[Οι άνθρωποι] είμαστε απλώς ένα ακόμα είδος το οποίο, καθώς φαίνεται, δεν κατάφερε να εξελιχθεί μέχρι το στόχο που είχε θέσει. Θεωρώ πως η καταστροφή μας είναι κυρίως μια διανοητική καταστροφή.

λέει στον Γιάννη Θεοδόση ο Emil Amos των Grails.

Έχουν συνθέσει μουσικές Σκοτεινές Προφητείες και δαιδαλώδη μουσικά τοπία, σε μια σχεδόν 20ετή πορεία με πλούσια δισκογραφική αλλά και συναυλιακή παρουσία σε Ευρώπη και Αμερική. Με το τελευταίο άλμπουμ "Chalice Hymnal" να χαίρει εξαιρετικών κριτικών και το νέο Ευρωπαϊκό tour να είναι προ των πυλών, το ψυχεδελικό, instrumental τρίο των Grails έχει κάθε λόγο να χαίρεται με την πορεία του. Κι εμείς ακόμα περισσότερο, μιας και η πρώτη στάση του σχήματος θα είναι στην Ελλάδα, και συγκεκριμένα στη σκηνή του Κυττάρoυ την Πέμπτη 3 Μαΐου 2018, σε μια διοργάνωση της Smoke the Fuzz gigs. Τί καλύτερη ευκαιρία για μια συζήτηση με το σχήμα;! Όπερ και εγένετο, με τις άκρως ενδιαφέρουσες απαντήσεις διά στόματος Emil Amos...

Πολλοί βρίσκουν πως υπάρχει ένα ισχυρό τελετουργικό στοιχείο στη μουσική σας. Μπορεί κανείς να τη φανταστεί να παίζει ως υπόκρουση σε μια τελετή. Υπάρχει όντως τέτοιο στοιχείο;

Δεν είμαστε τίποτε μεγάλοι φανς του τελετουργικού διάκοσμου ούτε της παράδοσης, για να πούμε την αλήθεια. Νοιώθουμε όμως ένα είδος αλληλεγγύης με το πρωταρχικό θρησκευτικό ορμέμφυτο. Θεωρώ πως ο εσώτερος κόσμος μας προέρχεται από κάποιο μέρος που είναι πολύ πανκ. Και το πανκ πάντα ενέχει μια οικονομία κι έναν ασκητισμό ως στάση ζωής: κρατάς μαζί σου τα σημαντικά κι όλα τα υπόλοιπα γίνονται σκόνη.

Οι τίτλοι των κομματιών σας παραπέμπουν συχνά στη θρησκεία. Πως σας επηρεάζει ή εμπνέει η θρησκεία;

Υπό μια οπτική “θρησκεία” θα μπορούσε να είναι συνώνυμη με το να παίρνεις τη ζωή στα σοβαρά, να αναζητείς μια κατάσταση ταπεινότητας και να σέβεσαι την πνευματική αναζήτηση ως εκδήλωση της φιλοσοφικής περιέργειας. Υπό αυτήν την έννοια επομένως, η πράξη της αναδίφησης πειραματικών ήχων για χάρη της δικής σου βαθιάς ικανοποίησης, είναι από μόνη της ένα είδος πραγματικής αναζήτησης και μια θεραπευτική πρακτική.

Ένα ακόμα επαναλαμβανόμενο θέμα είναι αυτό μιας επικείμενης καταστροφής. Για ποιο είδος καταστροφής μας προειδοποιείτε; Μια φυσική; Μια πολιτισμική; Μια μεταφυσική καταστροφή;

Η φυσική καταστροφή είναι, πιθανώς, η πλέον αναπόδραστη. Το αποτύπωμά μας στο περιβάλλον είναι ντροπιαστικό και τρομακτικό. Από την άλλη, οι άνθρωποι ίσως απλά παίρνουν αυτό που τους αξίζει. Είμαστε απλώς ένα ακόμα είδος το οποίο, καθώς φαίνεται, δεν κατάφερε να εξελιχθεί μέχρι το στόχο που είχε θέσει. Θεωρώ πως η καταστροφή μας είναι κυρίως μια διανοητική καταστροφή.

