Αφού έβαλε το χεράκι του στην αναβίωση της αμερικανικής garage σκηνής, μπλέχτηκε με μεξικανικά καρτέλ τύπου El – Mariachi, απήγαγε έναν εξ' αυτών, απέκτησε μάστερ επιβίωσης σε τριτοκοσμικές φυλακές, θάφτηκε ζωντανός από γνωστά ροκ περιοδικά, αυτοεξορίστηκε στην Ισπανία κι εν τέλει «αναστήθηκε» για να συνεχίσει αυτό για το οποίο γεννήθηκε… Να είναι ένας larger than life frontman.

Ο λόγος για τον Leighton Koizumi των Morlocks, τους οποίους είχαμε την εξαιρετική τύχη να απολαύσουμε ζωντανά στο αγαπημένο-ιστορικό Κύτταρο το βράδυ της 18ης Ιανουαρίου.

Ένα Παρασκευόβραδο που ο καιρός είχε ζεστάνει κάπως. Το ρολόι έδειχνε 22:00 και κάτι, όταν εμφανίστηκαν επί σκηνής, οι δικοί μας After Midnight Popular Music. Η Αθηναϊκή μπάντα, που αποτελείται από τους Pitt (ντραμς), Wool (κιθάρα, φωνητικά), Van (πλήκτρα, φωνητικά), Ζοο (μπάσο) και Mpap (κιθάρα), σχηματίστηκε το 2005 κι έκτοτε, δημιουργεί progressive pop ήχους. Λόγω προσωπικών ακουσμάτων κι επειδή περίμενα κάτι σε πιο σκληρό ήχο, δεν μπορώ να πως πως ενθουσιάστηκα. Ωστόσο - για να είμαστε δίκαιοι – ο ήχος τους ήταν αρτιότατος. Με το πέρας κάποιων κομματιών άρχισαν να κερδίζουν το κοινό το οποίο πλήθαινε όσο περνούσε η ώρα.

Μιας και αναφερθήκαμε στο κοινό... Η ατμόσφαιρα ξεχείλιζε με τεστοστερόνη που ξεκινούσε από 30+ κι ανέβαινε, κι ανέβαινε αρκετά. Το Κύτταρο είχε γεμίσει για τα καλά όταν οι Morlocks κατέλαβαν τη σκηνή. Ο ήχος ήδη κρυστάλλινος από τις πρώτες νότες.

Παρά τις παύσεις, τις ανά δεκαετίες αλλαγές σύνθεσης και τη σημερινή τους έδρα στη Γερμανία, ο Leighton Koizumi και η μπάντα του κατορθώνουν ακόμη να ξεχωρίζουν ως οι πιο βρομερά σπινταρισμένοι θιασώτες των revival της 60’s punk garage σκηνής. Ο ήχος τους παραμένει πιστός στη γνήσια old school μαγιά των Stooges, MC5, Wayneayne County, Electric Chairs κτλ.. Που πάει να πει, στον καλό, στον αυθεντικό, στον ορθόδοξο ροκ εν ρολ ήχο . Με αυτές τις επιρροές, την απουσία κάθε στοιχείου φλούφληκης ποπ και τις θηριώδεις α λα πούμα κραυγές του Leighton, πόσο πιθανόν ήταν να μας απογοητεύσουν;

Ήταν απλά Α π ο λ α υ σ τ ι κ ο ί.

Ο Rob Louwers ex Fuzztones έδερνε ανηλεώς τα ντραμς του. Κλασική φιγούρα αρχέγονου ροκ εν ρολ τύπου. Ο Oliver Pilsner, επίσης ex Fuzztones, μας έδινε διαολεμένο ρυθμό με τις μπασογραμμές του να ακούγονται ξεκάθαρες μέσα από το κιθαριστικό συνονθύλευμα. Οι Bernadette και Marcello Salis ολοκλήρωναν τη σύνθεση με τις πρωταγωνίστριες κι αναπόσπαστες - από το εν λόγω ηχητικό μοτίβο – κιθάρες. Πάντα γερά μπριζωμένες, ηλεκτρισμένες με τρελά παραμορφωμένα echoes για ατέλειωτα ταξίδια στη βρομερή άγρια δύση.

Ο αεικίνητος Koizumi, δεν έχανε ευκαιρία να μας λέει τα δικά του με το μοναδικό του θεατράλε, uber cool ύφος. Αναφέρθηκε και στην ελληνική κουζίνα, χαϊδεύοντας την κοιλιά του, επιδεικνύοντάς μας πόσο "ταράτσα" την έχει κάνει στας Αθήνας! Άλλωστε, όπως ο ίδιος δήλωσε, περίμενε 35 χρόνια να την επισκεφτεί.

Προλογίζοντας κάθε κομμάτι, μας έκανε ξεκάθαρο πως ακούγαμε υλικό από τη νέα τους δισκογραφική δουλειά (Bring on the mesmeric condition), ωστόσο σε κάποια στιγμή πέταξε και κάτι από 13th Floor Elevators.

Οι Μόρλοκς, ως φανταστικά ανδροειδή της νύχτας, μας υπνώτισαν, παρασύροντας μας μέσα σε ένα ατέλειωτο mosh pit. Σε ένα sci-fi – για τα σημερινά δεδομένα - σύμπαν όπου οι άντρες είναι αρκετά old school ώστε να εκθειάσουν ένα φόρεμα και να χορέψουν στιγμιαία τανγκό ανάμεσα σε pogo dancing. Και παράλληλα αρκετά κάφροι ώστε να ουρλιάζουν ξεστομίζοντας τις μεθυσμένες τους βωμολοχίες, προς πάσα κατεύθυνση. Μπορούσες να νιώσεις γνήσιο ενθουσιασμό και χαρά να ξεχειλίζουν το club, σαν κύμα να ξεχύνονται, να πλημμυρίζουν την οδό Ηπείρου.

Μια βραδιά για την φυλή των Morlocks, γεμάτη με ήχους-φάρμακο, αντίδοτο για αισθήματα ασφυξίας. Το βίωμα δεν κρύβεται, δεν είναι lifestyle, είναι πέντε τύποι από τη «μεσογειακή» Καλιφόρνια που κάνουν αιματηρά γνήσιο ροκ εν ρολ από χέρια και στόματα.

• Electric Wizard, Anges Vein & Krause live @ Piraeus Academy
• Cold Cave & Choir Boy live @ Death Disco