Κάποιοι λένε πως κάθε χρόνο στις 14 Φεβρουάριου είναι η μέρα των ερωτευμένων. Βγαίνουν τυπικά μια βόλτα και κάνουν ένα δώρο στο έτερον ήμισυ. Εδώ θα διαφωνήσω. Αυτή η μέρα είναι αφιερωμένη σε όλους τους ανθρώπους. Οι ερωτευμένοι λάμπουν, οι μοναχικοί και οι χωρισμένοι κοροϊδεύουν και κάποιοι ψάχνουν να βρουν τον έρωτα και την αγάπη που ξέχασε να τους χτυπήσει την πόρτα.

Ήταν 22:00 το βράδυ, λοιπόν, την ημέρα του Βαλεντίνου στο Club του Σταυρού του Νότου στο οποίο είχε μαζευτεί αρκετός κόσμος, προκειμένου να παρακολουθήσουν τους "Έρωτες και άλλα παραμύθια" με τη Μιρέλα Πάχου και τον Πέτρο Λαγούτη. Όσο η ώρα περνούσε, ο κόσμος αυξανόταν στο Club. Με κλεφτές ματιές παρατηρούσα τα τραπέζια και τον κόσμο, ώστε να ξεχωρίσω τα ζευγάρια και τους ερωτευμένους από τις απλές παρέες που περίμεναν με την ίδια αγωνιά με εμάς να ξεκινήσει το πρόγραμμα.

Λίγο μετά τις 22:30, όλοι οι μουσικοί πήραν τη θέση τους και η Μιρέλα Πάχου εμφανίστηκε με ένα ωραίο vintage ντύσιμο, σαν πριγκίπισσα. Καθώς η μουσική ξεκίνησε, μπήκαμε κατευθείαν στο κλίμα για το τι επρόκειτο να ακούσουμε και να δούμε στη συνέχεια. "Ένα παραμύθι θα σας πω που μας μάθανε παιδιά" του Μάνου Χατζηδάκι. Θεωρώ υποχρέωση να κάνω μια σημείωση για το συγκεκριμένο τραγούδι, καθώς μετά την πρώτη του εκτέλεση το 1970, ακούστηκε ως εισαγωγή στην θεατρική παράσταση του "Αριστοφάνους Λυσιστράτη" που ανέβηκε στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου το καλοκαίρι του ‘70, λόγω της μεγάλης επιτυχίας που έκανε. Επίσης έχει ερμηνευτεί και συνεχίζει να ερμηνεύεται από τους πιο γνωστούς Έλληνες καλλιτέχνες.

Στη συνεχεία, ο Πέτρος Λαγούτης, που με παραμυθένιο τρόπο μας εξήγησε το "Έρωτες και άλλα παραμύθια", μας προσέφερε ιστορίες που μιλούσαν για έρωτες που βρήκαν αυτό που αναζητούσαν αλλά και για άλλους που δεν κατέληξαν όπως ήθελαν. Καθώς μας καλωσόρισε στον κόσμο του έρωτα και των παραμυθιών με περιεκτικό τρόπο, μας μίλησε για όλες τις πλευρές της εξέλιξης και της κατάληξης μια σχέσης ή μιας αγάπης, καθώς και την απόληξη από παραμύθια με λυπηρό τέλος, γιατί ούτε οι σχέσεις ούτε οι έρωτες ούτε τα παραμύθια έχουν πάντα happy end.

Μουσικές... Πολλές μουσικές και πολλά τραγούδια! Τραγούδια παραμυθένια, τραγούδια ερωτικά, τραγούδια με λυπητερό τέλος και διαχρονικές επιτυχίες που άφησαν ανεξίτηλο στίγμα στην ιστορία της μουσικής ανεξαρτήτως χώρας, γλώσσας και προέλευσης. Από μεταφρασμένα ινδιάνικα τραγούδια (Λουλούδι του δάσους - Αδερφοί Κατσιμίχα) μέχρι το "Time after time" από Cyndi Lauper. Από "Μάνου Αφροδίτη - Η νύχτα" έως "Because the Night" από Patti Smith. "Δυο και κάτι" και "Μην αλλάξεις γνώμη" από τη Μιρέλα Πάχου και "Κρουαζιέρα θα σε πάω". Eric Clapton, Αρλέτα, Βαγγέλης Γερμανός, Αλεξίου και άλλα πολλά μέχρι Μιλτιάδη Πασχαλίδη και Θηβαίο "Πόσο πολύ σ αγάπησα".

