Riot V @ Κύτταρο

Λεπτομέρειες: Γράφει ο/η Ξενοφών Καρυοφύλλης Ξενοφών Καρυοφύλλης; Κατηγορία: Live & Συναυλίες Live & Συναυλίες; Δημοσιεύθηκε : 07 Ιουνίου 2015 07 Ιουνίου 2015

«Κανείς δεν πρέπει να χάσει αυτή τη συναυλία» έλεγε στο δελτίο τύπου για το live των Riot V, γεγονός που γνωρίζαμε και για αυτό την Τρίτη 3 Ιουνίου δε χάσαμε την ευκαιρία να βρεθούμε στο Κύτταρο και να δούμε ζωντανά το θρυλικό συγκρότημα, που μαζί με την ιστορία του κουβαλούσε στις αποσκευές του και το νέο του άλμπουμ με τίτλο "Unleash the Fire".

Από πού να αρχίσω να μιλώ για αυτό το live, που αν μη τι άλλο ως φανατικός των Riot (το κινητό μου χτυπάει με το Thundersteel) αποτέλεσε μία μοναδική εμπειρία για όλους τους παρευρισκόμενους; Ας το πάρουμε από την αρχή...

Πρώτοι στη σκηνή ανέβηκαν οι Angelo Perlepes' Mystery, που ομολογώ πως δεν τους γνώριζα και ήταν ένα μυστήριο για εμένα (όπως αναφέρει και το όνομα τους). Για την ακρίβεια, ήταν ένα ευχάριστο μυστήριο και από τα πρώτα λεπτά τους επί σκηνής κατέπληξαν το κοινό. Ο ήχος άψογος, η φωνή απίστευτη και οι κιθάρες με μαγευτικά σόλο και Power ενέργεια. Με το πολύ καλό υλικό που μας έδειξαν, σίγουρα πολλοί που δεν τους ήξεραν έψαξαν τη δισκογραφία τους μετά το πέρας της συναυλίας (ήμουν ένας από αυτούς!) και όσοι δεν ήταν από την αρχή εκεί (ο χώρος του Κυττάρου δεν είχε γεμίσει κατά τη διάρκεια της εμφάνισης των Angelo Perlepes' Mystery) έχασαν ένα τρομερό συγκρότημα με τεράστια ενέργεια. Με το τελευταίο κομμάτι τους να αφιερώνεται στον κιθαρίστα των Riot, Mike Flyntz, ή αλλιώς Big Mike, ο οποίος βγήκε στη σκηνή και τους άκουσε, γεγονός που δείχνει το ποιόν ενός καλλιτέχνη που ανήκει σε μία μπάντα διάσημη εδώ και 30 χρόνια, έκλεισαν το δικό τους μέρος με το κοινό πλήρως ενθουσιασμένο από την εμφάνισή τους.

Έπειτα σειρά είχαν οι Riot V, που ο κόσμος που είχε γεμίσει πλέον το Κύτταρο περίμενε να δει εναγωνίως. Η αρχή έγινε με την εμφάνιση όλης της μπάντας στη σκηνή εξαιρουμένου του τραγουδιστή και με το τραγούδι "Narita", ένα καταπληκτικό Power instrumental που έδωσε το σύνθημα και το ρυθμό για το συνήθη χαμό και πανικό που επικράτησε κι αυτή τη φορά στο υπόλοιπο της συναυλίας. Ο Todd Michael Hall εμφανίστηκε αμέσως μετά και με τη φωνάρα του σε συνδυασμό με το κλασικό "Ride Hard Live Free", έκανε τον κόσμο κυριολεκτικά να τα σπάσει.

Δυστυχώς όμως κάποιοι από το κοινό τα "έσπασαν" τόσο που στη βραδιά υπήρξαν και κάποια δυσάρεστα απρόοπτα που ίσως ξένισαν κάποιους από τους παρευρισκόμενους. Όσο κι αν είναι μία συναυλία που "ξεδίνεις", θεωρώ άσχημο το γεγονός να μαλώνουν δύο τύποι για ένα χαμένο ρολόι, που ο Todd Michael Hall έδειξε και φώναξε όποιον το έχασε. Πως εμφανίστηκαν δύο άτομα είναι άκρως περίεργο, το να δημιουργήσουν τέτοια ένταση, ώστε ο ίδιος ο τραγουδιστής να τους ζητήσει να ηρεμήσουν, είναι ακόμα χειρότερο. Επιπροσθέτως, ωραία τα stage divings αλλά να έχουμε και μία υποτυπώδη προσοχή προς αυτούς που βρίσκονται κάτω από τη σκηνή. Σε δύο από τα πολλά stage divings κάποιοι από τους φαν έπεσαν πάνω σε δύο φωτογράφους. Σίγουρα αυτό θα πει πέσιμο αλλά επίσης σίγουρα ήταν και κρίμα για τους ανθρώπους που εκείνη τη στιγμή προσπαθούσαν να καλύψουν μία θρυλική συναυλία.

Αναφέρω τα παραπάνω γιατί χωρίς αυτά η συναυλία θα μπορούσε να είναι στις top του 2015. Στη δίωρη παρουσία τους επί σκηνής, οι Riot V έπαιξαν όλα τα αγαπημένα και κλασικά κομμάτια τους όπως τα "Johnnys Back", "Take me Back", "Swords and Tequila", "Bloodstreets", "Sign of the Crimson Storm" και φυσικά από την playlist τους δεν έλειψε το πολυαγαπημένο (μου) Thundersteel που ακούσαμε στο encore. Αυτή η μοναδική βραδιά όμως δεν τελείωσε εκεί, καθώς μετά από απαίτηση των οπαδών τους έπαιξαν για δεύτερη φορά το "Take me Back", με το οποίο και αποχαιρέτησαν την Αθήνα.

Με τους πρωταγωνιστές της βραδιάς –και μιλώ τόσο για τους Riot όσο και για τους Angelo Perlepes' Mystery- να τα σπάνε, με πολύ καλό ήχο –κατά το μεγαλύτερο μέρος της συναυλίας- και οργάνωση αλλά και με μία τρελή ατμόσφαιρα, ακόμα και με τα μικρά γεγονότα που συνέβησαν, σίγουρα ήταν μία συναυλία must για τους λάτρεις των υψηλών φωνητικών που σπάνε τύμπανα! Σας χαιρετώ με μια επική και υψηλή κραυγή (ευτυχώς που δεν την ακούτε!). Τα λέμε στην επόμενη Power συναυλία...