Η προσωπική σου νότα

Η προσωπική σου νότα. Μία φράση που θα μπορούσε να έχει πολλές έννοιες και να φορεθεί σε πολλές περιστάσεις της ζωής του καθενός από εμάς. Μία artistic παρέμβαση στο σύνολο ενός εικαστικού έργου. Για παράδειγμα στην διακόσμηση ενός χώρου ή ακόμα στο τελικό αποτέλεσμα ενός project όταν δίνεις το δικό σου τόνο ως μέλος μιας ομάδας. Παρ' όλα αυτά, η φράση στην προκειμένη περίπτωση έχει μια πιο ρομαντική διάθεση από αυτό που μπορεί να φανταστεί κανείς.

Πόσες φορές διασκεδάζοντας σε κάποιο μαγαζί δεν πετάχτηκε κάποιος από την παρέα να φωνάξει «το τραγούδι μου» και άρχισε να το χορεύει ξέφρενα χωρίς να τον νοιάζει και πολύ ποιος θα το σχολιάσει ή άρχισε να το τραγουδά πιο δυνατά και από τα ηχεία, προσπερνώντας το γεγονός ότι μπορεί κάποιος γύρω του να ενοχληθεί (και καλά έκανε δηλαδή); Θυμάμαι χαρακτηριστικά τον κολλητό μου να τον συνοδεύει μια τρομερά φαντασμαγορική είσοδος σε κάποιο μαγαζί της Αντιπάρου -ενώ αράζαμε για την τελευταία μπύρα γύρω στις 5 το πρωί- με το κομμάτι "Te quiero puta" από Rammstein. Όλοι έχουμε μια δική μας ανάμνηση από κάποιο αντίστοιχο γεγονός, ακόμα και αν ήμασταν εμείς οι ίδιοι πρωταγωνιστές!

Έχουμε όμως και όλοι, ένα προσωπικό τραγούδι, που είναι συνυφασμένο με την μέχρι πρότινος ζωή μας. Αυτό το τραγούδι που δεν περνά μέρα χωρίς να το ακούσουμε σπίτι ή στην δουλειά, το ίδιο που βρίσκεται σε κάθε μουσική λίστα που δημιουργούμε. Αυτό που όταν τύχει να το ακούσεις στο ραδιόφωνο του αυτοκινήτου, είσαι ικανός να παρατείνεις την αποβίβαση σου μέχρι να τελειώσει το τραγούδι ακόμα και αν είναι κάποιο εξάλεπτο κομμάτι των Pink Floyd που αντιλήφθηκες φυσικά από τις πρώτες κιόλας νότες. Αυτό που λόγω των γεγονότων που εξελίσσονται ταχύτατα στην ζωή σου, μπορεί να μην πρόλαβες να το απολαύσεις μία νύχτα στα ηχεία σου, μέσα στην απόλυτη ησυχία, αλλά το έχεις απολαύσεις όλες τις υπόλοιπες. Αυτό που μπορείς να ακούσεις τόσες πολλές φορές (όσο κι αν εκνευρίζεις τους γύρω σου), χωρίς να το βαρεθείς λεπτό, όπως δεν θα έχανες λεπτό από αυτό και σε πειράζει όταν ο dj το αλλάξει.

Βασιζόμενος στην προσωπική μου γνώμη, αυτό σημαίνει «το τραγούδι μου», μια μικρή παράνοια, η εναρμονισμένη με την προσωπική σου ζωή και χαρακτήρα μουσική σύνθεση, που ακόμα και αν ο καλλιτέχνης δεν το έγραψε για 'σένα (αν το έκανε τιμή σου), νομίζεις πως κάπου σε έχει δει ή από κάπου σε ξέρει και τελικά κάτι πήρε από 'σένα για να το γράψει. Είναι που οι στίχοι του σε καθηλώνουν και η μουσική του είναι ταυτόσημη με το χρώμα της ζωής σου. Είναι από τα πρώτα πράγματα που θα μοιραστείς με κάποιον που έχεις ερωτευτεί ή και με τον καλύτερο σου φίλο.

Το σίγουρο είναι ότι δεν το μοιράζεσαι με πολλούς (για την ακρίβεια σχεδόν με κανέναν), γιατί φοβάσαι μην μαγαρίσεις την αξία που έχει για 'σένα στο δικό σου μυαλό (ακόμα και αν δεν είναι έτσι). Το δικό σου τραγούδι, δεν θες να είναι κάποιου άλλου, που ακόμα και αν είναι, σου προκαλεί έκπληξη, τόση ώστε σχεδόν σου είναι αδύνατο να το πιστέψεις. Έχει τόση αξία για 'σένα, ίση με τους ανθρώπους που έχεις γύρω σου, όντας το μουσικό «σοκάκι» τις διαφυγής των παιγνίων που κάνει το μυαλό σου στις δύσκολες στιγμές. Ίσως σου φέρνει και αναμνήσεις, όχι απαραίτητα καλές, αλλά σίγουρα άμεσα συνδεδεμένες με την περίοδο της στιγμής στην οποία εσύ ερωτεύτηκες κεραυνοβόλα το τραγούδι σου.

Είναι περίεργα τα ταξίδια που κάνει το μυαλό ακολουθώντας όλα τα συναισθήματα και τις καταστάσεις στο χρόνο εκείνο που επέλεξες ποιο θα είναι το αγαπημένο σου τραγούδι και αν αυτό το άρθρο κατάφερε να σε βάλει να το ακούσεις ακόμα μια φορά ή έστω να φέρει το ρυθμό του στο μυαλό σου, τότε πέτυχε τον σκοπό του και σίγουρα αξίζει όλο τον χαλασμό που θα προκαλέσει, αν το τραγουδήσεις δυνατά!

 

 

Τα Cookies συμβάλλουν στην καλύτερη εμπειρία σας κατά την πλοήγηση στον ιστότοπο του evart.gr. Με την πλοήγησή σας αποδέχεστε τους Όρους Χρήσης.