Γιάννης Αγγελάκας Live @ Πειραιώς 117 Academy
- Λεπτομέρειες
- Γράφει ο/η Χριστίνα Δραγγανά Χριστίνα Δραγγανά
- Κατηγορία: Live & Συναυλίες Live & Συναυλίες
- Δημοσιεύθηκε : 29 Φεβρουαρίου 2016 29 Φεβρουαρίου 2016
117 της οδού Πειραιώς 1+1+7=9, ως γνωστόν ο αριθμός 9 αντιστοιχεί στο γράμμα «ι» της αλφαβήτου. Τυχαίο; Όχι και τόσο, αφού «Ιδιοφυής» είναι η λέξη που ίσως να μην αρκεί για να χαρακτηρίσει το μουσικό που είχαμε την τιμή να παρακολουθήσουμε στο 117 το βράδυ της Παρασκευής.
Ο Γιάννης Αγγελάκας είναι ο αιώνιος έφηβος που συνεχίζει να επανεφευρίσκει τον εαυτό του μέσα από τη μουσική του όσα χρόνια κι αν περάσουν. Φαίνεται πως το αμάρτημα της «βόλεψης» στο οποίο - είναι η αλήθεια πως έχουν πέσει αρκετοί αναγνωρίσιμοι και αναγνωρισμένοι καλλιτέχνες- είναι για εκείνον μια έννοια άγνωστη.
Μαζί ανεβήκαμε την «(Α)γέλαστη ανηφόρα» που έγινε «Γλέντι» και «Γιορτή», αφού ως γνωστόν «Ο χαμένος τα παίρνει όλα» γι' αυτό «Σιγά μην κλάψω». Όλα αυτά αφού πρώτα ταξιδέψαμε σε «Λονδίνο, Άμστερνταμ και Βερολίνο» πάνω σε «Σαράβαλο» «Τρένο» με σκουριασμένες ράγες ως αποτέλεσμα της επήρειας από «Τηλεντρόγκες». Εν ολίγοις βρήκαμε έναν τρόπο να «Ακούμε την αγάπη και να μην ακούμε τις σκέψεις μας».
Όμως ο «Διόνυσος» δεν ήταν μόνος, είχε στο πλευρό του τη νέα του μπάντα. Το σχήμα αυτό ήταν άξιο του μουσικού τον οποίο συνόδευε. Αποτελείται από τη Λαμπρινή Γρηγοριάδου (κιθάρα, φωνητικά), Γιώργο Αβραμίδη (τρομπέτα) James Wylie (σαξόφωνο), Αναστάση Βουκυκλαράκη (κρουστά) και Γιάννη Σαββίδη (φωνητικά, κιθάρα).
Όσον αφορά στο κοινό, αρχικά δεν ήταν και πολύ θερμό, όμως δεν άργησε να ζεσταθεί και όταν ήρθαν τα Τρύπες all time classic κομμάτια πήρε πάνω του όλο το τραγουδιστικό μέρος ουκ ολίγες φορές. Χάρηκαν και με το παραπάνω τις 2:30 μιας συναυλίας γεμάτης με εναλλαγές ηλεκτρισμένου ρεμπέτικου, reggae, χιπ χοπ, ροκιάς, ακουστικών διαλειμμάτων και κυρίως μουσικής που βγαίνει μέσα από αυθεντικές ανθρώπινες ψυχές.
Βγήκαμε στο σχεδόν ανοιξιάτικο αεράκι, αναφωνώντας « Ε, ναι λοιπόν υπάρχουν και όμορφα πράγματα σε αυτή τη γη που μας κάνουν ακόμα να χαμογελάμε και να ελπίζουμε!». Ας κρατήσουμε λίγη από τη ζεστασιά που μας χάρισε ο Γιάννης και η παρέα του... όλο και κάποιος θα περάσει.