Υπάρχουν μερικά σχήματα που η μουσική τους πορεία έχει ενσταλαχτεί τόσο πολύ στα ηχεία και στην καρδιά σου, που πλέον έχουν κερδίσει όχι μόνο το θαυμασμό αλλά και την εμπιστοσύνη σου για το ότι δεν πρόκειται να σε απογοητεύσουν ποτέ – ό,τι κι αν κάνουν! Σ' αυτή την κατηγορία ανήκουν και τα Υπόγεια Ρεύματα, που απολαύσαμε την Παρασκευή σε ένα μοναδικό ακουστικό σετ στο Ρυθμό Stage.

Η βραδιά άνοιξε με τον ασυγκράτητο Θέμο Σκανδάμη να μας ανεβάζει τη διάθεση από τα πρώτα του κιόλας βήματα στη σκηνή του Ρυθμού. Με το αστείρευτο χιούμορ του, την αμεσότητα με το ολοένα αυξανόμενο κοινό αλλά και με την ακουστική του κιθάρα ανά χείρας ο Θέμος ξεδίπλωσε το ταλέντο του φέρνοντας ένα φρέσκο αέρα από ευφάνταστες στιχουργικές δημιουργίες καθώς και απρόσμενα δυνατές ερμηνείες. Μας μίλησε για ένα «Καλλιτεχνικό ζευγάρι», μας συνέστησε τα «κινέζικα Χριστούγεννα» και κέρδισε το χαμόγελο και το χειροκρότημα του κόσμου μέχρι να τελειώσει η «Κλεψύδρα» και να παραδώσει τη σκηνή στο Γρηγόρη Κλιούμη, το Νίκο Γιούσεφ και τον Τάσο Πέππα.

Ένα λιτό σετ τύμπανα, ένα μπάσο, ένα ηλεκτρικό πριόνι, μια ακουστική κιθάρα και η μεστή φωνή του Γρηγόρη Κλιούμη ήταν όλα όσα χρειάζονταν τα Υπόγεια Ρεύματα εκείνη τη βραδιά για να μας παρασύρουν σε ένα «20 χρόνων και κάτι...» unplugged ταξίδι. Έχοντας κατά νου την πρόσφατη «στροφή στην ψυχεδέλεια» του 20.14 αλλά και την ακόμα πιο πρόσφατη (μερικές ημέρες πριν) εμφάνιση των Υπογείων Ρευμάτων στο White Noise, όπου η ηλεκτρική κιθάρα – και κατ' επέκταση η ροκ διάθεση – είχε την ένταση που της άρμοζε (και που, κακά τα ψέματα, μας είχε λείψει αρκετά), η αγωνία μας για αυτό το ακουστικό σετ ήταν μεγάλη... όχι βέβαια για το αν «θα τους έβγαινε» το άλλο άκρο (είπαμε, εμπιστοσύνη), αλλά για το πόσο ανέλπιστα ωραίο θα ήταν!

Πράγματι, «Κοντά στα ξημερώματα, και πριν να βγει ο ήλιος», αφεθήκαμε «Σαν έρημα καράβια» στα Υπόγεια Ρεύματα της ατμόσφαιρας, των γνώριμων στίχων και της ροκ διάθεσης. Απογυμνωμένα από ενίσχυση ή παραμόρφωση, ανέλαβαν να αναδείξουν τη διαχρονική ουσία της μουσικής τους – και φυσικά τα κατάφεραν! «Τους έχω βαρεθεί», «Τι κι αν», «Ασημένια Σφήκα» και άλλα κομμάτια που αγαπήσαμε δε θα μπορούσαν να λείπουν από το setlist, όπως φυσικά δε θα μπορούσε να λείπει και ο Μάρκος Τσατσούλης για να δώσει τη δική του ιδιαίτερη πινελιά στο «Πολιτεύεσαι», στον «Ύμνο 414» αλλά και στο «για μια περήφανη στιγμή».

Βέβαια, το μουσικό ταξίδι δεν περιορίστηκε στο ρεπερτόριο των Υπογείων Ρευμάτων, αλλά επεκτάθηκε αρκετά ώστε να μας χαρίσουν διασκευές ιστορικών τραγουδιών όπως το «Which Side are you on» από Natalie Merchant αλλά με ελληνικούς στίχους, το «Starvation» των Socrates καθώς και κομμάτια-ορόσημα όπως το «Δε λες κουβέντα» σε στίχους Κώστα Τριπολίτη, «Οι μάγκες δεν υπάρχουν πια» σε στίχους Μανώλη Ρασούλη και το παραδοσιακό, ηπειρώτικο «Αχ μωρέ Σεβντά», όλα αρμονικά ενταγμένα σε ένα πρόγραμμα που αποδείκνυε πως η καλή μουσική δεν έχει ούτε σύνορα ούτε ημερομηνία λήξης.

Στις ωραίες και ιδιαίτερες στιγμές της βραδιάς οφείλουμε να προσθέσουμε και την αφιέρωση του «τι να 'ναι αυτό» στον «αδερφό μας, το Θάνο Ανεστόπουλο» αλλά και την άνοδο του Κώστα Παρίσση στη σκηνή του Ρυθμού για να μας θυμίσει το «παράξενο κορίτσι», να μας ρωτήσει «Which Side are you on», να συμβάλλει στο κατανυκτικό χάος (!) του Ύμνου 414 αλλά και να μας λυτρώσει από «τα μικρά μας μυστικά».

Εν κατακλείδι, η πάγια πλέον εμπιστοσύνη και ο θαυμασμός μου απέναντι στα Υπόγεια Ρεύματα ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο μετά την εμπειρία αυτής της unplugged εμφάνισης, όχι εν είδει αυτοεκπληρούμενης προφητείας, αλλά γιατί πρόκειται για ένα δυναμικό σχήμα που αν μη τι άλλο τα τελευταία «20 χρόνια και κάτι...» έχει αποδείξει πως ξέρει τι κάνει. Δε φοβάται να πειραματιστεί, ούτε να «πειράξει» κομμάτια, τόσο δικά του όσο και ξένα, γιατί ξέρει πως όσο τα προσεγγίζει με το δέοντα σεβασμό αλλά και την αστείρευτη έμπνευση που χαρακτηρίζει τα μέλη του, τόσο θα εξελίσσεται μέσα απ' αυτό αλλά και θα αγγίζει όσους έχουν το αυτί αλλά και την ψυχή να αφουγκραστούν τα... Υπόγεια Ρεύματα.

Φωτογραφίες & βίντεο: Αλέξανδρος Κυβρικοσέος

• Φωτεινή Βελεσιώτου & Λιζέτα Καλημέρη @ Σταυρός του Νότου
• "Ένα τραγούδι για τους Πρόσφυγες" @ Κύτταρο