Το καλοκαίρι έχει μπει για τα καλά και αυτό φαίνεται από τον άπειρο κόσμο που βρίσκεται σε μια συνεχή κίνηση και πάει από τη μια συναυλία στην άλλη. Φυσικά δεν έχουμε παράπονο αφού και αυτό το καλοκαίρι έχουμε στο σακίδιο μας είτε περασμένες, είτε ερχόμενες, πολλές ώρες με τον αττικό ουρανό από πάνω μας, μια μπύρα στο χέρι και πολλά και διαφορετικά τραγούδια να ευφραίνουν την καρδιά και τα αυτιά μας.

Το βράδυ της Παρασκευής αυτός ο ουρανός μας έκανε τη χάρη με τα χρωματικά του παιχνιδίσματα και την όμορφη γαλήνη του να περάσουμε 6 μουσικές ώρες με αγαπημένους καλλιτέχνες, που θα μείνουν αξέχαστες. Ο χώρος της Πλατείας Νερού ενδείκνυται γι αυτό που είχαμε πάντα, από παιδιά, στο μυαλό μας για το τι σημαίνει μεγάλος συναυλιακός χώρος. Άνθρωποι κάθε ηλικίας να κάνουν βόλτες, να κάθονται παρέες-παρέες, ζευγαράκια να αγκαλιάζονται, φίλοι να γελούν και να περνούν όμορφα, καθώς άκουγαν τους 3 πολυαγαπημένους μουσικούς και την αξιόλογη μπάντα των Group PάrΩdy.

Στα της συναυλίας λοιπόν. Οι Group PάrΩdy ανέβηκαν στη σκηνή λίγο μετά τις 18:30 και άνοιξαν την βραδιά με Γιάννη Μαρκόπουλο και το «Ζάβαρακατρανέμια». Ομολογώ πως με εξέπληξαν ιδιαιτέρως θετικά αφού τέτοια τραγούδια δεν ακούγονται πλέον τόσο συχνά σε συναυλίες. Συνέχισαν με τραγούδια από τον προσωπικό τους δίσκο αλλά και πολλά άλλα γνωστά και αγαπημένα.

Group PάrΩdy & Λεωνίδας Μπαλάφας

Τη σκηνή στη συνέχεια παρέλαβε ο Λεωνίδας Μπαλάφας με τους μουσικούς του. Ένας τραγουδοποιός που σίγουρα από την αρχή της καριέρας του ξεχώρισε και πόσο μάλλον με την έντονη χρήση τον παραδοσιακών στοιχείων στις συνθέσεις των τραγουδιών του. Θεωρώ πολύ σημαντική αυτήν την κίνηση που γίνεται τα τελευταία χρόνια και από τον Μπαλάφα αλλά και από πολλούς άλλους καλλιτέχνες να μας μάθουν την - ομολογουμένως άγνωστη σε πολλούς - παραδοσιακή μας μουσική. Εναλλάσσοντας από τραγούδι σε τραγούδι τα όργανα, τον έβλεπες πότε με την κιθάρα του, πότε με το κλαρίνο και πότε με το μπαγλαμαδάκι. Καλλιτέχνης που ξέρει πως να ανεβάζει τον κόσμο με την όμορφη και γεμάτη ενέργεια παρουσία του πάνω στη σκηνή.

Η συνέχεια της βραδιάς δεν χρειάζεται πολλές συστάσεις, απλά δύο ονόματα. Αλκίνοος Ιωαννίδης και Σωκράτης Μάλαμας. Σφραγίδες δυνατές στην ελληνική μουσική εδώ και πάνω από 20 χρόνια. Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης ανέβηκε στη σκηνή την ώρα που το φεγγάρι είχε πάρει αυτό το κόκκινο καλοκαιρινό του χρώμα και τον ακολούθησε μέχρι τέλους. Όμορφες λεπτομέρειες κατά την παρουσία του αγαπημένου τραγουδοποιού και των μουσικών του επί σκηνής ήταν αρχικά ότι δεν υπήρχε ούτε ένα κρουστό, μόνο έγχορδα. Επίσης εξαιρετικές ήταν και οι εκτελέσεις δύο αγαπημένων ρεμπέτικων τραγουδιών (Θεέ μου Μεγαλοδύναμε, Τα ζηλιάρικά σου μάτια).

Ο Σωκράτης Μάλαμας πήρε τη σκυτάλη για να κλείσει αυτή την υπέροχη βραδιά με ένα setlist από αγαπημένα τραγούδια, που έφτασαν στο απόγειο το ήδη υπέροχο κοινό. Παρέα του στο τραγούδι και αυτή τη φορά οι αγαπημένοι στο κοινό πλην ταλαντούχοι Φώτης Σιώτας και Λαμπρινή Καρακώστα. Ο Σωκράτης, εκτός από τα γνωστά του κομμάτια, μας φύλαγε και μια ευχάριστη έκπληξη γι' αυτό το βράδυ... την παρουσίαση ενός ολοκαίνουργιου τραγουδιού του, εν ονόματι «Το κρασί στο αίμα» σε μουσική δική του και στίχους του Άρη Κερεμάρη.

Γιορτή της μουσικής και των ανθρώπων που έκλεισε από το Σωκράτη Μάλαμα, παίζοντας έναν ικαριώτικο, χορός που δίνει από μόνος του το σήμα για χορό σε όλες τις παρέες. Έτσι έκλεισε το βράδυ μας με την αίσθηση ότι η γιορτή όσο υπάρχει μουσική που ξεσηκώνει την καρδιά μας θα συνεχίζεται πάντα και παντού.

Φωτογραφίες: Δώρα Γιαννακοπούλου

• Onyx live @ PassPort Κεραμεικός
• Βασίλης Παπακωνσταντίνου & Γιάννης Ζουγανέλης @ Θέατρο Πέτρας