Ήταν τον Αύγουστο του 2013 που ο Θάνος Ανεστόπουλος μας είχε μιλήσει σε συνέντευξή του για την επανένωση των Διάφανων Κρίνων. Έκτοτε περιμέναμε πώς και πώς τη στιγμή που θα ξαναβλέπαμε τα Διάφανα Κρίνα μαζί. Η Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου μας βρήκε στην Τεχνόπολη με την επανασύνδεση του σχήματος να αποτελεί γεγονός από την προηγούμενη μέρα.

Ένα αντάμωμα που κράτησε για δύο βραδιές που έμελλε να αφιερωθούν στο Θάνο Ανεστόπουλο και να βρουν συμμέτοχους τους Last Drive, το Γιάννη Αγγελάκα, τον Αλκίνοο Ιωαννίδη και χιλιάδες μικρών και μεγάλων φίλων των Διάφανων Κρίνων.

«Για την αγάπη και την αλληλεγγύη, για τον Θάνο μας», ήταν τα λόγια των The Last Drive ενώ άνοιγαν τη δεύτερη βραδιά. Με τον κόσμο να καταφτάνει ακόμα στην Τεχνόπολη, οι Last Drive μαζί με τον Σταύρο από τους Deus X Machina, που εμφανίστηκε για το τελευταίο τραγούδι, ζέσταναν με τους ήχους τους το ήδη παρευρισκόμενο κοινό για μια βραδιά που σε λίγη ώρα θα έπιανε υψηλές θερμοκρασίες.

Σειρά είχε ο Γιάννης Αγγελάκας με τη μπάντα του σε νέα σύνθεση να αποτελείται από τους Λαμπρινή Γρηγοριάδου (ακουστική κιθάρα), τον Αναστάση Βουκυκλαράκη (τύμπανα), τον Γιάννη Σαββίδη (ηλεκτρική κιθάρα), τον Γιώργο Αβραμίδη (τρομπέτα). «Δεν είμαστε ακόμα έτοιμοι» δήλωσε για να ολοκληρώσει την πρότασή του με το σκοπό αυτής της εμφάνισης: «Παίζουμε για το Θάνο και για εσάς».

«Σαράβαλο», «αιρετικό», «ο χαμένος τα παίρνει όλα», «σιγά μην κλάψω» και άλλα από τα γνωστά τραγούδια του Αγγελάκα έκαναν το κοινό να χορεύει και να χοροπηδά στο ρυθμό τους. Ο ίδιος δε δίστασε να σχολιάσει τον ήχο, σταματώντας να παίζει μέχρι να τον φτιάξουν, γεγονός που δείχνει το σεβασμό ενός καλλιτέχνη προς τη μουσική του αλλά και το πλήθος κόσμου που αδημονούσε γι' αυτή τη βραδιά. Με τη συναυλία να απογειώνεται, ο Αγγελάκας δεν καταχράστηκε τη δική του ώρα επί σκηνής, σα να περίμενε κι ο ίδιος να δει και ν' ακούσει τα Διάφανα Κρίνα, όπως και ο κόσμος που είχε κατακλύσει ασφυκτικά πλέον την Τεχνόπολη.

Η στιγμή που περιμέναμε όλοι όσοι βρεθήκαμε εκεί είχε φτάσει. Οι Παντελής Ροδοστόγλου, Νίκος Μπαρδής, Κυριάκος Τσουκαλάς, Τάσος Μαχάς και Παναγιώτης Μπερλής πήραν τις θέσεις τους στη σκηνή για να μας μεταφέρουν κάποια «παράξενα νέα από κάποιο άλλο άστρο». Ένα ορχηστρικό κομμάτι, στο τέλος του οποίου εμφανίστηκε ο Θάνος Ανεστόπουλος, για να καταχειροκροτηθεί και να εισπράξει την αγάπη χιλιάδων φίλων. «Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους» ήταν τα λόγια του Θάνου για να συνεχίσει στη μέση της βραδιάς να παροτρύνει το κοινό, ταυτόχρονα να προκαλεί δέος με την επαναλαμβανόμενη φράση «Μη φοβάστε τους φόβους σας» και να έρθει λίγο πριν το τέλος της συναυλίας να πει «Τα Διάφανα Κρίνα πάντα ήσασταν εσείς».

Με τα συναισθήματα ανάμεικτα, όλος ο κόσμος που βρέθηκε εκεί ήθελε να κλέψει μια εικόνα της σκηνής με όλα τα Διάφανα Κρίνα ξανά μαζί, κι έτσι όλοι έκαναν ένα βήμα ή και περισσότερα προς αυτήν, στην προσπάθεια να βρεθούν πιο κοντά στη θέα της αγαπημένης τους μπάντας. Με τα χείλια άλλοτε να σιγοτραγουδούν και άλλοτε να φωνάζουν τους στίχους που μας έχουν αφήσει κληρονομιά τα Διάφανα Κρίνα, ακούσαμε για δυόμιση – ίσως και παραπάνω – ώρες το Θάνο Ανεστόπουλο να ερμηνεύει με αυτή τη μοναδική και χαρακτηριστική χροιά του που εξυψώνει τις λέξεις, οι οποίες συνοδεύονταν από τις σκοτεινές, ψυχεδελικές μελωδίες που μας χάρισαν τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας στην πιο ιδιαίτερη, αξέχαστη και συνάμα ιστορική στιγμή τους.

