Δεν ξέρω και ούτε με νοιάζει να ενταχθώ κάπου. Είμαι ελεύθερο πουλί στη σκέψη και δεν θέτω όρια στον εαυτό μου.

λέει στην Εύη Κουκά η Ανδριάνα Μπάμπαλη.

Η Ανδριάνα Μπάμπαλη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, σπούδασε Οικονομικά και Μουσική, αλλά αποφάσισε να ακολουθήσει την τέχνη. Μπήκε στο χώρο κάνοντας φωνητικά και παίζοντας κρουστά, στο συγκρότημα του Νίκου Πορτοκάλογλου το 1998. Αυτό την οδήγησε στο να ηχογραφήσει το πρώτο της τραγούδι, το "Δεν Ειν΄Αργά" στο Soundtrack της ταινίας Μπραζιλέρο (2001), καθώς και στο πρώτο της προσωπικό άλμπουμ "Και η Γη γυρίζει". Έκτοτε η γνωστή και αγαπημένη μουσικός έχει κάνει αρκετές δισκογραφικές δουλειές και συμμετοχές σε δίσκους άλλων καλλιτεχνών, ενώ έχει συμμετάσχει στο κινηματογράφο στην ταινία "Άπνοια" και στη θεατρική παράσταση «Γκρης Ηλέβεν» του Γιώργου Νανούρη στο Ίδρυμα Κακογιάννη τόσο ως ερμηνεύτρια όσο και ως ηθοποιός.

Με αφορμή τον καινούριο της δίσκο "Το μαζί είναι δρόμος", που αποτελεί την πιο προσωπική της δουλειά μέχρι τώρα, καθώς και τις επερχόμενες εμφανίσεις της με τον Ρους στο Ρυθμό Stage, ήρθαμε σε επαφή με την Ανδριάννα Μπάμπαλη και συζητήσαμε περί πολλών με την ταλαντούχα ερμηνεύτρια και μουσικό.

«Το μαζί είναι δρόμος», ο τίτλος του τελευταίου σου δίσκου σε μουσική δική σου και στίχους του Νίκου Μωραίτη και δικούς σου. Για πρώτη φορά μέχρι σήμερα ένα ολόκληρο album βασίζεται πάνω σε δικά σου τραγούδια. Μίλησε μας για αυτή τη δουλειά και για το μουσικό ύφος του άλμπουμ.

Είναι ίσως ο πιο προσωπικός μου δίσκος λόγω του ότι πολλά από τα κομμάτια αφορούν σκέψεις μου που αποτυπώθηκαν. Είναι ένας δίσκος πιο ακουστικός, αλλά έχει και 2 κομμάτια πιο ηλεκτρικά που οδηγήθηκαν εκεί αναγκαστικά, τους ταίριαζε περισσότερο. Για παράδειγμα, το κομμάτι που ενορχήστρωσαν οι ΟΝΙΡΑΜΑ. Επίσης με τίμησαν με τη συμμετοχή τους ο Γιάννης Κότσιρας, η Τζώρτζια Κεφαλά και ο Χάιγκ Γιατζιτζιάν.

Τι σημαίνει για σένα «μαζί»;

Κοινή προσπάθεια για κοινό στόχο και για το καλό του συνόλου.

Στο χώρο της μουσικής –και στου θεάτρου- τα τελευταία χρόνια δημιουργούνται αρκετές "παρέες" μεταξύ των καλλιτεχνών. Ποιά η γνώμη σου;

Αν είναι αληθινές παρέες είναι μια ευτυχής συγκυρία που οδηγεί συνήθως σε ένα αυθεντικό και καλό αποτέλεσμα. Γενικά είμαι υπέρ της παρέας και της ομάδας και πιστεύω πολύ σε αυτόν τον τρόπο δουλειάς.

Πολλοί καλλιτέχνες δηλώνουν τελευταία έντεχνοι, ακόμα κι αν είναι pop ή απλά λαϊκοί ή κάτι άλλο. Που οφείλεται πιστεύεις ο ντόρος που έχει κάνει ο όρος έντεχνο;

Δεν το έχω πάρει είδηση. Το θέμα δεν είναι τι δηλώνεις, είναι το τι παράγεις κι αυτό δεν κρύβεται. Η πρόθεση πίσω από μια δουλειά δεν κρύβεται ευτυχώς...

Εσύ σε ποιο μουσικό είδος εντάσσεις τα τραγούδια σου;

Δεν ξέρω και ούτε με νοιάζει να ενταχθώ κάπου. Είμαι ελεύθερο πουλί στη σκέψη και δεν θέτω όρια στον εαυτό μου.

