Βράδυ Πέμπτης 17 Δεκεμβρίου, κρύο τσουχτερό και όλοι οι δρόμοι οδηγούσαν στο An Club στα Εξάρχεια. Περιμέναμε αρκετό καιρό αυτό το live, έτσι λίγο πριν ανοίξουν οι πόρτες καθόμασταν με φίλους έξω από το μαγαζί και πίναμε την μπύρα μας (κλασσικά). Κατά τις 8:30 οι πόρτες άνοιξαν, όταν όμως κατεβήκαμε τα σκαλιά αντικρίσαμε ένα σχεδόν άδειο χώρο.

Την «δύσκολη αποστολή» να σπάσουν το πάγο και να ανεβάσουν το κέφι του κοινού είχαν οι Breath After Coma. Αν και δεν ήταν στις μουσικές μου προτιμήσεις, οφείλω να παραδεχτώ πως αυτή η μπάντα είχε κάτι το ιδιαίτερο. Έδιναν το 100% του εαυτού τους πάνω στη σκηνή δείχνοντας μας πόσο το απολάμβαναν, αλλά και πόσο δεμένοι είναι. Μάλιστα μας παρουσίασαν και δυο νέα κομμάτια τους: Duncan Harris και Fool. Με αυτοπεποίθηση, δυναμισμό και ένταση κράτησαν το κοινό σε ικανοποιητικά επίπεδα.

Ήρθε όμως η ώρα να ανέβουν στην σκηνή οι Solarmonkeys. Από το πρώτο κομμάτι που έπαιξαν, το "Inside Your Head", κατάλαβα πως αυτή η μουσική τους μέλλει να μπει για τα καλά «μέσα στο κεφάλι» πολλών από εμάς. Μια ακόμα δεμένη μπάντα με δυνατή σκηνική παρουσία και με τραγούδια που σου έμεναν και τα σιγοτραγούδαγες ξανά και ξανά. Όσο έπαιζαν κομμάτια από το ντεμπούτο τους, με τίτλο "Playblack", τόσο αυξανόταν και ο κόσμος στο An Club (χωρίς βέβαια να γεμίσει). Επιπροσθέτως είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε ένα νέο κομμάτι τους: "Perfect Man". Όσον αφορά τη γενικότερη εικόνα από πολλούς ακούστηκε πως ο τραγουδιστής ήταν υποτονικός και πως περίμεναν πιο πολλά. Η δική μου άποψη είναι διαφορετική και θεωρώ πως είχε απλά μια ταπεινή σκηνική παρουσία, ενώ η εκτέλεση κάθε κομματιού ήταν άψογη και παράλληλα αναδείκνυε τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματός του (κάτι που δεν κάνουν και πολλοί στις μέρες μας).

Breath After Coma & Solarmonkeys

Η ώρα όμως που όλοι περιμέναμε αισίως έφτασε. Η ρωσική τριάδα, που ακούει στο όνομα Re-Stoned, ανέβηκε στη σκηνή και μετά από λίγη ώρα άρχισε να μαζεύεται και ο κόσμος. Ξεκίνησαν, όπως θα ήταν λογικό, με τον γνωστό δίσκο τους "Analog" και το κομμάτι "Northern Lights", το οποίο χωρίς σταματημό έδωσε την σκυτάλη στο "Sea Monk", με τον Ilya Lipknin να κάνει την κιθάρα του κυριολεκτικά να πιάνει φωτιά. Στην συνέχεια ακούσαμε το "Land Of The Crimson Clouds", όπου ο Alexander Romanov μας εξέπληξε και ταξίδεψε σολάροντας στο μπάσο του. Η συνέχεια της βραδιάς είχε πολύ αυτοσχεδιασμό από τη μπάντα, όπου την παράσταση έκλεψε ο Ilya Lipkin κάνοντας μια αυτοσχέδια εισαγωγή στο κομμάτι "Green Line". Mε το κομμάτι "Supernova", η θερμοκρασία ανέβηκε και το πρώτο pit σχηματίστηκε. Οι Re-stoned επέλεξαν να κλείσουν τη συναυλία με κομμάτια από τις πρώτες τους δουλειές, δείχνοντας με αυτό τον τρόπο πόσο ταπεινοί αλλά και ώριμοι καλλιτέχνες είναι.

Οι Re-Stoned έχουν αυτή τη φοβερή ικανότητα να σε μεταφέρουν σε μέρη μακρινά, να νομίζεις πως βρίσκεσαι σε κάποιο απομονωμένο bar στη μέση του πουθενά όπου πίνεις το ποτό σου και το μυαλό σου ταξιδεύει με τους ψυχεδελικούς ήχους αυτού του συγκροτήματος. Το ακόμα πιο όμορφο είναι πως καταφέρνουν να δημιουργήσουν αυτή την ατμόσφαιρα χωρίς τη συνοδεία τραγουδιστή παρά μόνο με μπάσο, κιθάρα και ντραμς. Με αυτόν τον τρόπο μάλιστα κρατάνε το ενδιαφέρον του κοινού στη μουσική και μόνο σε αυτή, πράγμα το οποίo είναι και ο απώτερος σκοπός.

Μια ακόμα μουσική βραδιά έληξε όμορφα, μας κράτησε το ενδιαφέρον και μας απέδειξε πως τρεις τόσο διαφορετικές μουσικά μπάντες μόνο ένα δυνατό αποτέλεσμα μπορούν να φέρουν.

Φωτογραφίες: Μαρίζα Δαμιανού

• Selah Sue live @ Fuzz
• 1000Mods & Godsleep @ Πειραιώς 117 Academy