Το πρώτο SKA Festival στην Ελλάδα έγινε πραγματικότητα! Την Κυριακή 9 Οκτωβρίου, το An Club και τα πέριξ γέμισαν με skinheads και, βεβαίως, ατελείωτη Ska και Reggae, με πέντε μοναδικές μπάντες από Ιρλανδία, Ιταλία, Γαλλία και Ελλάδα, που έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό σε μια γιορτή της μουσικής, με πολύ κέφι, πολύ χορό και, όπως ήταν αναμενόμενο, πολλές μπύρες...

Η βραδιά άνοιξε με μουσικές του Dj Johny Matto, ο οποίος έχει υπάρξει μέλος σε μπάντες και σχήματα με βαριά και πολυετή ιστορία στην εγχώρια Ska σκηνή και ο οποίος κράτησε συντροφιά στους παρευρισκόμενους μέχρι να εμφανιστούν οι μπάντες, αλλά και στο ενδιάμεσο.

Πρώτοι έπαιξαν οι Έλληνες Contenders. Σχήμα που δημιουργήθηκε τον χειμώνα του 2013, στην Πλατεία Βάθης, ηχογράφησαν φέτος πέντε κομμάτια, με την Uppercut Records. Εφτά στο σύνολο (κιθάρα, μπάσο, drums, τρομπόνι, τρομπέτα, πλήκτρα και φωνητικά) με ήχο που κινείται από rocksteady σε ska πρώτης γενιάς, θυμίζοντας τους Νεοϋορκέζους Slackers, χάρισαν στο κοινό ερμηνείες των Rude and Reckless (Slackers) και Bring it home to me, του αείμνηστου βασιλιά της soul, Sam Cooke.

Ακολούθησαν οι Θεσσαλονικείς Bluebeat Company, με αρκετές διασκευές, και skinhead reggae και rocksteady ήχο, όπως άλλωστε προδίδει το όνομά τους, με την σαφή αναφορά στην Blue Beat Records. Έξι στον αριθμό, παίζουν από το 2014 και έχουν κυκλοφορήσει ένα demo αποτελούμενο από πέντε τραγούδια ενώ ετοιμάζουν έναν split δίσκο με τους Αθηναίους Contenders. Στο φεστιβάλ έπαιξαν, μεταξύ άλλων, το κομμάτι τους με τίτλο A Bottle Named Lucy, από το ομώνυμο demo, covers αλλά και κλασσικά ska κομμάτια, όπως το αγαπημένο You’re wondering now (την εκτέλεση από Andy & Joey), Morning Sun από Al Barry & The Cimarons, αλλά και το αξέχαστο Don't Let Me Down, των Beatles. Kαι οι δύο ελληνικές μπάντες φέρνουν έντονα στο μυαλό μουσικές της Trojan Records, της αγγλικής δισκογραφικής που επηρέασε καθοριστικά τους κύκλους των skinheads των 60s (το σήμα της εταιρείας αποτέλεσε τη βάση για τη δημιουργία του λογοτύπου των Skinheads Ενάντια στη Φυλετική Προκατάληψη (SHARP), το 1987, στη Νέα Υόρκη).

Επόμενοι ήταν οι Ιταλο-Γερμανοί Ska-punkers, The Offenders (4 στο σύνολο, με κιθάρα, μπάσο, drums και φωνητικά), με πάνω από 1.200 live εμφανίσεις σ’ ολόκληρη την Ευρώπη και 6 ολοκληρωμένους δίσκους στο ενεργητικό τους, ξεσήκωσαν το κοινό με κομμάτια όπως το Hooligan Reggae (από τον ομώνυμο δίσκο τους, του 2007, ο οποίος αξίζει ιδιαίτερη προσοχή). Ο ήχος της μπάντας ηταν ξεκάθαρα o πιο punk ήχος του φεστιβάλ, με τις κιθάρες να έχουν τον πρώτο ρόλο. Κινούνται μεταξύ 2tone και 3rd wave ska και αποτελούν ένα από τα πλέον ενεργητικά και δυναμικά σχήματα της σκηνής.

Το πρόγραμμα συνεχίστηκε με τους Ιρλανδούς Aggressors BC, από το Belfast. Η εξαμελής μπάντα μετράει μόλις δύο δίσκους στο ενεργητικό της (Boss Sounds From Titanic Town, 2010 και The Tone Of The Times, 2013) και παίζει μία μίξη Upbeat Ska, 2Tone και rocksteady μέχρι reggae και Dub. Οι τύποι έπαιξαν μουσικάρες που πλαισιώθηκαν από την εξαίσια φωνή της Patreece! Ακούσαμε, μεταξύ άλλων, τα One Boss Story, The dog, True Skin, Wish Your Life Away και την κομματάρα A.G.G.R.E.S.S.O.R.S. Η εξάδα ήταν η καλύτερη επιλογή για πρότελευταία μπάντα και προετοίμασε το έδαφος κατάλληλα για να φτάσει η σειρά των “πιλότων” Skarface.

Οι καλύτεροι της βραδιάς, λοιπόν, έμειναν για το τέλος· οι Skarface, μια 3rd wave ska μπάντα, από τη Γαλλία, δημιουργήθηκαν το 1991 και έχουν πραγματοποήσει αμέτρητες συναυλίες σε Ευρώπη και Αμερική. Η μπάντα αυτή φημίζεται για το παροδικό της σύνθεσής της, με μοναδικό σταθερό μέλος τον τραγουδιστή Fred Radet. Ήταν η μπάντα που απογείωσε κυριολεκτικά το mood της βραδιάς και έκανε πραγματικότητα το Live, Panic & Chaos (δίσκος τους του 1994) με το show της! Ήταν εξαιρετικοί και δημιούργησαν απίστευτο χαμό μέσα στο An, ειδικά όταν έπαιξαν τη διασκευή του κομματιού Αlways look on the bight side of life, του Eric Idle, αλλά και το, επίσης διασκευασμένο, Jamaica Ska, των Keith & Ken και Byron Lee & the Dragonaires.

Ήταν μια πραγματικά υπέροχη βραδιά, κατά την οποία το κέφι και η ζωντάνια περίσσευαν, η μπύρα και το αλκοόλ έρεαν σε αφθονία, ο κόσμος ήταν όσος έπρεπε για το μέγεθος του An, η ατμόσφαιρα δροσερή, η οργάνωση εξαιρετική, το British κλίμα αξιολάτρευτο και τα χαμόγελα πλατιά. Ένα μεγάλο μπράβο στους διοργανωτές και στο χώρο, ένα τεράστιο respect στις μπάντες, κι ένα ειλικρινές «και του χρόνου» στους παρευρισκόμενους...

Y.Γ. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στο Νίκο, για τη βοήθεια που μας παρείχε με τις γνώσεις του, αλλά και ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ στον τυπάκο που παράτησε το εισιτήριό του στο μπαρ, και μου χάρισε το αναμνηστικό που τόσο πολύ έχω ανάγκη μετά από κάθε live!!!

Φωτογραφίες: Δήμητρα Σαρλά

• The Baboons VS The Bullets Live @ Gagarin 205
• Moonspell, The Foreshadowing & Eleine Live @ Κύτταρο