Βράδυ Πέμπτης και η ώρα έχει φτάσει για τη χαρακτηριζόμενη και ως «εισβολή από τη Θεσσαλονίκη» στο An Club της Σολωμού, με τρία σχετικά νέα πλην πολύ δυνατά και πολλά υποσχόμενα σχήματα της συμπρωτεύουσας να συμπράττουν για μια μοναδική ψυχεδελική εμπειρία που θα θυμόμαστε για καιρό. Ο λόγος για τους Naxatras, τους Craang και τους Hogg...

Οι Naxatras μπορεί να μετρούν μόλις τέσσερα χρόνια ζωής, αλλά έχουν καταφέρει να τραβήξουν την προσοχή και το θαυμασμό του κοινού με το πρώτο, 100% αναλογικό, ομώνυμο άλμπουμ τους που κυκλοφόρησαν μόλις πριν λίγους μήνες (βλ. και σχετική Συνέντευξη με τους Naxatras). Έτσι, η υποδοχή του κόσμου στην πρώτη τους live εμφάνιση στην Αθήνα δε θα μπορούσε παρά να είναι θερμότατη! Το «συγκρότημα της βραδιάς», όπως χαρακτηρίστηκε από πολλούς, ανέβηκε στη σκηνή για να μαγνητίσει αμέσως βλέμματα και αυτιά με τους μεθυστικούς ήχους του, παρασύροντας το An σε ένα ψυχεδελικό heavy blues rock ταξίδι στη δεκαετία του '70. Το ωραίο setlist, που περιείχε κομμάτια τόσο από το «Naxatras» όσο και εκτός αυτού, ξεκίνησε πιο ήρεμα για να κλιμακωθεί στη συνέχεια σε ένταση και δυναμισμό και να μας αποτελειώσει στο τέλος με το καταπληκτικό «Ent». Τα σχεδόν 90 λεπτά που διήρκησε αυτό το υπέροχο ταξίδι – χρόνος απόλυτα απαραίτητος για να ξεδιπλώσουν οι Γιάννης Βαγενάς, Κώστας Χαριζάνης και Γιάννης Δέλιας το μεγαλείο της μουσικής τους, σε συνδυασμό με τον πολύ καλό ήχο που τους χάρισε το An, κατέστησαν την εμφάνιση των Naxatras ένα πλήρες live από μόνο του.

Ωστόσο, η βραδιά είχε και συνέχεια, με τους δυναμικότατους Hogg να παίρνουν τη σκυτάλη για να μας «ξυπνήσουν» με τα δυνατά riffs τους και την εκρηκτική σκηνική παρουσία του frontman, Cobas, ανεβάζοντας τα ντεσιμπέλ και το κέφι με κομμάτια τόσο από το υπάρχον άλμπουμ τους όσο και από το νέο που έχουν στα σκαριά. Η αστείρευτη ενέργεια του Cobas ήταν πραγματικά ξεσηκωτική, με τον ίδιο να «γράφει χιλιόμετρα» πάνω στη σκηνή αλλά και κάτω απ' αυτή, άρτια πλαισιωμένος πάντα από την «ήρεμη δύναμη» του Πάνου στο μπάσο, του Snail B. στην κιθάρα και του Jesus στα τύμπανα. Αν και το ύφος της μουσικής τους παρέκκλινε λίγο από αυτό των άλλων δύο σχημάτων της βραδιάς, γεγονός που ενδεχομένως να μη συνέβαλε και τόσο στη συμμετοχή του κοινού, οι Hogg έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους με μια εμφάνιση γεμάτη κέφι και riffάρες.

Έχοντας περάσει ήδη η ώρα, και με τον τελευταίο συρμό του μετρό να «καλεί» ένα μέρος του κόσμου που απρόθυμα αποχώρησε για να τον προλάβει, οι εναπομείναντες τυχεροί υποδεχτήκαμε την έτερη σχηματάρα εκ Θεσσαλονίκης που ακούει στο όνομα Craang. Κάπου εκεί ο φωτισμός χαμήλωσε, το «εκτιμώμενο μέγεθος του σύμπαντος» έτεινε μουσικά προς το άπειρο κι εμείς αφεθήκαμε, σαν αστρική σκόνη, στο έλεος της απόλυτης fuzz ψυχεδέλειας που πρόσταζε ο Μάνος στην κιθάρα και στα φωνητικά, η Θεανώ στο μπάσο και ο Νίκος στα ντραμς. Slo Forward Jam, The Meteorian και Magnolia, κάποια εξ' αυτών με μείον μία χορδή στην κιθάρα του Μάνου, η οποία αναπληρώθηκε για να επανέλθουν εν είδει encore με το Butterfly, που άλλωστε δεν υπήρχε περίπτωση να τους αφήσει ο κόσμος να φύγουν χωρίς να το παίξουν. Η εμπειρία αυτής της εμφάνισης είναι τόσο δύσκολο να περιγραφεί, όσο και ο τρόπος με τον οποίο επιδρά το άκουσμα του «To The Estimated Size of the Universe» άλμπουμ τους στα αυτιά και στην ψυχή μας.

Εν τέλει, σίγουρα αισθανόμαστε τυχεροί όσοι γίναμε μάρτυρες αυτής της απίστευτης «εισβολής» εκ Θεσσαλονίκης, όπως και σίγουρα ευχόμαστε να ακολουθήσουν κι άλλες τέτοιες «εισβολές» από συγκροτήματα όπως των Craang, των Naxatras και των Hogg που, κατά τη γνώμη μου, αντιπροσωπεύουν μερικά από τα καλύτερα στοιχεία που μπορεί να δώσει αυτό το είδος μουσικής αυτή τη στιγμή, και ως εκ τούτου δεν τους αξίζει απλά να προχωρήσουν στο παγκόσμιο μουσικό στερέωμα, αλλά να απογειωθούν! Τίποτα λιγότερο από το σεβασμό και το θαυμασμό μας λοιπόν, ενώ ευχόμαστε να τους ξαναδούμε σύντομα.

• Villagers of Ioannina City, Vavoura Band & Πλειάδες @ Τεχνόπολις
• Μελίνα Κανά & ο γόης του Θησείου - Πέτρος Μάλαμας @ 3ο Φεστιβάλ Βοτανικού