Ποια είναι τα μουσικά σου ακούσματα στον ελεύθερο χρόνο σου;

Πολλά και διάφορα. Από κλασσική μουσική, ως και χορευτικά κομμάτια. Ανάλογα με τη διάθεση μου. Μου αρέσουν πολύ και οι κινηματογραφικές μουσικές.

Σε πολλά live ακούμε πολλές φορές περισσότερες διασκευές και επανεκτελέσεις σε σχέση με καινούρια τραγούδια. Πες μας τη γνώμη σου για τις διασκευές και τις επανεκτελέσεις τραγουδιών...

Είναι μεν ξαναζεσταμένο φαγητό αλλά πολλές φορές ακούμε και πολύ ενδιαφέρουσες και πετυχημένες διασκευές. Επίσης έρχονται και στην επικαιρότητα κομμάτια που μπορεί να μην γνωρίζουν νεότεροι. Γενικά μου αρέσουν οι διασκευές αλλά και το νέο υλικό πρέπει να το στηρίζουμε για να γίνει γνωστό και να διασκευαστεί στο μέλλον.

Μετά από αρκετά χρόνια στο χώρο της μουσικής, τι είναι αυτό που θα άλλαζες αν περνούσε από το χέρι σου; Τι κάνεις σε ατομικό επίπεδο για να μη σε επηρεάζει ή ακόμα και να μην το τροφοδοτείς;

Γενικά φρόντισα να γίνω πιο ανθεκτική και να αντιμετωπίζω καταστάσεις. Δεν περιμένω να αλλάξουν τα πράγματα στην κατεύθυνση που θέλω εγώ.

Στην καλλιτεχνική σου πορεία, τι είναι αυτό που θυμάσαι και χαίρεσαι που το έκανες και ποια επιλογή σου μετάνιωσες;

Χαίρομαι που έχω συνεχώς όρεξη για μάθηση και βελτίωση του εαυτού μου. Παλιότερα έλεγα πως μετάνιωσα για την έλλειψη θάρρους που είχα στο ξεκίνημα μου. Τώρα πια κατάλαβα ότι τόσο χρόνο χρειάστηκα για να πατήσω στα πόδια μου, και δεν το χρεώνω πια στον εαυτό μου.

Έχεις σπουδάσει οικονομικά (αλήθεια έχεις ασχοληθεί καθόλου επαγγελματικά;) και μουσική, η οποία τελικά σε κέρδισε. Έχεις συμμετάσχει όμως και στον κινηματογράφο και το θέατρο. Πως κατέληξες στην εκάστοτε επιλογή;

Με τα οικονομικά δεν ασχολήθηκα ποτέ ιδιαίτερα. Ο κινηματογράφος, ένας ρόλος προέκυψε τυχαία και το έκανα για την εμπειρία, στην ταινία Άπνοια. Ηταν μια ωραία εμπειρία και χάρηκα που συμμετείχα. Γενικά είμαι ανοιχτή σε πειράματα και δεν φοβάμαι και να αποτύχω.

Σου αρέσουν οι αλλαγές ή είσαι ο τύπος ανθρώπου που πρέπει να ψάξεις και την παραμικρή λεπτομέρεια, ώστε να προβείς σε μια αλλαγή στη ζωή σου;

Ναι γενικά τα ψάχνω όλα πάρα πολύ, πράγμα λίγο κακό, αλλά και καλό κάποιες φορές. Με έχει προστατέψει, αλλά έχω χάσει και ρίσκα που μπορεί να έβγαιναν σε καλό. Δεν ξέρω...

Θα κλείσουμε με την επερχόμενη εμφάνισή σου με τον Ρους στο Ρυθμό Stage στις 18 & 25 Φεβρουαρίου. Τι θα δει ο κόσμος που θα έρθει να σας ακούσει/δει;

Θα δει δυό ανθρώπους της ίδιας γενιάς που γράφουν κομμάτια, να τραγουδούν και να παίζουν μαζί σαν δυό κεφάτοι συμμαθητές, αλλά και να τραγουδούν τραγούδια που τους επηρρέασαν και τους έφεραν στον παρόν. Από Παυλίδη, Μάλαμα και Παπακωσταντίνου, Λειβαδά κ.α. Με καλέσμένους τον Μπάμπη Στόκα στις 18 και την Ελένη Τσαλιγοπούλου στις 25 Φεβρουαρίου, σε μεγάλα κέφια.

• Ζωρζ Πιλαλί (Γιώργος Πιλάλας)
• Αριστέα Ανύση