Έφτασε η στιγμή που επαληθεύσαμε τη γνωστή φράση, «ο κόσμος φτιάχτηκε για δύο», η οποία απ' ό,τι φαίνεται δεν έχει βάση μόνο σε έναν ρομαντικά πλασμένο κόσμο. Ας πάρουμε όμως από την αρχή το στόρι που μας οδήγησε σε αυτό το συμπέρασμα. Λίγες ώρες πριν πάρουμε το καράβι για Σκύρο με τις παγανιστικές της παραδόσεις και τα διονυσιακά κουδούνια που θα τρυπούσαν τα τύμπανά μας, θελήσαμε να προθερμάνουμε τα αυτιά μας με κάτι εξίσου εκκωφαντικό.

Η αλήθεια είναι πως δεν γνωρίζαμε αρκετά για τους headliners της βραδιάς, ωστόσο με ένα πρόχειρο πρώτο άκουσμα, καταλάβαμε πως μας κάνουν. Φρέσκοι και δυνατοί, δύο επίθετα που σπάνια χαρακτηρίζουν τις μπάντες που εμφανίζονται στα μέρη μας. Αν και τον τελευταίο καιρό κάτι αρχίζει να αλλάζει...

Την ένταση δυνάμωσαν πρώτοι οι δικοί μας Μινέρβα. Η εν λόγω μπάντα εκτός του ότι έχει ένα κοινό που τους ακολουθεί πιστά, είναι δύσκολο να σε απογοητεύσει. Mustache, garaze & desire που λένε και οι ίδιοι. Κατέχουν την απαραίτητη garage, post punk βρομιά κι ένταση που λείπει από αρκετά μουσικά σχήματα, κάτι που τους τοποθετεί στις κορυφαίες νέες μπάντες της εγχώριας σκηνής. Μας έπαιξαν κομμάτια από το ολόφρεσκο ντεμπούτο τους, «Κονσέρβα». Είναι πραγματικά μεγάλη χαρά να βλέπεις νέους μουσικούς να ξεπηδάνε από ένα περιβάλλον, όπως της ελληνικής επαρχίας, που σε καμία περίπτωση δεν ευνοεί την ενασχόληση με το ευρύ φάσμα του rock 'n' roll. Ωστόσο η έλλειψη ερεθισμάτων οδηγεί σε μια αυθεντική πώρωση, που έχει ως αποτέλεσμα την ψυχή στον ήχο. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και με τους Μινέρβα, μπορεί να μην ανακάλυψαν κάποιο νέο είδος, ωστόσο η γνήσια καύλα τους για το είδος που εκπροσωπούν τους δίνει ένα δικό τους στιλ που μόνο ως απολαυστικό θα μπορούσαμε να το περιγράψουμε.

Αφού μας διέγειρε για τα καλά το έξαλλο κουαρτέτο, είχε έρθει η στιγμή να περάσουμε στο ντουέτο. Ο λόγος για δύο Γιάννηδες από το Ηνωμένο Βασίλειο που παίζουν μουσική τόσο ηνωμένα(sic) λες κι έχουμε να κάνουμε με ένα Γιάννη on stage. Μουσικά τους έχουν τοποθετήσει στο noise punk, χαρακτηρισμός όχι άστοχος, αλλά κάπως ελλιπής. Γιατί; Διότι παρά το γεγονός πως κάνουν πολύ θόρυβο, η ύπαρξη μόνο μιας ηλεκτρικής κιθάρας και ντραμς/φωνής που γεμίζουν ασφυκτικά το χώρο, τους φέρνει πολύ κοντά στην πρωτόλεια αίσθηση που αφήνουν μουσικές που γέννησαν τη ροκ σαν έννοια και είδος. Οι John δεν άφησαν στιγμή «κενή». Aν κάποιος μας έκλεινε τα μάτια θα ήταν αδύνατον να σκεφτούμε πως ο γεμάτος, πλούσιος ήχος προέρχονταν μόνο από ένα ντουέτο. Πόσο μάλλον πως η μανιασμένη φωνή που έφτυνε στίχους με ασίγαστη ορμή, προερχόταν από τον ντράμερ ο οποίος έλιωνε τις μπαγκέτες του χωρίς ίχνος κομμένης ανάσας. Μόνο ο ιδρώτας στο σώμα του μαρτυρούσε την ενέργεια που ξόδευε.

Το ιδανικό για κάθε πετυχημένο συνδυασμό είναι η ισορροπία, κάτι που φάνηκε στους John-John. Από τη μια είχαμε τον πιο εσωστρεφή, συγκεντρωμένο John να σκορπά ηλεκτρισμό στην κιθάρα, κι από την άλλη τον υπερεπικοινωνιακό John που δεν έχανε ευκαιρία να μας εκφράζει τη θετική του εντύπωση για όσα είχε συναντήσει εδώ και που όπως προείπαμε σε καμία περίπτωση δεν στερούταν έντασης και πάθους. Το μαγικό της υπόθεσης ήταν πως ναι μεν οι εκκωφαντικοί ήχοι τους σε παρασύρουν, ξεχειλίζοντας ενέργεια και οργή, αλλά σε φέρνουν σε μια δημιουργική οργή, γεμάτη όρεξη για ζωή, χαρά και παλλόμενη ζωτική λαχτάρα. Δεν φεύγεις εξαντλημένος, μαυρισμένος αλλά αναζωογονημένος, ευχαριστημένος με το κοπάνησα που έριξες.

Φυσικά το κοινό το κατευχαριστήθηκε και με το παραπάνω, τα κορμιά πάλλονταν κι αναμιγνύονταν. Το Temple είχε γεμίσει πολύ περισσότερο απ' ό,τι θα ήταν αναμενόμενο και λόγω τριημέρου. Ποιες επιδημίες και τρίχες κατσαρές, ο κόσμος του είδους δεν γίνεται να πτοηθεί από παράνοιες, γιατί η δική του η παράνοια για τη μουσική τα ξεπερνάει όλα. Βέβαια, η προσέλευση είχε να κάνει και με τη διοργανώτρια Primitive music που δεν έχει συνηθίσει να μας απογοητεύει με τις επιλογές της. Μακάρι να έχουμε συχνά ανάλογες αφορμές για να ανακαλύπτουμε φρέσκους μουσικούς που ανανεώνουν με τη σημερινή τους ματιά «παλιές» μουσικές. Οι συγκινήσεις άλλωστε, έρχονται συνήθως σε άγνωστους ωκεανούς, ενώ τα γνωστά, ρηχά νερά... λιμνάζουν.

• The Membranes w/ The Spinners live @ Temple