυρίως από τον τελευταίο τους δίσκο, αλλά και κάποια παλιότερα, διασκεύασαν επίσης το ceremony των Joy Division, βγήκαν για δύο encore, στο δεύτερο με το οποίο έκλεισε η εμφάνιση, είδαμε solo το Jamie S. με την κιθάρα του, να διασκευάζει το κλασικό κομμάτι των 60s Teenager in Love, προσδίδοντας του απόκοσμη κιθαριστική χροιά και ταυτόχρονα γλυκύτητα μέσα από την ερμηνευτική του μοναδικότητα. Μας χαιρέτησε κουνώντας «παιδικά» τα χέρια του, αφήνοντας ένα κοινό που ζητούσε κι άλλο, σαν να μην χορταίνει με τίποτα...
Ακούστηκε μια φωνή μέσα από το ακροατήριο «σ' αγαπάω»... ναι, αγαπήσαμε τους Xiu Xiu και τον Jamie Stewart που μας δόθηκε πραγματικά εκείνη τη βραδιά! Εις το επανιδείν...