Η «Ψυχή» από τον Σπύρο Γραμμένο - νέο τραγούδι

Λεπτομέρειες: Κατηγορία: Νέες Κυκλοφορίες Νέες Κυκλοφορίες; Δημοσιεύθηκε : 21 Σεπτεμβρίου 2021 21 Σεπτεμβρίου 2021

Ο Σπύρος Γραμμένος παρουσιάζει σε δικούς του στίχους και μουσική, το τραγούδι «Ψυχή» από το album του «Δισκός σας». Ένα πολύ ιδιαίτερο τραγούδι που ήδη στα live του Σπύρου έχει ξεχωρίσει αλλά και γιατί δεν μας αφήνει να ξεχνάμε…

«Ένα πρωί, τον Νοέμβριο του 2017, ξύπνησα στις επτά το πρωί με τους στίχους αυτού του τραγουδιού στο μυαλό μου. Στις 21 Σεπτεμβρίου του 2018 δολοφονείται ο Ζακ Κωστόπουλος και την επόμενη μέρα, τυχαία, είναι η πρώτη φορά που παίζω ζωντανά αυτό το τραγούδι. Τελειώνοντάς το, όσοι ήμασταν πάνω και κάτω απ' την σκηνή, αισθανθήκαμε πως τραγούδι και γεγονός συνδέθηκαν. "Η Ψυχή" είναι αφιερωμένη σε κάθε ψυχή που αιμορραγεί.» Σ.Γ.

#Justice4ZakZackie

Την παραγωγή, την ενορχήστρωση και τη μίξη του τραγουδιού υπογράφει ο Cayetano. Κλαρινέτο έπαιξε ο Χρήστος Καλκάνης. Το master έγινε από τον Κώστα Παρίσση.

Σκηνοθεσία: Σπύρος Γραμμένος - Λυδία Βλάχου
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Μάριος Λαγός
Μοντάζ: Λυδία Βλάχου - Πελοπίδας Θεοδώρου

Στίχοι
Τα βράδια ντύνεται η ψυχή μου κορίτσι, στολίζεται
Βγαίνει στους δρόμους, τραγουδάει, χορεύει, ψωνίζεται
Περνάει μια βόλτα από το κέντρο και πάει στα προάστια
Φοράει τα ρούχα της μαμάς κι ας της είναι τεράστια
Μιλάει σε αγνώστους και φλερτάρει με τύπους και τύπισσες
Θυμάται ακόμα που την έφτυσες και που τη χτύπησες
Πίνει ποτά από τα τραπέζια εκείνων που φεύγουνε
Μπαίνει σε άσχετες παρέες μα την αποφεύγουνε
Μονάχα απαίσιοι, γλοιώδεις, την παίρνουν στα γόνατα
Την πασπατεύουν, τη σαλιώνουν, της κάνουν δαγκώματα
Αυτή σιχαίνεται, ουρλιάζει και πέφτει στο πάτωμα
Γύρω γελάν και τη χλευάζουν ηλίθια άτομα
Και καταλήγει μες στον δρόμο ιδρωμένη απ’ τη μάχη της
Να μην την παίρνουν τα ταξί και να κλαίει μονάχη της
Πασαλειμμένη με κραγιόνια, με ρουζ και με μάσκαρες
Να τη ρωτάν περαστικοί «Βρε ψυχή μου πού τράκαρες;»
Και να τη βρίσκει η ανατολή σ’ ένα πάρκο να κείτεται
Από φωτιές από σεισμούς και πολέμους να πλήττεται
Να αιμορραγεί και να ζητάει να γυρίσει στο σπίτι της
Σε κάποιο σπίτι, μιας πόλης, νεκρής ακατοίκητης