Μερικά από τα κομμάτια που συμπεριλήφθηκαν στην playlist ήταν τα «αν το βρεις», «έγινε η απώλεια συνήθεια», «κάθε τι που ανασαίνει», «θεμεθλό» μαζί με τον Αλκίνοο Ιωαννίδη που βρέθηκε στη σκηνή με τα Διάφανα Κρίνα για λίγα τραγούδια, κάνοντας μια από τις πιο συγκινητικές και ειλικρινείς δηλώσεις:

«Ευχαριστούμε τα Διάφανα Κρίνα! Ευχαριστούμε τα Κρίνα από την καρδιά μας που σε μία εποχή σκοτεινή έστησαν μια γιορτή φιλίας και αγάπης. Εγώ προσωπικά σκύβω και τους φιλώ τα χέρια. Φιλώ αυτά τα χέρια που ζούνε δουλεύοντας στις ελιές και στα αμπέλια και δουλεύοντας πότε ως courier και πότε ως delivery και όντας στην ανεργία και ξεφορτώνοντας κούτες στα σούπερ μάρκετ για τρία ευρώ την ώρα, αλλά και στα βιβλιοπωλεία που ξεφυλλίζουν όρθιοι οχτάωρα και δεκάωρα και χαϊδεύουν βιβλία, όταν όλοι ψάχνουν να κάνουν καριέρα. Αυτούς εδώ τους ανθρώπους, που γράφουν τέτοια τραγούδια και έχουν τέτοια ψυχή που μας μαζεύουν όλους εδώ δύο μέρες και μας φέρνουν κοντά σα μια γροθιά. Τους ευχαριστώ από την καρδιά μου και τους προσκυνώ.»

Τη «γιορτή» διαδέχτηκαν τα κομμάτια «Κλόουν την Τετάρτη, την Κυριακή νεκρός», «Διάφανα Κρίνα», «Όλα αυτά που δε θα δω», «Ζωή σαν την δικιά μου», το οποίο αφιέρωσε ο Ανεστόπουλος στο γιο του και πολλά ακόμα, μεταξύ των οποίων φυσικά και οι «Μέρες Αργίας», με τα καπνογόνα να ανάβουν ξανά δημιουργώντας έναν όμορφο χαμό που έκανε την ατμόσφαιρα πιο εκρηκτική και μαγική.

Μια παράξενη βραδιά δε θα μπορούσε να κλείσει παρά με κάποια παράξενα νέα... από κάποιο άλλο άστρο! Μια βραδιά που ήρθε από μια ευχή, για να καταλήξει σε μια ευχή που έχουν όσοι βρέθηκαν εκεί μα και όσοι δεν κατάφεραν να βρουν το μαγικό χαρτάκι. Μια βραδιά που γελάσαμε, δακρύσαμε, ταξιδέψαμε, άλλοι θυμηθήκαμε κι άλλοι γνώρισαν, εν τέλει όλοι βιώσαμε ολοκληρωτικά και έντονα. Μια βραδιά που αν κάτι υπερισχύει της χαράς και της συγκίνησης, είναι ο θαυμασμός. Ο θαυμασμός για τον τρόπο που κάποιοι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τη ζωή. Ένας απ' αυτούς ο Θάνος Ανεστόπουλος. Ο θαυμασμός για όλους αυτούς που είναι εκεί δίπλα μας και δεν ξεχνούν. Κάποιοι απ' αυτούς είναι όσοι βρέθηκαν την Πέμπτη 10 και την Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου πάνω και κάτω από τη σκηνή της Τεχνόπολης. Μια βραδιά που αποτέλεσε έναν ύμνο για την αγάπη. Αυτή την αγάπη που προλόγισε ο Θάνος πριν από το «Μπλε Χειμώνα», αυτή την αγάπη που δεν έχει τέλη, και γι' αυτό «πάλι θα καλεί»... Μια βραδιά που αποτέλεσε έναν ύμνο για τη ζωή...

Άκουσε δε βιαζόμαστε να φύγουμε βαρκάρη.
Μα σαν είναι ώρα γνέψε μας, δε σου ζητούμε χάρη.
Μα όσο να φύγεις πρόσμενε κι αν θέλεις σε κερνούμε.
Βάλτε να πιούμε...

Για το τέλος, ένα μεγάλο ευχαριστώ στα Διάφανα Κρίνα. Κρατάμε τα τραγούδια τους και την εικόνα της γροθιάς που σχημάτισε ο Θάνος Ανεστόπουλος εκείνο το βράδυ δίνοντας ένα ηχηρό μήνυμα δύναμης, ενώ δεν μπορούμε να μην πούμε μπράβο για αυτές τις δύο βραδιές που γέμισαν από αγάπη και αλληλεγγύη στους:

Θάνο Ανεστόπουλο
Παντελή Ροδοστόγλου
Νίκο Μπαρδή
Κυριάκο Τσουκαλά
Τάσο Μαχά
Παναγιώτη Μπερλή
Αλκίνοο Ιωαννίδη
Γιάννη Αγγελάκα και την μπάντα του
The Last Drive
και Σταύρο των Deus X Machina

Φωτογραφίες & Video: Κωνσταντίνος Σαλασίδης

• Παυλίνα Βουλγαράκη & Σταμάτης Μορφονιός @ Ρότα Art Bar
• Παύλος Παυλίδης & The B-movies @ Τεχνόπολις