Θυμηθήκαμε, επίσης, τα πιο γνωστά παραμύθια, δοσμένα αυτή τη φορά από τον Πέτρο Λαγούτη. Από την "Ωραία Κοιμωμένη" μέχρι τον "Πινόκιο" και από την "Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων" μέχρι την "Σταχτοπούτα". Θα σταθώ στην "Σταχτοπούτα", καθώς σαν παραμύθι κατά τα λεγόμενα του Π. Λαγούτη ήταν ένα κορίτσι γενναίο, εργατικό και σκληρό και ενώ είχε την ευκαιρία να αποδράσει με μια άμαξα-κολοκύθα, προτίμησε να πάει στο χορό, όχι τόσο για τον πρίγκιπα αλλά για τον ίδιο τον χορό. Μετά από αυτή την παρένθεση, είδαμε τον Πέτρο να φοράει τα γοβάκια στη Μιρέλα και να χορεύουν το ταγκό της αγάπης!

Εκείνο το βράδυ βέθηκαν στο club του Σταυρού του Νότου και ο Μίλτος Πασχαλίδης και ο Νίκος Καλλίνης από τους “Εκείνος + Εκείνος”, που κλήθηκαν στη σκηνή να συνοδεύσουν στο τραγουδιστικό κομμάτι τη Μιρέλα Πάχου. Πολλά πράγματα δεν περιγράφονται με λόγια... Για τρεις ώρες πρόγραμμα, αυτά που είδαμε και ζήσαμε θα μπορούσαν εύκολα να μεταφερθούν σε πολλές σελίδες περιγράφοντας το κάθε τι που μας έκανε εντύπωση ή μας συγκίνησε. Ένα πράγμα μπορώ να δηλώσω ανεπιφύλακτα, νιώθω τυχερός που παρευρέθηκα σε αυτό το παραμυθένιο μαγαζί, σε μια παραμυθένια παρουσίαση για τον έρωτα και τις ιστορίες που όλοι σε μικρή ηλικία είχαμε ακούσει για την ύπαρξη τους, χωρίς να γνωρίζουμε ότι η πραγματικότητα δεν απέχει πολύ από τα παραμύθια και ο έρωτας από την έλλειψη λογικής. Όταν μιλάς για έρωτα κι παραμύθια, η λογική ταξιδεύει κάπου ανάμεσα στο ψέμα και την αλήθεια, καθώς και στο πρέπει και το θέλω ή ακόμα και στο ελπίζω.

Κλείνοντας, λοιπόν, για αυτήν τη βραδιά θα ήθελα να συστήσω τους συντελεστές αυτού του live. Στην ηλεκτρική κιθάρα ήταν ο Δημήτρης Σινογιάννης, στο μπάσο ο Δημήτρης Μουτάφης, στα τύμπανα ο Ηλίας Δουμάνης. Τη σκηνοθετική επιμέλεια ανέλαβε ο Πέτρος Λαγούτης, τα κείμενα η Μιρέλα Πάχου, την καλλιτεχνική επιμέλεια η Φαίη Λυγνού και την παραγωγή η Stray Music. Όλοι οι μουσικοί ήταν πολύ καλοί, έμπειροι και καταξιωμένοι στο χώρο, η επιμέλεια και η οργάνωση νομίζω πως έδωσε τον καλύτερο εαυτό της και το πιο βασικό από όλα είναι πως η Μιρέλα Πάχου είναι μια σχετικά νέα καλλιτέχνης πολλά υποσχόμενη με ένα λαμπρό μέλλον, το ίδιο και ο Πέτρος Λαγούτης.

Μιλώντας με τον Μίλτο Πασχαλίδη, τον ευχαρίστησα γιατί εξαιτίας του βρέθηκα σε αυτή την παρουσίαση, καθώς σε κάποιο live του τον περασμένο Οκτώβριο ήταν η πρώτη φορά που είδα την Μιρέλα και μου έκανε φοβερή εντύπωση σαν μουσικός. Δεν έχασα την ευκαιρία, λοιπόν, να τον ευχαριστήσω για όλο αυτό και να του ζητήσω να μου περιγράψει με δυο φράσεις το ταλέντο της Μιρέλας. Η απάντηση που πήρα ήταν η εξής: "H Μιρέλα είναι ένα σπουδαίο και ταλαντούχο πλάσμα και είναι πολύ-εργαλείο, μια ολοκληρωμένη καλλιτέχνις".

Σας προτείνω ανεπιφύλακτα να ψάξετε και να μάθετε για τη Μιρέλα Πάχου, μιας και μόλις κυκλοφόρησε και το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ. Οι εντυπώσεις δικές σας. Εμάς μας κάλυψε επανειλημμένα με το ταλέντο της και φυσικά αναμένουμε να τη δούμε ξανά σε κάποια επερχόμενη εμφάνισή της!

Υ.Γ.: Όποιος δεν φοβήθηκε τον ερωτά ακόμα προσκυνάει και οποίος τον κόντραρε σκληρά ακόμα μαρτυράει.... (Παραμύθια και βασιλιάδες δεν υπάρχουν)

Φωτογραφίες & Βίντεο: Αλέξανδρος Κυβρικοσέος

• Πέτρος Σαριδάκης @ Booze Upstairs | Παρουσίαση album «Το Νάμι»
• Draconian, Elysion, Caelestia & Immensity live @ Κύτταρο