Παρασκευή βράδυ βρεθήκαμε στον μουσικό χώρο του κυττάρου, για να απολαύσουμε το αφιέρωμα στη μεγαλύτερη μπάντα του 20ου αιώνα που ακούει στο όνομα Beatles. Η μέρα δεν θύμιζε μια τυπική Παρασκευή στο Κύτταρο, μιας και αυτοί που παρευρέθηκαν ήταν λίγοι σε σχέση με τα τετραγωνικά του μαγαζιού, αντιπροσωπεύοντας όλα τα ηλικιακά φάσματα. Ορισμένοι κάθονταν στα τραπέζια τα οποία βρίσκονταν στο κέντρο του συναυλιακού χώρου καθώς και στον πάνω όροφο, ενώ άλλοι περίμεναν όρθιοι με τα ποτά τους μέχρι να βγει το μουσικό σχήμα.

Γύρω στις 11:00, τη σκηνή επάνδρωσε το 14μελές πλήρωμα μουσικών που θα μας ταξίδευε πολλά χρόνια πίσω, στην χρυσή εποχή των '60s, που οι Beatles εμπλούτιζαν την rock 'n' roll και pop μουσική με δικά τους πρωτοποριακά στοιχεία τα οποία θεωρούνται τα στοιχεία-κλειδιά που ξεχωρίζουν τη δεκαετία των 60s από τις υπόλοιπες. Το πλήρωμα περιλάμβανε πλήκτρα, τύμπανα, κιθάρες, ηλεκτρικό μπάσο, βιολιά και ένα βιολοντσέλο, που όλα μαζί δημιουργούσαν τα μουσικά θεμέλια για να δεσπόσουν πάνω σε αυτά οι τρεις φωνές.

Ξεκίνησαν με το "Sgt. Peppers Lonely Hearts Band", το ομότιτλο κομμάτι του δίσκου με το πλέον συζητημένο εξώφυλλο, κάνοντας μια αρκετά ατμοσφαιρική έναρξη. Το πρώτο μέρος συνεχίστηκε με κομμάτια όπως το "Eleanor Rigby", τo "Magical Mystery Tour" τα αγαπημένα "With a Little Help From my Friends" και "Something" και τελείωσε με τέσσερα κομμάτια του δίσκου Abbey Road ("She Came in Through the Bathroom Window", "Golden Slumbers", "Carry The Weight" και "The End"). Δεν έλειψε από το πρόγραμμα και η guest εμφάνιση του Johnny Vavoura, με την απολαυστική και συγκινητική εκτέλεση του "Girl" στο πρώτο μέρος, το γεμάτο νόημα "Working Class Hero" κατά τη διάρκεια του διαλείμματος και το "While My Guitar Gently Weeps" στο δεύτερο μέρος του προγράμματος.

Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Κυβρικοσέος

Μετά από το διάλειμμα, το δεύτερο μέρος είχε πιο χορταστικό μουσικό υλικό, περιλαμβάνοντας κομμάτια όπως τα "Don't Let Me Down", "Octopus Garden", "Hey Jude", "Ob-La-Di, Ob-La-Da", "Yesterday" και "Back in the U.S.S.R" και καθώς πλησίαζε το τέλος του προγράμματος, ο κόσμος άρχισε να τραγουδάει δυνατά και να χορεύει σε ρυθμούς rock 'n' roll. Στο encore ακούσαμε τα "Hard Day's Night" και "Yellow Submarine" που σηματοδότησαν τη λήξη της βραδιάς.

Φύγαμε από το μαγαζί με πολύ θετική διάθεση και ικανοποιημένοι από το μουσικό αποτέλεσμα. Είναι προφανές ότι η μπάντα, κατάφερε να αποδώσει όλο το συναίσθημα και την ατμόσφαιρα που αποπνέουν τα κομμάτια των Beatles με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Παρ' όλο που το κοινό ήταν μικρό, οι παρευρισκόμενοι ανταποκρίνονταν θετικά και συμμετείχαν ενεργά στο μεγαλύτερο μέρος του live. Προσωπικά, θα επιθυμούσα να ακούσω δύο επιπλέον κομμάτια που έχουν σημαδέψει την παιδική μου ηλικία, όπως το "Lucy in The Sky With Diamonds" και το "Help!", αλλά φυσικά με ένα τόσο γεμάτο και οργανωμένο πρόγραμμα, μια τέτοια ανεκπλήρωτη επιθυμία παύει να είναι ουσιαστική.

Όλοι οι μουσικοί που πήραν μέρος σε αυτό το Tribute Live ήταν εξαιρετικοί, αναδεικνύοντας το ταλέντο τους μέσα από τραγούδια και ταξιδεύοντας μας στην εποχή όπου η μουσική ήταν η πρώτη ύλη έκφρασης και συναισθήματος. Προτείνουμε σε όλους τους φίλους και μη των «Σκαθαριών» να ακούσουν αυτή τη μπάντα να ζωντανεύει ξανά επί σκηνής το Βρετανικό όνειρο.

Φωτογραφίες & βίντεο: Λίνα Κακουλίδου

• "Ένα τραγούδι για τους Πρόσφυγες" @ Κύτταρο
• Theodore & Nalyssa Green live @ Fuzz