wish upon a star

Την προπαραμονή του «πατροπαράδοτου» Halloween τα πνεύματα είχαν την ευκαιρία να χορέψουν, πλάι στους ζώντες, στο σκοπό της ηλεκτρισμένης κιθάρας, στο ιστορικό υπόγειο επί της Σολωμού, στο An Club. Και στάθηκαν τυχερά καθώς τη συγκεκριμένη ημέρα είχαν παρουσίαση δίσκου οι Wish Upon A Star οι οποίοι γιόρταζαν το γεγονός παρέα με τους Waλves, North Shore Lioness και Bandage!

Το ρυθμό έδωσαν πρώτοι οι Waλves με τα ηχητικά τους κύματα. Μουσικά κινούνται σε indie rock μονοπάτια, γεγονός που εντείνει η ύπαρξης του synth στη σύνθεσή τους. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως περιορίζονται στο συγκεκριμένο είδος, καθώς μπορούμε να εντοπίσουμε garaze, post punk στοιχεία. Να επισημάνουμε πως σχηματίστηκαν μόλις το 2014 και αναμένουμε με ενδιαφέρον το πρώτο τους EP.

Θα λέγαμε πως αποτέλεσαν την πιο μελωδική μπάντα της βραδιάς, με αρκετά ταξιδιάρικο «effect» που απογειώθηκε με το κομμάτι "midnight dawn", με το οποίο μας άφησαν ενθουσιασμένους να τους επευφημούμε. Αναμφίβολα η ανακάλυψη νέων πολλά υποσχόμενων συγκροτημάτων -που ακούγονται καλύτερα live απ' ότι ηχογραφημένοι- είναι κάτι παραπάνω από ευχάριστη.

Τα ηχητικά κύματα ξέβρασαν ένα άγριο πλάσμα και συγκεκριμένα τη North Shore Lioness, τα πέντε μέλη της οποίας απαρτίζουν μια μπάντα γεμάτη ενέργεια που βρυχάται, ξερνώντας hardcore κραυγές. Το συγκρότημα δραστηριοποιείται από το 2012 και έχει κυκλοφορήσει ένα ομώνυμο EP. Φέτος αφού ολοκλήρωσαν την πρώτη τους περιοδεία δουλεύουν πάνω στο ντεμπούτο τους LP.

Λόγω του νεαρού της ηλικίας τους τα παιδιά ήταν γεμάτα ενέργεια και έμοιαζαν να απολαμβάνουν την εμφάνισή τους επί σκηνής. Ειδικά ο Ορφέας στα leading φωνητικά, δεν έπαψε να «χτυπιέται» και να οργώνει τη μικρή σκηνή καθ' όλη τη διάρκεια της εμφάνισής τους, αποδεικνύοντας πόσο πωρωμένος είναι με αυτό που κάνει. Επιπλέον δεν έχανε την ευκαιρία να απευθύνεται στο κοινό τους που ήταν ουκ ολίγο.

 

 

Ανεβήκαμε ηλικιακά με τους Bandage, την μπάντα, τα μέλη της οποίας δηλώνουν «Αρκετά μεγάλοι για να είναι νέοι αλλά όχι και γέροι». Οι συγκεκριμένοι είχαν συνπεριοδεύσει, αυτό το Φθινόπωρο, με τους headliners της βραδιάς σε αρκετές ευρωπαϊκές πόλεις και γενικά είναι πολύ δραστήριοι στην συναυλιακή τους δραστηριότητα.

To μελωδικό/punk κουαρτέτο είναι ενεργό από το 2010 και έχει κυκλοφορήσει ένα EP και ένα LP. To δεύτερο τιτλοφορείται "North by Northeast". Άραγε αγαπάνε Hitch; Όπως και να 'χει το εντυπωσιακό για το ντεμπούτο δίσκου τους είναι πως το τελικό mix έχει γίνει στην Καλιφόρνια από το βετεράνο πάνκη (sic) Paul Miner πρώην κιθαρίστας των Death by Stereo! Όπως καταλαβαίνεται πρόκειται για μια πολύ συνειδητοποιημένη μπάντα όχι μόνο σε επαγγελματικό επίπεδο αλλά και σε ιδεολογικό καθώς μέσα από τους στίχους της εκφράζει τις απόψεις της πάνω σε κοινωνικοπολιτικά ζητήματα. Αποδεικνύοντας έτσι περίτρανα πως το πανκ εξακολουθεί να είναι η μουσική της Αντίστασης.

Το βράδυ της Παρασκευής, το δεμένο, αυθεντικό παίξιμό τους παρέσυρε το πάνκικο "wolfpack" που είχε συγκεντρωθεί (μαζί με τα πνεύματα) σε ξέφρενο "Pogo-Moshing dance" μέχρι τελικής πτώσης.

 

 

Το κοινό είχε ζεσταθεί για τα καλά για να υποδεχθεί τους Wish Upon a Star για τους οποίους και για το νέο τους δίσκο, είχε στηθεί το πάρτι στο An. Το συγκρότημα με το αντιφατικό όνομα, το οποίο ολοφάνερα παραπέμπει σε πιο soft ακούσματα εν συγκρίσει με τον punk ήχο τους, έχει κυκλοφορήσει τρια LP, "Sincerity In Every Chord" (2010), "Wish Upon A Star - Something to Hold Onto" (2012) και το φετινό "Through Thick And Thin" (2015) το οποίο είχαμε την τιμή να ακούσουμε ζωντανά το βράδυ της Παρασκευής. Επιπλέον είναι μια μπάντα που έχει εμφανιστεί πάρα πολλές φορές ζωντανά τόσο ανά την Ελληνική επικράτεια όσο και στο εξωτερικό.

Από τη ζωντανή τους εμφάνιση είναι φανερό πως πρόκειται για πολύ ενωμένους μουσικούς που έχουν περάσει μαζί «δια πυρός και σιδήρου», εξ' ού και η ονομασία του νέου τους δίσκου στον οποίο αποτυπώνεται όλη η μέχρι σήμερα πορεία τους μέσα από τα συλλογικά τους βιώματα ως μέλη μιας μπάντας τη δεδομένη εποχή. Μουσικά ο δίσκος συνδυάζει στοιχεία από όλο το φάσμα της πανκ μυθολογίας, δηλαδή από το post πιο σύγχρονο μέχρι το πιο κλασικό κράμα της 90's Καλιφορνέζικης σκηνής, πότε πιο speed up και πότε πιο μελωδικός. Όπως θα φαντάζεστε το crowdsurfing και το slamdancing ανάμεσα στους fans έφτασαν στο αποκορύφωμά τους με την εμφάνιση αυτή.

Punk rock is not dead in Athens! Ακόμα και τους νεκρούς ξύπνησε μια μέρα νωρίτερα από το ραντεβού τους για να σύρουν το "Valhalla" dance. Ελπίζουμε μόνο να μην έμεινε κανείς πίσω στο An για να στοιχειώνει τις βραδιές μέχρι του χρόνου.

 

Φωτογραφίες: Χριστίνα Δραγγανά

 

Τα Cookies συμβάλλουν στην καλύτερη εμπειρία σας κατά την πλοήγηση στον ιστότοπο του evart.gr. Με την πλοήγησή σας αποδέχεστε τους Όρους Χρήσης.