Βιβλία
32 Ιστορίες Ζωγραφικής
Τα έργα της τέχνης δεν αφηγούνται μόνο τις ιστορίες που απεικονίζουν. Πίσω από τις συνθέσεις τους, τα τοπία και τις μορφές τους, κρύβονται τα περιστατικά και οι συνθήκες της εποχής τους, οι πληροφορίες για τις τεχνικές της κατασκευής τους, καθώς και οι περιπέτειες των ίδιων των δημιουργών τους.
Αυτές τις ιστορίες παρουσιάζει το νέο βιβλίο της Ελένης Μάργαρη μέσα από τις Εκδόσεις Historical Quest, τις άγνωστες όψεις 32 πασίγνωστων έργων τέχνης, που θα μυήσουν στα μυστικά τους όσους δεν τα γνωρίζουν και θα προσφέρουν περισσότερες γνώσεις σε όσους τα ερευνούν.
Νίκος Μεντζίνης "Πολιτείες Αθέατες"
Ο Λάκκος Ηρακλείου. Σήμερα μια υποβαθμισμένη περιοχή, αγκομαχά να ακολουθήσει το τρένο της ανάπτυξης. Τότε, στο Ηράκλειο του Μεσοπολέμου, περιοχή των απόβλητων, του ρεμπέτικου, των τρελαμένων ποιητών. Εκεί, και στην ευρύτερη περιοχή, διασταυρώνονται οι ζωές των ηρώων μας.
Η Ρόζα! Αφού πετιέται στο δρόμο, καταλήγει στις παρυφές της πορνείας, κουβαλά το σαρκίο της και πουλάει μπουκέτα λουλουδιών, σώζει κι ερωτεύεται, τον Νίκο, έναν κομμουνιστή επαναστάτη. Ζουν μαζί και οργανώνουν με τους συντρόφους τους τον «Σπάρτακο». Ένα αθλητικό και πολιτιστικό σωματείο για τους εργάτες.
Ιωάννου Δήμητρα "Το τραγούδι της Αννέτας"
Αθήνα, σήμερα
Η Άννα παντρεύεται τον επιχειρηματία Ανάργυρο Σοφιανό, βασικό μέτοχο ενός υπερσύγχρονου ιδιωτικού νοσοκομείου, ενώ παράλληλα αντιστέκεται στην έντονη έλξη που της ασκεί ο γοητευτικός Μενέλαος. Εγκλωβισμένη σε έναν κακό γάμο, ξαφνικά αρρωσταίνει βαριά, πράγμα που προβληματίζει τον περίγυρό της. Η Άννα, ο Μενέλαος κι οι φίλοι τους έρχονται αντιμέτωποι με έναν ιατρικό κολοσσό που περιφρουρεί καλά τα μυστικά του. Κι αν οι υποψίες τους είναι αληθινές, τότε ίσως όλοι κινδυνεύουν άμεσα, μπλεγμένοι σε ένα κύκλωμα που ξεπερνά και την πιο στρεβλή φαντασία.
Paul Auster "Ημερολόγιο του Χειμώνα"
Θαρρείς ότι αυτό δεν θα σου συμβεί ποτέ, ότι δεν μπορεί να συμβεί σ' εσένα, ότι είσαι το μοναδικό άτομο στον κόσμο στο οποίο τίποτε από αυτά τα πράγματα δεν θα συμβεί ποτέ. Κι έπειτα, το ένα μετά το άλλο, αρχίζουν να σου συμβαίνουν τα πάντα, κατά τον ίδιο τρόπο που συμβαίνουν σε οποιονδήποτε άλλον.
Είναι αναμφισβήτητο ότι δεν είσαι πια νέος. Σε έναν μήνα από σήμερα θα γίνεις εξήντα τέσσερα και, μολονότι αυτό δεν σημαίνει ότι θα είσαι υπερβολικά γέρος, ότι δεν είναι αυτό που κάποιος θα θεωρούσε βαθιά γεράματα, δεν μπορείς να πάψεις να σκέφτεσαι όλους τους άλλους που δεν κατάφεραν να φτάσουν τόσο μακριά όσο εσύ. Αυτό είναι ένα από τα πράγματα που δεν θα μπορούσαν ποτέ να συμβούν, και όμως συνέβησαν.
Απόσπασμα από το βιβλίο
Gavron Assaf "Croc Attack"
Ένα πρωί, ο Εϊτάν Ενώχ - ή Κροκ για τους φίλους - ανεβαίνει σ' ένα μίνι μπας για να πάει στη δουλειά του στο Τελ Αβίβ, όταν ένας συνεπιβάτης του αρχίζει να ανησυχεί για το σκουρόχρωμο άντρα, που κρατάει μια θήκη μ' ένα κοστούμι, στο ίδιο λεωφορειάκι.