Από την άλλη, ο τίτλος του νέου σας άλμπουμ είναι ο πιο θετικός μέχρι σήμερα. Μήπως ο νέος σας δίσκος περιέχει ένα πιο αισιόδοξο μήνυμα από τους προηγούμενους;

Είμαστε λίγο μεγαλύτεροι πια… Οπότε χρησιμοποιούμε τη μουσική ως ένα είδος ηδονικού καταφυγίου. Θεωρώ πως το νέο μας άλμπουμ αντιπροσωπεύει αυτήν την διάθεση του νου, την αναζήτηση της ευχαρίστησης.

Δε χρησιμοποιείτε φωνητικά στη μουσική σας. Βρίσκετε πως αυτό επηρεάζει τον τρόπο που παίζετε στα live;

Η ορχηστρική μουσική πάντα κατείχε ένα είδος ισχύος και μια αίσθηση μυστικισμού. Είναι τόσο παλιά όσο η Μουσική η ίδια, επομένως, απλώς αντλούμε από εκεί ώστε να δημιουργήσουμε ένταση και να τη διατηρήσουμε.

Ο θρύλος λέει πως ένα συγκρότημα πρέπει να βρει την επιτυχία πέρα από τον Ατλαντικό ώστε να γίνει μια μεγάλη μπάντα. Στην περίπτωσή σας, η επιτυχία ήρθε νωρίτερα στην Ευρώπη από ότι στις ΗΠΑ. Πως το εξηγείτε αυτό;

Πολλές φορές είναι απλά πιο δύσκολο να κάνεις περιοδεία στις ΗΠΑ για οικονομικούς λόγους. Κι η Ευρώπη ήταν για μας κάτι νέο το 2004 όταν ήρθαμε για πρώτη φορά οπότε, κατά συνέπεια, ήταν πιο συναρπαστική. Μας έμαθε επίσης πολλά πράγματα για τις μορφές της μουσικής ανά τον κόσμο τις οποίες τελικά χρησιμοποιήσαμε στα άλμπουμ μας.

Κάποιοι βρίσκουν τη μουσική σας “υπερβολικά φιλόδοξη”. Είστε φιλόδοξοι;

Οποιοσδήποτε το λέει αυτό πολύ απλά θα γελοιοποιηθεί με το πέρασμα του χρόνου, όπως συμβαίνει συνήθως. Δεν είμαστε ούτε ένα κλάσμα φιλόδοξοι από όσο ήταν οι αυθεντικοί εκφραστές του Krautrock στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Το να ακούς και μόνο τους πρώιμους Kraftwerk είναι μια πλήρως ταπεινωτικό. Οποιοσδήποτε θα έλεγε πως οι Kraftwerk είναι “υπερβολικά φιλόδοξοι” θα ήταν εντελώς ηλίθιος.

Το post-rock είναι απλώς μια ταμπέλα;

Ναι!

Μετά από μια περιοδεία στη Δυτική ακτή των ΗΠΑ, η φετινή ευρωπαϊκή περιοδεία δείχνει πολύ εκτεταμένη, φτάνοντας μέχρι τη Σκανδιναβία. Είναι σύμπτωση που ξεκινάει από την Ελλάδα;

Η Ελλάδα είναι το αγαπημένο μας μέρος στον κόσμο, οπότε, όχι δεν είναι σύμπτωση! Είμαστε ενθουσιασμένοι που επιτέλους επιστρέφουμε!

Ευχαριστούμε πολύ και τα λέμε στις 3 Μαΐου στο Κύτταρo!

• Οι Puta Volcano μας μιλούν για την πρώτη τους Ευρωπαϊκή περιοδεία
• Μιλώντας με τον Jamie Stewart των Xiu Xiu για την LGBT κοινότητα, τον Ian Curtis, τα πουλιά και ένα κοριτσάκι-μέδουσα με 25 μάτια