5+1 τραγούδια για το 2015
Το 2015 ήταν σίγουρα μια γεμάτη χρονιά από κοινωνικό-πολιτικά γεγονότα που τάραξαν τα νερά στη χώρα μας αλλά κυρίως παγκοσμίως. Μια χρονιά που θα μπορούσε να προλογίζει ένα νέο κύκλο πραγμάτων. Αλλά και μια χρονιά κατά την οποία, παρά τα κακώς κείμενα που έφερε, έγινε και ένα ξεκαθάρισμα, όχι τόσο στο ποιος φεύγει και ποιος έρχεται όσο στην ικανότητα να κρίνουμε και να διακρίνουμε, ενώ ταυτόχρονα ο άνθρωπος φάνηκε να ξυπνάει τη στιγμή που η ανθρωπότητα ταρακουνήθηκε για τα καλά... Καιρός δεν ήταν;!
Μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό η μουσική δεν έπαψε να ηχεί δυνατά. Σκεφτήκαμε, λοιπόν... Με ποια τραγούδια θα μπορούσε να «ντυθεί» το 2015;
Οι επιλογές πάμπολλες και από διάφορα μουσικά είδη, παρ' αυτά μετά κόποις και σε συνεργασία καταλήξαμε. Ιδού τα 5 τραγούδια που επιλέξαμε για το 2015:
Ξεκινώντας από τα εν οίκω, οι εκλογές για την πολιτική ηγεσία στην Ελλάδα, απ' ό,τι φάνηκε, δεν ήταν αρκετές για κάποιους και για να μη ξεσυνηθίζουμε, είπαμε να κάνουμε και ένα δημοψήφισμα... έτσι για να ακουστεί η φωνή των Ελλήνων ηχηρά στην Ευρώπη και για να φάμε ακόμα μια πιο ηχηρή κοροϊδία...
Δημοψήφισμα #Grexit ? "No,no,no"... εν τέλει χωρίς νόημα!
Βέβαια, αν το δούμε από μια άλλη ματιά, το σκηνικό στην Ελλάδα ωχριά μπροστά στα παγκόσμια συντρίμμια και τις γεωπολιτικές εξελίξεις...
Παρ' όλα αυτά, κάποιοι από εμάς τι κάνουμε; "Bitching, complaining when some people who aint got shit to eat..."
Μέσα σε αυτά τα συντρίμμια και ανάμεσα σε άλλους βομβαρδισμούς, ήρθε στις 13 Νοεμβρίου να προστεθεί και η επίθεση στο Παρίσι και συγκεκριμένα στο Bataclan (μερικά τετράγωνα μακριά από την επίσης πληγείσα το 2015 Charlie Hebdo), όπου γινόταν η συναυλία των Eagles of Death Metal. Και την αναφέρουμε όχι γιατί έγινε στη Γαλλία αλλά γιατί πέρα από τον άμαχο πληθυσμό, χτυπήθηκε και η τέχνη. Μια στιγμή που ακόμα κι αν δε μείνει στην ιστορία, σίγουρα θα θυμούνται πολλοί μουσικόφιλοι.
Την ίδια ώρα οι Σύριοι πρόσφυγες συνέχιζαν να παλεύουν να περάσουν σε μια καλύτερη γη και να φτιάξουν ένα καλύτερο αύριο...
... και ταυτόχρονα όλη η ασχήμια του ανθρώπινου είδους συνέχιζε να ξαφρίζει στην πιο ανατολική μεριά του Δυτικού κόσμου, στα νερά του Αιγαίου, που στα βάθη του θάφτηκαν αθώες ψυχούλες, μαζί και το μέλλον μας. Αν σκεφτούμε, δε, ότι εν έτει 2015 και οδεύοντας προς το 2016, σε όλο τον κόσμο αλλά και στη χώρα μας παιδιά κακοποιούνται ή ακόμα δεν έχουν βασικά αγαθά γιατί έτσι το έχουν διαλέξει οι έχοντες εξουσία –όποιας μορφής εξουσία-, τότε μήπως ξεχάσαμε ότι «αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα»; Τα παιδιά όμως είναι το μέλλον... «Μην ξεχνάτε τα παιδιά».
Μια χρονιά περίεργη είναι στην εκπνοή της με εμάς να επιφυλασσόμαστε για το μέλλον. Και σκεφτόμαστε... Αν αυτή η χρονιά, που «φυσάει κόντρα σε ολάκερη γη» γινόταν ταινία, ποιο τραγούδι θα διαλέγαμε για soundtrack;
«Και δω απ' τον τόπο που έζησα τη φυγή, ρίχνω αλάτι στη βαθιά τους πληγή, τάζομαι πρόσφυγας και σε καλό να μου βγει»... Μέσα από τους στίχους ενός κοινωνικοπολιτικού κομματιού, μελοποιείται και παίρνει υπόσταση ένα συνονθύλευμα συναισθημάτων που οι ουσιαστικά δραστηριοποιημένοι ανθρωπιστές κατέχουν. Αντιπροσωπεύει και όποιον είδε με τα δικά τους μάτια και έπραξε μες στη χρόνια στο όνομα της ανθρωπιάς, μα όχι τους τσαρλατάνους συμφεροντολόγους που στο βωμό του χρήματος τους αγοράζουν και πωλούν ανθρώπινες ψυχές...
Τα τραγούδια καθίστανται επίκαιρα, όταν οι καιροί δεν αλλάζουν. Μας «έφαγαν» οι σημαίες και οι «ιδέες» -με πολλές έννοιες- και αυτό το χρόνο. Αλήθεια, δε «βαρεθήκαμε τα ίδια και τα ίδια»...;
... Τι λέτε του χρόνου να έχουμε ένα πιο χαρούμενο setlist ;!
*Τα τραγούδια επέλεξαν η Χριστίνα Δραγγανά ("Ruin", "Don't speak - I came to make a bang!", "No,no,no"), η Εύη Κουκά ("Immigrant song", "Μη ξεχνάτε τα παιδιά") και ο Κωνσταντίνος Κολτσίδας ("Φυσάει κόντρα").