Ο Ασάφ Γκαβρόν ξεκινάει την αφήγησή του με μια εβδομάδα αιματηρών βομβιστικών επιθέσεων με εξίσου αιματηρά αντίποινα, στο τέλος της οποίας ο πρωταγωνιστής, ο Κροκ αναδεικνύεται, εκών άκων, σε μια διασημότητα εθνικής εμβέλειας. Είναι ο "Κροκ Ατάκ - ο άνθρωπος που οι βομβιστές δεν κατάφεραν να σκοτώσουν". Όπως είναι φυσικό, ο παλαιστινιακός πυρήνας πίσω από τις επιθέσεις αντιδρά στην παρουσία αυτού του απολύτως συμπτωματικού συμβόλου της ισραηλινής αντίστασης. Μπορεί να μην τον κυνηγούσαν στο παρελθόν, αλλά τώρα τον βάζουν στο στόχαστρο.
John Green "The fault in our stars" (Τζον Γκριν "Το λάθος αστέρι")
"Είμαι ερωτευμένος μαζί σου", επέμεινε.
"Είμαι ερωτευμένος μαζί σου και δε με ενδιαφέρει να στερήσω από τον εαυτό μου την απλή απόλαυση του να λέω αλήθειες. Είμαι ερωτευμένος μαζί σου, και το ξέρω πως ο έρωτας είναι απλώς μια κραυγή στο κενό, πως η λήθη είναι αναπόφευκτη και πως είμαστε όλοι καταδικασμένοι, και θα έρθει η μέρα που ο κόπος μας θα γίνει ξανά σκόνη, ξέρω πως ο ήλιος θα καταπιεί τη μόνη γη που θα αποκτήσουμε, κι είμαι ερωτευμένος μαζί σου".
Όταν η Χέιζελ συναντά τον Ογκάστους, ανακαλύπτει στο πρόσωπό του ένα αδελφό πνεύμα και μαζί του θα μοιραστεί τους φόβους, τα άγχη, τους προβληματισμούς της, αλλά και μια αγάπη που αγγίζει τις πιο μύχιες γωνιές της ψυχής τους.
Κυριάκος Κουζούμης "Το τελευταίο χειροκρότημα"
Αν και απόγονος μιας εκ των σημαντικότερων εφοπλιστικών οικογενειών ο Πάρης Αλεξάνδρου θα βρεθεί στον χώρο του θεάτρου. Κάπου στο Θησείο, ο φτερωτός θεός Έρωτας τοξεύει στον πυρήνα της καρδιάς του το κοφτερό βέλος της σαγηνευτικής Ρωξάνης. Ο Πάρης αγνοώντας την αλήθεια των παρασκηνίων, θα πορευτεί στο σανίδι της ζωής με μόνο γνώμονα τον αυτοσεβασμό του.
Με τη Ρωξάνη θα χαράξουν διαφορετικά μονοπάτια στο όρος της τέχνης. Εκείνος θα αφήσει για αποτύπωμα το αίμα της ψυχής του, ενώ εκείνη την αρρωστημένη και ακραία φιλοδοξία της. Εκείνος θα καρφώσει τη σημαία του στην ιερή κορυφή του θεάτρου, ενώ εκείνη θα γκρεμιστεί στη χαράδρα της δόξας...
Λένα Μαντά "Ήταν ένας καφές στη χόβολη"
Πότε σταμάτησε να είναι ευτυχισμένη; Δε θυμόταν πια. Πότε άρχισε να είναι δυστυχισμένη; Μα ήταν;
Ήταν τριάντα πέντε χρόνων. Ήταν παντρεμένη. Ήταν μητέρα. Ήταν όμορφη. Ήταν ευκατάστατη. Αλάνθαστα συστατικά ευτυχίας και επιτυχίας. Εκείνος ήταν σαράντα χρόνων. Ευπαρουσίαστος. Καλός οικογενειάρχης. Πιστός σύζυγος. Δεν ξεχνούσε ποτέ επέτειο ή γενέθλια. Ίσως χάρη στην καλά ενημερωμένη ατζέντα του και την καλά οργανωμένη γραμματέα του. Τάξη και οργάνωση.
Οργάνωση και τάξη. Τα κλειδιά της ζωής τους. Όλα οργανωμένα και προγραμματισμένα καλά. Μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Μια ζωή που έμοιαζε να έχει βγει από το πρόγραμμα κάποιου πληκτικού ηλεκτρονικού υπολογιστή.